سنگ شناسی
غلامرضا قدمی؛ محمد پوستی
چکیده
ناحیه مورد مطالعه در کوه گروم، شمال شهرستان رودان، در محل برخورد زونهای زاگرس و مکران واقع شده است و بخشی از نوار افیولیتی رودان -میناب میباشد. اولترامافیکهای مطالعه شده شامل لرزولیت و هارزبورژیت و کانیهای زمینه اولیوین، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن و کانی فرعی کروم اسپینل است.بر اساس دادههای ژئوشیمیایی مقادیرCaO ، MgO، TiO2 و V این سنگها ...
بیشتر
ناحیه مورد مطالعه در کوه گروم، شمال شهرستان رودان، در محل برخورد زونهای زاگرس و مکران واقع شده است و بخشی از نوار افیولیتی رودان -میناب میباشد. اولترامافیکهای مطالعه شده شامل لرزولیت و هارزبورژیت و کانیهای زمینه اولیوین، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن و کانی فرعی کروم اسپینل است.بر اساس دادههای ژئوشیمیایی مقادیرCaO ، MgO، TiO2 و V این سنگها در محدوده ی افیولیتهایی کوهزایی غیر سرپانتینی قرار میگیرند،با توجه به دادههای تجزیه نقطه ای، Mg# الیوینهای لرزولیتها بین 15/91 تا 24/93 بوده که نشان منشأ دیرگداز و تفاله ای بودن الیوین میباشد. کلینوپیروکسنهای موجود در لرزولیتها نیز از نوع دیوپسیدی و اسپینلها از نوع فقیر از کروم هستند. مطالعات تفصیلی بر روی اسپینل موجود در این سنگها، مقادیر بالای Mg# (77-71) و Al2O3 (31/46 تا 98/52 درصد وزنی) و مقادیر پایین) Cr# 22-14) را نشان میدهند.نسبت کروم به آلومینیم (Cr/Al) کانی اسپینل لرزولیتها برابر 19/0 است و مقدارFe3+ اسپینلهای موجود در لرزولیتهای مطالعه شده بسیار پایین (1/0>) است. بر اساس دادههای ژئوشیمیایی سنگ کل و شیمی کانی اسپینل، نمونه های مورد مطالعه در محل مورب تشکیل شده اند، شواهد کانی شناسی نشان از عبوریک ماگمای مورب از درون تفاله های باقی مانده در این محیط تکتونیکی را می دهد.
مهدیه محمدی؛ حمید احمدیپور؛ عباس مرادیان
چکیده
مجموعه اولترامافیک آببید در شمال استان هرمزگان قرار دارد و جزیی از کمربند افیولیتی اسفندقه- حاجیآباد به شمار میرود. بیش از 90 درصد حجم سنگهای موجود در این مجموعه را هارزبوژیت تشکیل داده و لرزولیت، دونیت، دایکهای پیروکسنیت و همچنین لایهها و عدسیهای کرومیتیت نیز در آن رخنمون دارند. هارزبورژیتها به حالت تودهای دیده ...
بیشتر
مجموعه اولترامافیک آببید در شمال استان هرمزگان قرار دارد و جزیی از کمربند افیولیتی اسفندقه- حاجیآباد به شمار میرود. بیش از 90 درصد حجم سنگهای موجود در این مجموعه را هارزبوژیت تشکیل داده و لرزولیت، دونیت، دایکهای پیروکسنیت و همچنین لایهها و عدسیهای کرومیتیت نیز در آن رخنمون دارند. هارزبورژیتها به حالت تودهای دیده شده، لایهبندی آشکاری ندارند و بلورهایشان جهت یافتهاند. بافتهای موجود در هارزبورژیتهای آببید، همچون جهت یافتگی، کشیدگی و انحنا در بلورها، تبلور دوباره، وجود تیغههای جدایشی کلینوپیروکسن در اورتوپیروکسن و نسلهای مختلف کانیها نشان میدهد که این سنگها در شرایط گوشته بالایی تشکیل و سپس در محیط پوستهای قرار گرفتهاند. شواهد مربوط به شیمی کانیها نشانگر آن است که هارزبورژیتهای مجموعه اولترامافیک آببید در محیطی همانند پریدوتیتهای حوضه پشت کمان شکل گرفته و دچار حدود 15 درصد ذوب بخشی شدهاند. سپس تحت تأثیر متاسوماتیسم گوشته قرار گرفتهاند و مقادیر عناصر کمیاب ناسازگار در سنگ کل آنها افزایش یافته است. دماسنجی الیوین- اسپینل در هارزبورژیتهای مجموعه آببید، دمای تعادل 1000 تا 1200 درجه سانتیگراد را نشان میدهد و نشانگر حضور این سنگها در محدوده اسپینل پریدوتیت است. شواهد شیمیایی و موقعیت زمینساختی هارزبورژیتهای مورد مطالعه در نمودارهای مختلف نشان میدهند که این سنگها به پریدوتیتهای آبیسال شباهت دارند و احتمالاً در یک محیط حوضه پشت کمان شکل گرفتهاند. هارزبورژیتهای مجموعه آببید می توانند بخشی از گوه گوشتهای بالای تیغه در حال فرورانش نوتتیس باشند که در زیر یک پوسته اقیانوسی جوان و متعلق به حوضه پشت کمان تشکیل شدهاند.