سنگ شناسی
زهرا بدرزاده
چکیده
ترکیب عمومی توده گرانیتوئیدی چلتیان که در منتهیالیه جنوبشرقی زون سنندج-سیرجان قرار گرفته است، ترونجمیتی Al پایین با ماهیت تولئیتی تا ترانزیشنال میباشد. این توده درون نهشتههای رسوبی-آتشفشانی اوایل مزوزوئیک نفوذ نموده است. برپایه سنسنجی بلورهای زیرکن که به روش(SHRIMP) Pb-U انجام شد، سن توده مورد مطالعه187.5±3.2 میلیون سال برآورد ...
بیشتر
ترکیب عمومی توده گرانیتوئیدی چلتیان که در منتهیالیه جنوبشرقی زون سنندج-سیرجان قرار گرفته است، ترونجمیتی Al پایین با ماهیت تولئیتی تا ترانزیشنال میباشد. این توده درون نهشتههای رسوبی-آتشفشانی اوایل مزوزوئیک نفوذ نموده است. برپایه سنسنجی بلورهای زیرکن که به روش(SHRIMP) Pb-U انجام شد، سن توده مورد مطالعه187.5±3.2 میلیون سال برآورد شده است. توده مورد مطالعه دارای Al2O3 کمتر از 15wt.%، نسبت Sr/Y پایین، REE کمتر تفریقیافته و نسبت (La/Yb)N پایین میباشد. در نمودارهای عنکبوتی عادیشده نسبت به گوشته اولیه نمونههای مورد مطالعه غنیشدگی از عناصر LILEs مانند K، Rb، Ba و Th نسبت به HFSEs مانند Nb، Ta و Ti نشان میدهند که ویژگی شاخص سنگهای وابسته به کمان میباشد. براساس ویژگیهای زمینشناسی و ژئوشیمیایی ماگمای منشأ توده مورد مطالعه از ذوب بخشی دهیدراسیون سنگ مادر مافیک با ترکیب آمفیبولیتی در فشار کم حاصل شده و در یک حوضه کششی وابسته به فرورانش در اوایل ژوراسیک میانی جایگزین شده است.
عبدالناصر فضلنیا
چکیده
دگرگونی ناحیهای مرتبط با کمان در 147 میلیون سال پیش سبب شد تا سنگهای مافیک مجموعه قوری (جنوب پهنه سنندج- سیرجان)، دگرگونی نوع بارووین با اوج دگرگونی 700 درجه سانتیگراد و 5/8 کیلوبار را تحمل کنند. در اثر این واقعه دگرگونی، سنگهای بالا میگماتیتی شدند. بخشی از مذابهای تولیدشده در میگماتیتها توانایی جدایش یافتند و گرانیتوییدهای ...
بیشتر
دگرگونی ناحیهای مرتبط با کمان در 147 میلیون سال پیش سبب شد تا سنگهای مافیک مجموعه قوری (جنوب پهنه سنندج- سیرجان)، دگرگونی نوع بارووین با اوج دگرگونی 700 درجه سانتیگراد و 5/8 کیلوبار را تحمل کنند. در اثر این واقعه دگرگونی، سنگهای بالا میگماتیتی شدند. بخشی از مذابهای تولیدشده در میگماتیتها توانایی جدایش یافتند و گرانیتوییدهای ترونجمیتی را به صورت دایکهایی ایجاد کردند. پایداری یا ناپایداری کانیهای دگرگونی در مرحله اوج دگرگونی و میگماتیتزایی و تولید ترونجمیت، سبب کاهیدگی یا افزودگی عناصر خاکی کمیاب و فرعی در آمفیبولیتها و ترونجمیتها شد. بر اساس ضرایب توزیع عناصر نسبت به کانیهای مختلف، عناصر خاکی کمیاب سبک (LREE) در طول ذوب بخشی آمفیبولیتها، عمدتاً به وسیله هورنبلند، گارنت و آپاتیت؛ و در مقابل، عناصر خاکی کمیاب سنگین (HREE) و Y به وسیله آپاتیت و گارنت کنترل میشدهاند. عناصر با قدرتی یونی بالا (HFS) مانند Zr، Nb، Ta و Th به وسیله هورنبلند و ایلمنیت کنترل و توزیع میشدهاند. بررسی عناصر سنگدوست(لیتوفیل) با شعاع یونی بزرگ (LILE)، مانند Sr، Ba و Rb نشان داد که پلاژیوکلاز و بیوتیت عامل اصلی کنترل و توزیع این عناصر هستند. این شواهد پیشنهاد میکند که گرانیتوییدهای ترونجمیتی قوری جزو ترونجمیتهای فقیر از Al هستند که در نتیجه ذوب بخشی گارنت- هورنبلند یک سنگ مادر آمفیبولیتی در حضور پلاژیوکلاز کلسیک پایدار ایجاد شدهاند.