TY - JOUR ID - 113241 TI - مکانیزم کوتاه‌شدگی نسبی در قوس ساختاری ائوسن شمال غرب بیرجند، شرق ایران JO - فصلنامه علمی علوم زمین JA - GSJ LA - fa SN - 1023-7429 AU - یعقوبی, محبوبه AU - باقری, ساسان AD - کارشناسی ارشد، گروه زمین‌شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران AD - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 29 IS - 116 SP - 277 EP - 286 KW - ساختار قوسی شکل بیرجند KW - اروکلاین KW - چین‌‌های شعاعی و موازی KW - خمش KW - برگه‌ رانده DO - 10.22071/gsj.2019.152662.1554 N2 - در شرق ایران، نهشته‌های کربناته ائوسن شمال‌غرب بیرجند در درون یک قوس‌ساختاری با تحدبی به سوی شمال‎‌غرب گسترش یافته است. این نهشته‌ها به شکل یک برگه‌‌ی نازک رانده شده بر روی یک بستر خمیری از شیل‌های کرتاسه فوقانی لغزیده و چین‌خورده است. مطالعه‌ی کمی و سازوکار دگرشکلی این برگه رانده امکان بررسی منشأ قوس ساختاری مذکور را فراهم ساخته است. به منظور نیل به چنین هدفی، شش پیمایش ساختاری به ترتیب چهار پیمایش به شکل شعاعی نسبت به قوس و دو پیمایش در عرض قوس صورت پذیرفته است. در این پیمایش‌ها چین‌های میان تا بزرگ مقیاس و همچنین گسل‌ها و راندگی‌ها در حد امکان اندازه‌گیری شده و سپس توسط نرم‌افزارMove به حالت قبل از دگرشکلی موازنه گردیده‌اند. میزان کوتاه‌شدگی به ترتیب در برش‌های شعاعی از شرق به غرب %40-30 در برش A، %35-25در برش B، %45-35در برش C و %25-15در برش D، در برش‌های عرضی از جنوب به شمال به میزان %55-35 در برش E و %35-25 در برش F بوده است. مقایسه کوتاه‌شدگی‌ها نشان می‌دهد که در دو انتهای شرقی و غربی قوس، و همچنین در راستای خط خمش در پروفیل E بیشترین مقدار بوده است. ما چنین الگوی کوتاه‌شدگی را به نوعی خمش(Buckling) در شمال‌غرب بیرجند نسبت می‌دهیم. UR - http://www.gsjournal.ir/article_113241.html L1 - http://www.gsjournal.ir/article_113241_aa43d35e79fbdfaf88cddc07854dbcf5.pdf ER -