طاهره ربانی؛ نادر تقی پور؛ رضا اهریپور
چکیده
ناحیه زغالدار قشلاق با داشتن نهشتههای زغالسنگی متعلق به گروه شمشک، بخشی از یک ناودیس بزرگ در ناحیه البرز خاوری است. به منظور بررسی شرایط محیط دیرینه نهشت زغالسنگها بر پایه شواهد سنگنگاری آلی و معدنی و نمودار رخسارهای، از 11 لایه زغالسنگی متعلق به 4 معدن در حال استخراج نمونهبرداری شد. کانیهایی مانند کوارتز، کائولینیت، ...
بیشتر
ناحیه زغالدار قشلاق با داشتن نهشتههای زغالسنگی متعلق به گروه شمشک، بخشی از یک ناودیس بزرگ در ناحیه البرز خاوری است. به منظور بررسی شرایط محیط دیرینه نهشت زغالسنگها بر پایه شواهد سنگنگاری آلی و معدنی و نمودار رخسارهای، از 11 لایه زغالسنگی متعلق به 4 معدن در حال استخراج نمونهبرداری شد. کانیهایی مانند کوارتز، کائولینیت، پیریت، سیدریت، بیوتیت، مونتموریلونیت و دولومیت در معادن زغالسنگ قشلاق تشخیص داده شد. شاخص آب زیرزمینی (GWI) نشانگر شرایط هیدرولوژیکی Ombrotrophic برای لایههای زغالسنگی ناحیه زغالدار قشلاق است. لایههای K13 و K11 به دلیل داشتن مقدار مواد معدنی بیشتر نسبت به دیگر لایهها، دارای مقدار GWI بالاتری هستند. شاخص پوشش گیاهی (VI) این زغالسنگها کمتر از 3 است که میتواند دلیلی بر برتری گیاهان آبزی/علفی در تشکیل این زغالسنگها باشد. دادههای سنگنگاری آلی و معدنی به همراه نمودار رخسارهای، گویای شرایط بیهوازی تا کم اکسیژن، آلکالن و تغییرات سطح ایستابی به همراه مجاورت نسبی به سوی محیطهای دریایی است.
زهرا سلیمانیمارشک؛ نادر تقی پور
چکیده
منطقه اولنگ در فاصله 70 کیلومتری شمال خاوری شاهرود واقع شده است. این منطقه در ناودیس اولنگ ـ قشلاق قرار دارد و جزو حوضه زغالی البرز خاوری است. مشاهدات میکروسکوپی، آنالیز اشعه مجهول(XRD) نمونه زغالسنگ و خاکستر آن و همچنین آنالیز نقطهای (EDX) و تصاویر تهیه شده توسط میکروسکوپ الکترونی (SEM) از زغالسنگ نشاندهنده حضور کانیهای کائولینیت، ...
بیشتر
منطقه اولنگ در فاصله 70 کیلومتری شمال خاوری شاهرود واقع شده است. این منطقه در ناودیس اولنگ ـ قشلاق قرار دارد و جزو حوضه زغالی البرز خاوری است. مشاهدات میکروسکوپی، آنالیز اشعه مجهول(XRD) نمونه زغالسنگ و خاکستر آن و همچنین آنالیز نقطهای (EDX) و تصاویر تهیه شده توسط میکروسکوپ الکترونی (SEM) از زغالسنگ نشاندهنده حضور کانیهای کائولینیت، کوارتز، سیدریت، پیریت، بیوتیت، ایلیت، آناتاز و کلریت در لایههای زغالسنگی معادن منطقه اولنگ است. پیریت در این لایهها از دو نوع اولیه (فرامبوییدال و شکلدار) و ثانویه (پرکننده رگهها، رگچهها و حفرات سلولی یا جانشین شده) است. فراوانی کنکرسیونهای سیدریتی (اولیه) و نبود کانیهای سولفاتی مانند ژیپس در این زغالسنگها نشان میدهد که لایههای زغالسنگی منطقه اولنگ اساساً تحت شرایط غیر دریایی یا حداقل تحت تأثیر باتلاقها یا آبهای سازندی با مقدار سولفات کم نهشته شدهاند. بررسی مقدار 15 عنصر دارای پتانسیل محیطی خطرناک (PHTEs) بر حسب PPM شامل (78/4, (Sn ® (56/19, (Mo ® (1600(Mn ® ,(3/129(Cu ® ,(1/161, (Cr ® (32/51, (Co ® (7/1054(Ba ® ,(6500, (P ® (78/101, (Zn ® (9/232(V ® ,(45/9, (U ® (6/27(Th ® ,(36/1, (Tl ® (48(Pb ® ,(7/139(Ni ® در خاکستر نهشتههای زغالسنگی منطقه اولنگ و مقایسه آنها با مقدار این عناصر در خاکستر زغالسنگهای جهان، شیلها، خاکها و نیز با عدد کلارک پوسته نشان میدهد که زغالسنگهای منطقه اولنگ غنی از عناصر Mn, Mo, U, Pb, Zn و P هستند و تمرکز این عناصر در این زغالسنگها، خطرناک است.