سنگ شناسی
سید محسن طباطبایی منش؛ محمدعلی مکی زاده؛ سعیده رنجبر؛ رضا قلی نژاد
چکیده
اسکارن جوینان در فاصله 115 کیلومتری شمال باختر اصفهان (40 کیلومتری جنوب کاشان و خاور قهرود)، در پهنه ساختاری ایران مرکزی قرار دارد که در همبری توده نفوذی گرانیتوییدی قهرود (به سن میوسن میانی) با واحد شیل و ماسهسنگ با میانلایههای آهکی سازند شمشک به سن ژوراسیک گسترش یافته است. اسکارنسازی متشکل از دو زیرپهنه دروناسکارن و بروناسکارن ...
بیشتر
اسکارن جوینان در فاصله 115 کیلومتری شمال باختر اصفهان (40 کیلومتری جنوب کاشان و خاور قهرود)، در پهنه ساختاری ایران مرکزی قرار دارد که در همبری توده نفوذی گرانیتوییدی قهرود (به سن میوسن میانی) با واحد شیل و ماسهسنگ با میانلایههای آهکی سازند شمشک به سن ژوراسیک گسترش یافته است. اسکارنسازی متشکل از دو زیرپهنه دروناسکارن و بروناسکارن است. در این اسکارنها کانهزایی گستردهای رخ نداده است. دروناسکارن گسترش محدود (از چند میلیمتر تا چند سانتیمتر) و اگزواسکارن بیشترین گسترش را دارد (از یک متر تا بیش از ده متر). اندواسکارن با تشکیل کانیهای گارنت، پیروکسن، پلاژیوکلاز، اپیدوت و اسفن در زمینه توده نفوذی در مجاورت بخش کربناته نمود دارد. در مجاورت بلافصل آن، اگزواسکارن با تشکیل کانیهای گارنت، پیروکسن، وزوویانیت، اپیدوت، فلوگوپیت، کلریت، کوارتز و کلسیت در بخش کربنات آغاز میشود. بررسیهای کانیشناسی و روابط بافتی کانیها بیانگر پیشرفت دگرگونی تا رخساره پیروکسن هورنفلس در سنگهای اسکارنی این منطقه است.
سعیده رنجبر؛ سید محسن طباطباییمنش؛ محمدعلی مکیزاده
چکیده
اسکارن خونی در فاصله 220 کیلومتری شمال خاور اصفهان، در پهنه ساختاری ایران مرکزی قرار دارد که در همبری زبانههای کوچکی از توده نفوذی گرانیتوییدی نوع I کالکافی (بهسن ائوسن بالایی- الیگوسن) با واحد مرمر- دولومیتی لاخ به سن پرکامبرین گسترش یافته است. اسکارنسازی متشکل از دو زیرپهنه دروناسکارن و بروناسکارن است. در این اسکارنها ...
بیشتر
اسکارن خونی در فاصله 220 کیلومتری شمال خاور اصفهان، در پهنه ساختاری ایران مرکزی قرار دارد که در همبری زبانههای کوچکی از توده نفوذی گرانیتوییدی نوع I کالکافی (بهسن ائوسن بالایی- الیگوسن) با واحد مرمر- دولومیتی لاخ به سن پرکامبرین گسترش یافته است. اسکارنسازی متشکل از دو زیرپهنه دروناسکارن و بروناسکارن است. در این اسکارنها کانهزایی گستردهای رخ نداده است. زیرپهنه دروناسکارن گسترش محدود (از چند میلیمتر تا چند سانتیمتر) داشته و بروناسکارن بیشترین گسترش را دارد. دروناسکارن با گسترش گارنتهای خودشکل در زمینه توده نفوذی در مجاورت بخش کربناتی نمود دارد. در مجاورت بلافصل آن، زیرپهنه دروناسکارن با تشکیل کانیهای گارنت و پیروکسن در بخش کربناتی آغاز میشود و با گسترش وزوویانیت و فلوگوپیت در فواصل دورتر از محل همبری ادامه مییابد. گارنت کانی فراوان موجود در این سامانه اسکارنی است و به شکلها و اندازههای گوناگون در این سنگها دیده میشود. در این پژوهش به بررسی الگوی ناحیهبندی بلورهای گارنت در زیرپهنه اگزواسکارن، در همبری بلافصل توده نفوذی پرداخته شده است. این گارنتها عمدتاً خودشکل و همسانگرد بوده و در مواردی بیشکل هستند و یا ناهمسانگردی نشان میدهند و عمدتاً دارای هسته غنی از گروسولار هستند که به سمت حاشیه، با یک مرز واضح محتوای آندرادیت در آنها افزایش چشمگیری نشان میدهد. بررسیهای صورت گرفته توسط پژوهشگران، جوشش را بهعنوان عامل اصلی این پدیده مطرح میسازد، به این صورت که این پدیده سبب افزایش محتوای آهن و فشار بخشی اکسیژن در مراحل پایانی تکوین این سامانه شده و سرانجام محتوای آندرادیت در محلول جامد گارنت را افزایش داده است.
عادل ساکی؛ علیاکبر بهاری فر
چکیده
روابط صحرایی و سنگنگاری نشان میدهد که سنگهای رسی و کربناتی دگرگونشده منطقه همدان در باختر ایران، تحت تأثیر یک دگرگونی چند مرحلهای قرار گرفتهاند. نفوذ باتولیت الوند (با سن ژوراسیک) در سنگهای میزبان رسی و کربناتی باعث شکلگیری سنگهای دگرگونی مجاورتی متفاوتی در محدوده چشین شده است که عبارتند از هورنفلسهای ...
بیشتر
روابط صحرایی و سنگنگاری نشان میدهد که سنگهای رسی و کربناتی دگرگونشده منطقه همدان در باختر ایران، تحت تأثیر یک دگرگونی چند مرحلهای قرار گرفتهاند. نفوذ باتولیت الوند (با سن ژوراسیک) در سنگهای میزبان رسی و کربناتی باعث شکلگیری سنگهای دگرگونی مجاورتی متفاوتی در محدوده چشین شده است که عبارتند از هورنفلسهای سیلیمانیتدار، مرمرها و سنگهای دگرگونی کالک- سیلیکاتی. مجموعه کانیهای دگرگونی در سنگهایرسی دگرگونشده و کالک- سیلیکاتها با هم متفاوت است به گونه ای که، کانیهای اوج دگرگونی در این سنگها به ترتیب عبارتند از: گارنت، استارولیت، آلومینوسیلیکاتها (کیانیت/ سیلیمانیت)، بیوتیت، کلریت، مسکوویت و کوارتز. مجموعه کانیایی کالک-سیلیکاتها عبارتند از: گارنت، دیوپسید، ولاستونیت، اپیدوت و آمفیبول که معمولاً بهصورت همزمان با یک فازدگرگونی مجاورتی رشد کردهاند.با استفاده از تعادل ترمودینامیکی کانیها و واکنشهای تعادلی چندگانه، فشار و دمای اوج دگرگونی مجاورتی و همچنین اکتیویته سیالها در سنگهای کالک- سیلیکاتی به ترتیب600 تا 630 درجه سانتیگراد، 2 تا 4 کیلوبار و کسر مولی CO2 حدود 17/0 برآورد شده است. این محاسبات با دیگر نتایج بدست آمده از سنگهای متاپلیتی همخوانی خوبی دارد. دما و فشار دگرگونی مجاورتی بالا در این بخش از پوسته همدان بیانگر شرایط دگرگونی در رخساره پیروکسن- هورنفلس است.
سمیرا زندیفر؛ محمدولی ولیزاده؛ محمدعلی برقی؛ محمدرضا فرودیجهرمی
چکیده
سرگذشت تبلور یک سنگ در اندازه و پراکندگی کانیهای آن ثبت میشود. اندازه بلورهای پورفیروبلاست در سنگهای دگرگونی، اطلاعات مفیدی را درباره محیط رشد آنها ارائه میکند. با توجه به تنوع کانیشناسی در اسکارن حسنآباد و فراوانی پورفیروبلاستهای گارنت در زونهای مختلف دگرگونی و بویژه ابعاد متفاوت این کانی در اولین زون دگرگونی اسکارن ...
بیشتر
سرگذشت تبلور یک سنگ در اندازه و پراکندگی کانیهای آن ثبت میشود. اندازه بلورهای پورفیروبلاست در سنگهای دگرگونی، اطلاعات مفیدی را درباره محیط رشد آنها ارائه میکند. با توجه به تنوع کانیشناسی در اسکارن حسنآباد و فراوانی پورفیروبلاستهای گارنت در زونهای مختلف دگرگونی و بویژه ابعاد متفاوت این کانی در اولین زون دگرگونی اسکارن شمالخاور روستای حسنآباد، پراکندگی اندازه بلورهای این کانی مورد مطالعه قرار گرفته است. از آنجا که این مطالعات، به دقت بالایی نیاز دارد، از سطح برش نمونهها، تصاویر رقومی تهیه و در نرمافزار تخصصی تجزیه تصاویر جیمایکروویژن (JMicrovision) تجزیه و تحلیل شد. همانطور که انتظار میرفت، دو شیب متفاوت بهدستآمده در این مطالع،ه ما را با سه فرض احتمالی روبرو میکند: 1- تأثیر ترکیب سنگ اولیه؛ 2- زمان رشد بلور؛ 3- شارش سیالهای اطراف توده نفوذی. با توجه به حضور کانی کلینتونیت، وزوویانیت و گارنت و وجود درز و شکافهای فراوان در منطقه، نقش سیال در درشتشدن اندازه پورفیروبلاست گارنت در محلهایی از اولین زون دگرگونی پراهمیتتر به نظر میرسد.