زمین شناسی محیط زیست و مهندسی
علیرضا عرب عامری؛ خلیل رضایی؛ مجتبی یمانی
چکیده
در ابتدا نقشه پراکنش خندق با استفاده از عملیات میدانی گسترده و تفسیر عکسهای هوایی تهیه گردید و از تعداد 172 خندق 70 درصد (121 خندق) به منظور مدلسازی و 30 درصد (51 خندق) به منظور صحتسنجی مورد استفاده قرار گرفت. در گام بعد، برای انتخاب پارامترها، پس از شناسایی اولیه آنها، تست هم خطی با استفاده از شاخصهای ضریب تحمل و عامل تورم واریانس بین ...
بیشتر
در ابتدا نقشه پراکنش خندق با استفاده از عملیات میدانی گسترده و تفسیر عکسهای هوایی تهیه گردید و از تعداد 172 خندق 70 درصد (121 خندق) به منظور مدلسازی و 30 درصد (51 خندق) به منظور صحتسنجی مورد استفاده قرار گرفت. در گام بعد، برای انتخاب پارامترها، پس از شناسایی اولیه آنها، تست هم خطی با استفاده از شاخصهای ضریب تحمل و عامل تورم واریانس بین پارامترها انجام و پارامترهایی که دارای همخطی بودن به علت کاهش دقت مدل از جریان مدلسازی حذف شدند، در نهایت 12پارامتر به منظور مدلسازی انتخاب گردیدند. نتایج حاصل از تعیین اهمیت معیارها با روش شاخص آنتروپی نشان داد که پارامترهای ارتفاع، لیتولوژی و NDVI بیشترین تاثیر را در رخداد خندقها داشتهاند. به منظور صحتسنجی مدل از نرخ پیش بینی و نرخ موفقیت و همچنین شاخص SCAI استفاده گردید. نتایج صحت سنجی نشان داد که مدل ترکیبی با نرخ پیشبینی 956/0 (6/95درصد) و نرخ موفقیت 923/0 (3/92 درصد) دارای دقت پیش بینی عالی بوده و نسبت به روشهای شاخص آنتروپی و شواهد وزن یقینی با نرخ پیشبینی 932/0 و 917/0 و نرخ موفقیت 911/0 و 901/0 دارای دقت بالاتری می باشد. طبق نتایج شاخص SCAI، قدرت تفکیک طبقات در مدل ترکیبی مناسب بوده است. طبق نتایج 95/28 درصد از منطقه مطالعاتی در کلاس حساسیت زیاد و خیلیزیاد قرار گرفته است. نتایج این پژوهش میتواند مورد استفاده برنامهریزان کاربری اراضی در جهت توسعه فعالیت های عمرانی قرار گیرد
معصومه منصوری؛ کورش شیرانی؛ اکبر قاضیفرد؛ سیدنعیم امامی
چکیده
در این مطالعه دو مدل دو متغیره شامل وزن شاهد (WOE) و شاخص آنتروپی (IOE)، برای شناسایی مناطق دارای خطر زمینلغزش منطقه دوآب صمصامی مورد استفاده قرار گرفته است. برای این منظور ده لایه عامل شامل شیب، سوی شیب، میزان بارش، شتاب ثقل افقی زمینلرزه، فاصله از جاده، فاصله از آبراهه، فاصله از گسل، فاصله از نقاط شهری و روستایی، سنگشناسی و کاربری ...
بیشتر
در این مطالعه دو مدل دو متغیره شامل وزن شاهد (WOE) و شاخص آنتروپی (IOE)، برای شناسایی مناطق دارای خطر زمینلغزش منطقه دوآب صمصامی مورد استفاده قرار گرفته است. برای این منظور ده لایه عامل شامل شیب، سوی شیب، میزان بارش، شتاب ثقل افقی زمینلرزه، فاصله از جاده، فاصله از آبراهه، فاصله از گسل، فاصله از نقاط شهری و روستایی، سنگشناسی و کاربری زمینها انتخاب شد. نقشه پراکنش لغزشها با استفاده از لغزشهای ثبت شده، تصاویر ماهوارهای Google Earth و مشاهدات صحرایی تهیه شده است. نقشه خطر لغزش با استفاده از وزن بهدست آمده توسط هر مدل و نرمافزار ArcGIS تهیه و برای ارزیابی آنها از شاخص سطح سلول هسته (SCAI) و سطح زیر منحنی (AUC) ویژگی عملگر گیرنده (ROC) استفاده شد. نتایج بهدست آمده برآورد خوبی از خطر لغزش در منطقه مورد مطالعه نشان میدهد؛ بهطوری که سنگشناسی، بارش و کاربری زمین نقش مهمی در ایجاد لغزشها در منطقه دارند و بهطور کلی هر دو مدل برای پهنهبندی خطر زمینلغزش منطقه مناسب بوده است. فرایند اعتبارسنجی با استفاده از 30 درصد نقاط لغزشی نشان داد که مقدار سطح زیرمنحنی ROC در روش وزن شاهد برابر با (79/0) بوده و نسبت به روش شاخص آنتروپی با سطح زیر منحنی (73/0) پیشبینی بهتری در رخداد زمینلغزشها داشته است. نقشههای حاصل میتواند برای برنامهریزی مکانی و کاربری زمین مورد استفاده قرار گیرد.