سمیه ویسه؛ علی نیازی؛ جهانبخش قاسمی
چکیده
در این پژوهش پراکندگی و تأثیر عناصر در نمونههای خاکی منطقه بهاباد استان یزد بر پایه تجزیه عناصر مختلف توسط روشهای ICP-MS، ICP-OES و AF با روشهای مختلف ژئوکمومتریکس ارائه شده است. برای این منظور 156 نمونه خاکی در مناطق بهاباد، آسفیج، بنستان انتخاب، نمونهبرداری و پس از آمادهسازیهای لازم تجزیه شد. برای مطالعه پراکندگی نمونههای خاکی ...
بیشتر
در این پژوهش پراکندگی و تأثیر عناصر در نمونههای خاکی منطقه بهاباد استان یزد بر پایه تجزیه عناصر مختلف توسط روشهای ICP-MS، ICP-OES و AF با روشهای مختلف ژئوکمومتریکس ارائه شده است. برای این منظور 156 نمونه خاکی در مناطق بهاباد، آسفیج، بنستان انتخاب، نمونهبرداری و پس از آمادهسازیهای لازم تجزیه شد. برای مطالعه پراکندگی نمونههای خاکی در این منطقه و همچنین بررسی عناصر مؤثر در این پراکندگی نمونههای خاکی مطالعه در 3 بخش انجام شده است که شامل بررسی بر پایه مقادیر عناصر پایه (Zn, Cu, Sn, Ni, Co, W, Fe, Pb) و عناصر سنگین (Cd, Hg, As, Cr, B) و همچنین بر پایه اورانیم و توریم است. برای بررسی پراکندگی نمونههای خاکی از روشهای ژئوکمومتریکس که به عنوان کاربرد روشهای کامپیوتری، آماری، ریاضی و گرافیکی برای درک بهتر دادههای علوم زمین تعریف شده است، استفاده شد. به همین منظور از روش تجزیه گونههای اصلی (PCA) که یک روش فاکتور آنالیز است برای بررسی پراکندگی و تأثیر عناصر در این نمونهها استفاده شده است؛ گفتنی است که از مهمترین خروجیهای الگوریتم PCA، مقادیر Score، Loading نمودار Biplot است که با استفاده از این خروجیها میتوان تفسیرهای مناسبی در دادههای گردآوری شده داشت. همچنین از روش ردهبندی نزدیکترین همسایه (KNN) برای ردهبندی و به دست آوردن همبستگی میان عناصر موجود در این مطالعه استفاده شده است. از نتایج به دست آمده در این مطالعه میتوان در مباحثی همانند زمینشناسی پزشکی، زمینشناسی محیط زیست و اکتشافات مواد معدنی به منظور تفسیر بهتر ردهبندی عناصر، منشأیابی آلودگی یا معدنی، تشخیص نمونههای دورافتاده و یا بیهنجار استفاده کرد و قابل توجه است که برای اولین بار، ژئوکمومتریکس در این پژوهش معرفی شده است.
سمیه ویسه؛ افشین رجبی خرمی
چکیده
هدف از این مقاله، ارائه روشی نوین در تجزیه نمونههای زمینشناسی (آب) با استفاده از تهیه ستونی برای پیش تغلیظ این نمونهها است. این بررسی شامل سنتز ستون پلیمر حکشده یونی (IIP) برای یون اورانیم است. کمپلکس یون اورانیم با استفاده از استات اورانیم 2 Uo2 .2H2O(CH3Coo) بهعنوان هسته اولیه پلیمر در نظر گرفته شده و با استفاده از لیگاند دیوینیل ...
بیشتر
هدف از این مقاله، ارائه روشی نوین در تجزیه نمونههای زمینشناسی (آب) با استفاده از تهیه ستونی برای پیش تغلیظ این نمونهها است. این بررسی شامل سنتز ستون پلیمر حکشده یونی (IIP) برای یون اورانیم است. کمپلکس یون اورانیم با استفاده از استات اورانیم 2 Uo2 .2H2O(CH3Coo) بهعنوان هسته اولیه پلیمر در نظر گرفته شده و با استفاده از لیگاند دیوینیل فسفنیکاسید (VIP)، به وجود می آید. از اتیلنگلایکول دیمتاکریلات (EGDMA) بهعنوان اتصالدهنده عرضی و از آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل (AIBN) که نقش آغازگر را برای کنش پلیمریزاسیون دارد، برای سنتز پایانی پلیمر استفاده شد. کمپلکس پلیمر شاهد (NIP) نیز در شرایط بالا ولی بدون حضور یون اورانیم و لیگاند سنتز شد. از IIP بهدست آمده میتوان بهعنوان جاذبی با قدرت و توانایی جذب بالا برای نمونههای زمینشناسی (آب) در استخراج با فاز جامد (SPE) استفاده کرد (IIP-SPE). همچنین آزمایشهایی همچون اثر pH بر میزان جذب، ضریب نفوذپذیری، میزان غلظت و حجم اسید برای شویش برای بررسی کارایی ستون انجام شده است. شواهد تجربی بهدست آمده نشان داد که بیشترین میزان جذب یون اورانیم در7 =pH است. همچنین محلول اسیدنیتریک 1 مولار و در حجم 5 میلیلیتر دارای بالاترین میزان شویش است. حجم رسوخ برای اورانیم بیش از 200 میلیلیتر اندازهگیری شد. نتایج توسط تجزیه با دستگاه پلاسمای جفتشده القایی طیفسنج جرمی (ICP-MS) بهعنوان رفرنس و نیز با دستگاه پلاسمای جفتشده القایی طیفسنج نشر اتمی (ICP-OES) بهدست آمد که این نتایج بیانگر توانایی جذب بسیار بالای IIPبرای یون اورانیم است. گفتنی است این روند بهطور موفقیتآمیز برای پیشتغلیظ نمونههای زمینشناسی بهویژه نمونههای آب کاربرد دارد و در راستای بالا بردن توانایی خوانش همه یونهای فلزی از جمله یون اورانیم در این مطالعه در نمونههای زمینشناسی (آب) با دستگاه ICP-OES و بهینه کردن تجزیه آن با حد تشخیص پایینتر توسط دستگاه ICP-MS بسیار مفید است.