چینه شناسی و فسیل شناسی
پریسا محمدی؛ عباس قادری؛ علیرضا عاشوری
چکیده
ناحیه جلفای آذربایجان یکی از مهمترین مناطق شناخته شده در حاشیه جنوبی اقیانوس پالئوتتیس است که توالی رسوبی دریایی پیوستهای از گذر پرمین به تریاس را در خود جای داده است. لایههای جلفای پایینی و بالایی در برش چینهشناسی قرهگز (جنوب جلفا) با 5/41 متر ستبرا، با وجود آن که دربردارنده ردیف رسوبات کامل و غنی از سنگوارهای در این بازه زمانی ...
بیشتر
ناحیه جلفای آذربایجان یکی از مهمترین مناطق شناخته شده در حاشیه جنوبی اقیانوس پالئوتتیس است که توالی رسوبی دریایی پیوستهای از گذر پرمین به تریاس را در خود جای داده است. لایههای جلفای پایینی و بالایی در برش چینهشناسی قرهگز (جنوب جلفا) با 5/41 متر ستبرا، با وجود آن که دربردارنده ردیف رسوبات کامل و غنی از سنگوارهای در این بازه زمانی میباشند، تاکنون کمتر مورد توجه قرار گرفتهاند. پژوهش حاضر به مطالعه زیای بازوپایان لایههای جلفا در این منطقه میپردازد. در این مطالعه، 11 جنس و 21 گونه از راستههای Athyridida، Orthotetida، Orthida، Productida، Spiriferida و Terebratulida شناسایی شدهاند که همگی معرف ایالت زیستی کاتایسین برای این ناحیه از پالئوتتیس باختری میباشند. بر این اساس، چهار زیستپهنه مختلف شامل Araxilevis intermedius Zone، Araxilevis intermedius-Permophricodothyris ovata Interval zone، Permophricodothyris ovata Zone و Transcaucasathyris araxensis Zone معرفی شدهاند که گویای سن ووچیاپینگین برای توالی مورد مطالعه میباشند. این زیستپهنهها تطابق خوبی با دیگر برشهای چینهشناسی ناحیه جلفا در کوههای علیباشی و زال، برش دورآشام در قفقاز جنوبی، سازند همبست در ناحیه آباده و سازند نسن در البرز مرکزی نشان میدهند و گویای اهمیت این بازوپایان در انجام تطابق زیستی در مقیاس منطقهای در بازه زمانی پرمین پسین هستند.
رسوب شناسی
علی حسین جلیلیان
چکیده
سنگهای کربناته بهخصوص دولومیتها از رخسارههای چیره توالی رسوبی مزوزوئیک زاگرس هستند و در بسیاری از میدانهای نفت و گاز منطقه نقش مخزن را ایفا میکنند. بهمنظور آگاهی از نحوه عملکرد فرایندهای رسوبی و دیاژنتیکی در تشکیل دولومیتهای تریاس تا نئوکومین بخش خاوری زاگرس بلند، در این تحقیق رخنمونهای کربناته کوه خانهکت بررسی ...
بیشتر
سنگهای کربناته بهخصوص دولومیتها از رخسارههای چیره توالی رسوبی مزوزوئیک زاگرس هستند و در بسیاری از میدانهای نفت و گاز منطقه نقش مخزن را ایفا میکنند. بهمنظور آگاهی از نحوه عملکرد فرایندهای رسوبی و دیاژنتیکی در تشکیل دولومیتهای تریاس تا نئوکومین بخش خاوری زاگرس بلند، در این تحقیق رخنمونهای کربناته کوه خانهکت بررسی شدهاند. دادههای زمینشناسی، پتروگرافی و زمینشیمی بهشناخت چهار مدل دولومیتیشدن در این کربناتها منجر شد. دولومیتهای تریاس زیرین-میانی و ژوراسیک بالایی از لایههای ضخیم تا متوسط و بلورهای متوسط تا ریز نسبتاً منظم تشکیل شدهاند. ترکیب ایدهآل و نسبت ایزوتوپی اکسیژن سنگین (25/1- تا PDB ‰20/3+) در کنار حضور چشمگیر تبخیریها نشانه ارتباط این دولومیتها با تغلیظ و فرونشست شورابههای تبخیری (مدل برگشتی) است. بخش دولومیتی تریاس بالایی زاگرس، شامل دولومیتهای تودهای با بلورهای درشت و متوسط دارای ترکیب ایزوتوپی اکسیژن سبک (35/2- تا PDB ‰10/8-) است. کانیشناسی و زمینشیمی این دولومیتها حاکی از دمای نسبتاً زیاد محیط تشکیل و دخالت عوامل دیاژنتیک زیرسطحی از جمله تجدید تبلور در اعماق زمین (مدل دفنی) است. دولومیتهای ژوراسیک زیرین غالباً ریزبلور هستند و نسبت ایزوتوپی اکسیژن سنگین (20/2- تا PDB ‰61/2) دارند.
الهام فرشید؛ بهاءالدین حمدی؛ واچیک هایراپطیان؛ سید علی آقانباتی
چکیده
برش کوه باغوک در 50 کیلومتری شمال باختری شهر آباده برای اولین بار بر پایه کنودونتها بررسی شده است. ناحیه آباده یکی از مهمترین مناطق برای بررسی گذر رسوبات پرمین- تریاس در ایران است. با توجه به فراوانی کنودونتها در این برش، زیستزون کنودونتی Clarkina orientalis برای پایان ووچیاپنگین (Wuchiapingian) یا جلفین و 7 زیستزون کنودونتی 1) Clarkina subcarinata، ...
بیشتر
برش کوه باغوک در 50 کیلومتری شمال باختری شهر آباده برای اولین بار بر پایه کنودونتها بررسی شده است. ناحیه آباده یکی از مهمترین مناطق برای بررسی گذر رسوبات پرمین- تریاس در ایران است. با توجه به فراوانی کنودونتها در این برش، زیستزون کنودونتی Clarkina orientalis برای پایان ووچیاپنگین (Wuchiapingian) یا جلفین و 7 زیستزون کنودونتی 1) Clarkina subcarinata، 2) Clarkina changxingensis، 3) Clarkina bachmann، 4) Clarkina nodosa،5) Clarkina abadehensis، 6)Clarkina yeni و 7)Clarkina hauschkei و 3 واحد سنگی بدون سنگواره شاخص برای چانگزینگین (Changhsingian) یا دورآشامین و دو زیستزون کنودونتی شامل 1)Hindeodus parvus- Isarcicella staeschei و 2) Isarcicella isarcica برای قاعده تریاس، گریسباخین (ایندوئن) شناسایی شده است. با توجه به محدوده سنی به دست آمده از برش باغوک، این ناحیه با برخی نقاط جهان از جمله جنوب چین، هندوستان، آلپ، قفقاز شمالی و با محدوده هایی از ایران مانند شمال باختر ایران، آمل، شهرضا (شاهزاده سید علی اکبر) و همبست قابل مقایسه است. همچنین بر پایه مطالعات انجام شده و تکیه بر نوع سنگوارهها، از دید ژرفاسنجی و وجود ساختارهای استروماتولیت، شواهد گویای ژرفای کم حوضه در مرز پرمین- تریاس است.