چینه شناسی و فسیل شناسی
سعیده سنماری؛ نرگس منجزی
چکیده
نهشتههای گذر سازند پابده به سازند آسماری در برش چینهشناسی خاویز واقع در شمال خاور بهبهان در این پژوهش، مورد مطالعه قرار گرفتند. در پژوهش حاضر، نهشتههای بخش بالایی سازند پابده متشکل از شیل و میان لایههایی از سنگآهک خاکستری آرژیلی به ستبرای حدود 66 متر و بهدنبال آن نهشتههای بخش زیرین سازند آسماری به ستبرای حدود ...
بیشتر
نهشتههای گذر سازند پابده به سازند آسماری در برش چینهشناسی خاویز واقع در شمال خاور بهبهان در این پژوهش، مورد مطالعه قرار گرفتند. در پژوهش حاضر، نهشتههای بخش بالایی سازند پابده متشکل از شیل و میان لایههایی از سنگآهک خاکستری آرژیلی به ستبرای حدود 66 متر و بهدنبال آن نهشتههای بخش زیرین سازند آسماری به ستبرای حدود 21 متر شامل سنگآهک کرمرنگ و متوسط لایه رسدار مورد بررسی قرار گرفت. در نتیجه این مطالعه، 33 گونه متعلق به 15جنس از نانوفسیلهای آهکی شناسایی شد. براساس حوادث زیستی ثبت شده و تجمعات فسیلی همراه، زیستزونهایSphenolithus pseudoradians Zone, Ericsonia subdisticha Zone, Helicosphaera reticulata Zone, Sphenolithus predistentus Zone, Sphenolithus distentus Zone تعیین شدند. زونهای مورد مطالعه با زونهای CNO4/CNO5 -CNE20 از زونبندی آگنینی و همکاران (Agnini et al., 2014) همخوانی دارد. براساس زونهای زیستی معرفی شده، سن بخش بالایی سازند پابده در برش مورد مطالعه، پریابونین-روپلین پیشین و سن بخش زیرین سازند آسماری روپلین پسین-چاتین پیشنهاد میشود. در این مطالعه، مرز بین دو سازند پابده و سازند آسماری بهطور پیوسته است که گویای رسوبگذاری پیاپی در گذر این دو سازند است.
رضوان خاوری
چکیده
شاخص طول- شیب آبراههای رودخانههای سنگبستری استان خوزستان با استفاده از GIS و مدل رقومی- ارتفاعی 50 متری محاسبه شد، تا توزیع و پراکندگی رودشکنها در ناحیه بررسی شود. بر پایه طولهای اندازهگیری شاخص شیب برای 474 رودخانه با طول بیش از 10 کیلومتر در ناحیه، شیبها به دو نوع اصلی محلی و ناحیهای تقسیم شدند. سپس نرخ تغییر شیب محلی به ناحیهای، ...
بیشتر
شاخص طول- شیب آبراههای رودخانههای سنگبستری استان خوزستان با استفاده از GIS و مدل رقومی- ارتفاعی 50 متری محاسبه شد، تا توزیع و پراکندگی رودشکنها در ناحیه بررسی شود. بر پایه طولهای اندازهگیری شاخص شیب برای 474 رودخانه با طول بیش از 10 کیلومتر در ناحیه، شیبها به دو نوع اصلی محلی و ناحیهای تقسیم شدند. سپس نرخ تغییر شیب محلی به ناحیهای، یعنی نرخ در حال کاهش شیب با افزایش طول اندازهگیری، به عنوان شاخص شیب نسبی یک بخش رودخانه برای تعیین محل رودشکنهای رودخانهای در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که رودشکنها یکی از چشماندازهای متداول در رودخانههای استان خوزستان هستند. وجود رودشکنهای تند و پرشیب در نزدیکی پایه کوه، در محلهای خروجی رودخانههای بزرگ، نشان میدهد که بیشتر آنها بهوسیله فعالیت زمینساختی ایجاد شدهاند و بسیاری از آنها دقیقاً با محل عملکرد گسلهای فعال منطبق هستند. از مهمترین گسلهای فعال ناحیه میتوان گسلهای مافارون، آغاجاری، اندکان، لهبری، مردهفل، مارون، شمال بهبهان، دزفول و میشداغ را نام برد. رودشکنهای کمیاب در بخشهای بالادست پرشیب میتواند در اثر شرایط آبشناسی و فرسایشی فعال بدون توجه به شرایط زمینشناسی یا زمینساختی اقلیمی ایجاد شده باشند. تأثیر ویژگیهای سنگشناسی بر فراوانی و اندازه رودشکنها در برخی نقاط دیده میشود، ولی پس از زمینساخت فعال نقش درجه دو را ایفا میکنند. بنابر نتایج بهدست آمده فعالیتهای زمینساختی و زمینشناسی در رخداد رودشکنها در ناحیه مورد مطالعه نقش مهمتری را نسبت به توپوگرافی و آبشناسی ایفا میکنند.