مهدی رازیانی؛ محمد وحیدینیا؛ عباس صادقی
چکیده
این مطالعه در سازند سورگاه و بر پایه روزنبران شناور انجام پذیرفت و سه پهنه زیستی برای تورونین پسین تا سانتونین پیشین تعیین شد. همچنین با استفاده از نسبت روزنبران شناور به کفزی و استفاده از رابطه تعیین ژرفای Van der Zwaan، بهطور کلی از تورونین به سانتونین محیط رسوبی در حال ژرف شدن است. به این صورت که در اواسط انتهای تورونین روزنبران ...
بیشتر
این مطالعه در سازند سورگاه و بر پایه روزنبران شناور انجام پذیرفت و سه پهنه زیستی برای تورونین پسین تا سانتونین پیشین تعیین شد. همچنین با استفاده از نسبت روزنبران شناور به کفزی و استفاده از رابطه تعیین ژرفای Van der Zwaan، بهطور کلی از تورونین به سانتونین محیط رسوبی در حال ژرف شدن است. به این صورت که در اواسط انتهای تورونین روزنبران شناور 96 تا 98 درصد بودهاند که ژرفای 1000 متر را نشان میدهد که به محیط زیرباتیال بالایی اشاره دارد. در انتهای تورونین پسین ژرفای آب مقداری کاهش (500 تا 900 متر) و درصد روزنبران شناور به 70 تا 90 کاهش مییابد که این ژرفا منطقه میانی باتیال بالایی و شرایط الیگوتروفیکی به یوتروفیکی را نشان میدهد. در ابتدای کنیاسین ژرفای آب روند کاهشی به خود میگیرد و درصد روزنبران شناور 65 تا 80، منطقه باتیال بالایی با ژرفای متوسط 500 متر و شرایط الیگوتروفیکی را نشان میدهد. اما دوباره در انتهای کنیاسین ژرفای آب روند افزایشی به خود میگیرد و به یک پیک افزایشی کوتاهمدت با ژرفای 1000 متر میرسد (شرایط یوتروفیکی). در ابتدای سانتونین ژرفای آب کاهش مییابد. بهطوری که ژرفای آب به 200 تا 600 متر و درصد روزنبران شناور به 45 تا 60 میرسد که نشاندهنده منطقه بالای باتیال بالایی و شرایط الیگوتروفیکی است در این میان با یک پیک افزایشی ژرفا در کمی پیش از انتهای سازند سورگاه ژرفای آب به 950 متر میرسد که فرمهای بدون کارن چیره میشوند (شرایط یوتروفیکی) و در پایان در انتهای سازند سورگاه (اواخر سانتونین پیشین) ژرفای آب کاهش مییابد. بهطور کلی بر پایه روزنبران شناور، یک محیط دریای باز ژرف (باتیال بالایی) برای تورونین به سانتونین در سازند سورگاه تعیین میشود که تحت تأثیر تکرار شرایط الیگوتروفیکی به یوتروفیکی است.
محمد وحیدینیا؛ مرضیه وحدتی راد؛ عباس صادقی
چکیده
در این پژوهش به مطالعه روزنبران پلانکتونیک سازند خانگیران که معرف آخرین نهشتههاى دریایی پهنه کپهداغ هستند، پرداخته شده است. پس از مطالعه بخشی از این سازند که در دهانه ورودی ناودیس چهلکمان (باختر سرخس) رخنمون یافته، 32 گونه متعلق به 11 جنس از روزنبران پلانکتونیک شناسایی شد. با استفاده از زونبندی روزنبران پلانکتونیک ...
بیشتر
در این پژوهش به مطالعه روزنبران پلانکتونیک سازند خانگیران که معرف آخرین نهشتههاى دریایی پهنه کپهداغ هستند، پرداخته شده است. پس از مطالعه بخشی از این سازند که در دهانه ورودی ناودیس چهلکمان (باختر سرخس) رخنمون یافته، 32 گونه متعلق به 11 جنس از روزنبران پلانکتونیک شناسایی شد. با استفاده از زونبندی روزنبران پلانکتونیک پالئوژن، 8 زیستزون از E4 تا E11 شناسایی شد. در پایان آشکوبهای ایپرزین ـ لوتسین برای این سازند معرفی میشود. بر پایه تحلیل آماری روزنبران پلانکتونیک سازند خانگیران، فراوانی معمول تا کم جنس Subbotina و حضور کمیاب تا نبود آن در نمونههای بالایی سازند، پایین بودن درصد فراوانی جنسهای Catapsydrax و Parasubbotina و فراوانی بالای جنس Acarinina در سرتاسر این سازند نشاندهنده چیرگی آبهای گرم و شرایط غذایی متوسط در این ناحیه بوده است.
جواد ربانی؛ ابراهیم قاسمی نژاد؛ علیرضا عاشوری؛ محمد وحیدینیا
چکیده
واحد شیلی قاعده سازند پابده در برش بیشه دراز شامل 47 متر شیل و مارن به رنگهای ارغوانی، سبز و خاکستری میباشد که به تدریج به سمت بالا به مارن و سنگآهکهای آرژیلی تبدیل میشود. به منظور بررسی دیرینبومشناسی(پالئواکولوژی) و محیط دیرینه این نهشتهها شواهد پالینولوژیکی از جمله پالینوفاسیسها، فراوانی و تنوع داینوسیستها و داینوسیستهای ...
بیشتر
واحد شیلی قاعده سازند پابده در برش بیشه دراز شامل 47 متر شیل و مارن به رنگهای ارغوانی، سبز و خاکستری میباشد که به تدریج به سمت بالا به مارن و سنگآهکهای آرژیلی تبدیل میشود. به منظور بررسی دیرینبومشناسی(پالئواکولوژی) و محیط دیرینه این نهشتهها شواهد پالینولوژیکی از جمله پالینوفاسیسها، فراوانی و تنوع داینوسیستها و داینوسیستهای شاخص محیطی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. مطالعات پالینولوژیکی چهار پالینـوفاسیسIV: shelf to basin transition, VIII&VII: Distal dysoxic-anoxic shelf, IX: Distal suboxic-anoxic basin , که محیط دریایی دور از ساحل (distal shelf) و دریای باز با شرایط کماکسیژن را نشان میدهد. میکروفاسیس نمونهها در تمامی طول برش پلانکتونیک وکستون- پکستون بوده، که محیط ژرف دریای باز را برای این رسوبات پیشنهاد مینماید. از نظر علم چینهنگاری سکانسی با توجه به نسبت سیستهای فرم کوریت به پروکسیمیت، پروکسیموکوریت و کویت (C/PPC)، نسبت مواد آلی بیشکل به پالینومورفهای دریایی (AOM/MP)، تنوع و فراوانی داینوسیستها، گونههای شاخص محیطی و نیز پالینوفاسیسهای تعیین شده میتوان شیلهای ارغوانی را به سه سیستم تراکت تراز پایین، پیشرونده و تراز بالا به همراه یک مرز سکانسی نوع دو و یک سطح بیشینه غرقابی نسبت داد. به طور کلی مجموعه شواهد پالینولوژیکی یک روند افزایش نسبی ژرفای آب به سمت بالای این واحد را نشان میدهد.