معصومه آمیغپی؛ بهزاد وثوقی؛ مهدی معتق
چکیده
زمینلرزهای با بزرگای گشتاوری 9/5 در مقیاس امواج محلی در ساعت 13:53:22 به وقت محلی روز ششم آذر ماه 1384 جزیره قشم و بخشهای وسیعی از استان ساحلی هرمزگان را به لرزه درآورد. این زمینلرزه در اثر گسلشی معکوس با مؤلفه ناچیز راستالغز بوده است. زمینلرزه دیگری با بزرگای گشتاوری 5/5 در ساعت 20 به وقت محلی همان روز روی داد. نکته جالب این زمینلرزه ...
بیشتر
زمینلرزهای با بزرگای گشتاوری 9/5 در مقیاس امواج محلی در ساعت 13:53:22 به وقت محلی روز ششم آذر ماه 1384 جزیره قشم و بخشهای وسیعی از استان ساحلی هرمزگان را به لرزه درآورد. این زمینلرزه در اثر گسلشی معکوس با مؤلفه ناچیز راستالغز بوده است. زمینلرزه دیگری با بزرگای گشتاوری 5/5 در ساعت 20 به وقت محلی همان روز روی داد. نکته جالب این زمینلرزه این است که سازوکار محاسبه شده برای قویترین پسلرزه آن، که 6 ساعت پس از شوک اصلی اتفاق افتاده است، یک سازوکار راستالغز است که کاملاً با ساختار معکوس شوک اصلی فرق میکند. در این نوشتار، با استفاده از حل مسئله معکوس با مقادیر مرزی میدان جابهجایی سطحی زمین بهدست آمده از مشاهدات تداخلسنجی راداری، پارامترهای گسلش این دو زمینلرزه برآورد شد. حل مسئله معکوس فوق با بهکارگیری الگوریتم ژنتیک انجام شد و نتایج نشاندهنده آن بود که زمینلرزه اول در اثر فعالیت بخش جنوبی گسل معکوس قشم به طول 7 کیلومتر بوده است که موجب فعال شدن گسلی راستالغز به موازات تاقدیس گورزین شده و زمینلرزه دوم را ایجاد کرده است. لغزش گسلش اول، 96 سانتیمتر و لغزش گسلش دوم 9 سانتیمتر برآورد میشود. همچنین بر اساس نتایج مدلسازی این نوشتار، بیشینه مقدار جابهجایی سطحی زمین ناشی از زمینلرزه اصلی، 7/6 سانتیمتر در راستای باختر، 6/4 سانتیمتر در راستای جنوب و 4/16 سانتیمتر در راستای بالا بود و بیشینه مقدار جابهجایی سطحی زمین ناشی از بزرگترین پسلرزه این رویداد، 3/1سانتیمتر در راستای باختر، 6/1 سانتیمتر در راستای جنوب و 4/1 سانتیمتر در راستای پایین بود.
سمانه شکرزاده؛ بهزاد وثوقی؛ معصومه آمیغپی
چکیده
در این مقاله با استفاده از تداخل سنجی راداری، میدان تغییر شکل ناشی از حرکات بعدلرزهای بم در بازه زمانی 2004 تا 2010 به دست آمده است. بدین منظور از تکنیک پراکنش کنندههای دائمی برای تولید سری زمانی جابهجاییها استفاده شده است. این تکنیک در مواردی که نرخ جابهجایی در منطقه کم بوده و پیکسلها دچار عدم همبستگی زمانی میشوند مفید است. ...
بیشتر
در این مقاله با استفاده از تداخل سنجی راداری، میدان تغییر شکل ناشی از حرکات بعدلرزهای بم در بازه زمانی 2004 تا 2010 به دست آمده است. بدین منظور از تکنیک پراکنش کنندههای دائمی برای تولید سری زمانی جابهجاییها استفاده شده است. این تکنیک در مواردی که نرخ جابهجایی در منطقه کم بوده و پیکسلها دچار عدم همبستگی زمانی میشوند مفید است. همچنین خطای توپوگرافی باقیمانده و اثر اتمسفر را تا حدود زیادی تصحیح میکند. به دلیل نرخ پایین جابهجاییهای بعدلرزهای این تکنیک برای اندازهگیری تغییر شکل سطح زمین بسیار مناسب خواهد بود. بررسی نتایج تغییر شکل پس از زمینلرزه نشان میدهد، ماکزیمم مقدار جابهجایی در جهت خط دید ماهواره و خلاف جهت خط دید ماهواره، به ترتیب 5/0±5/4 و 5/0±3/4- سانتیمتر است. بررسی میدان جابهجایی به دست آمده در این بازه زمانی بعد از زلزله، آهنگ کاهشی جابهجاییها و نزدیک شدن به حالت میان لرزهای را نشان میدهد. همچنین نتایج حاصل از مدلسازی حرکت بعدلرزهای، نشاندهنده برازش توابع لگاریتمی و نمایی به میدان جابهجایی بهدست آمده است.