TY - JOUR ID - 54071 TI - پالینواستراتیگرافی و بازنگری گروه شمشک در شمال اصفهان (کاشان – زفره) به کمک داینوفلاژله‌ها JO - فصلنامه علمی علوم زمین JA - GSJ LA - fa SN - 1023-7429 AU - قاسمی ن‍ژاد, ابراهیم AU - اسدی, مصطفی AU - شاهمرادی, منوچهر AU - آقانباتی, سید علی AU - محتاط, طیبه AD - استاد، دانشکده زمین‌شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران AD - کارشناسی ارشد، پژوهشکده علوم‌زمین، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران AD - دانشیار، پژوهشکده علوم‌زمین، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران AD - دکتری، گروه دیرینه‌‌شناسی، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی‌کشور، تهران، ایران Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 22 IS - 86 SP - 99 EP - 106 KW - تریاس پسین KW - پالینوزوناسیون KW - داینوفلاژله KW - ایران مرکزی DO - 10.22071/gsj.2012.54071 N2 - سازند نایبند به ستبرای 1750 متر درکوه چال سفید (بخش برزک) واقع در 45 کیلومتری جنوب باختر کاشان و ستبرای 1820 متر در کوه زرد در 6 کیلومتری شمال باختر زفره به منظور تعیین سن دقیق و تفکیک مرز تریاس با آنچه که در منابع متفاوت به عنوان ژوراسیک تعیین شده است و با توجه به ترکیب سنگی مشابه شیل و ماسه‌سنگی تفکیک ناپذیر به نظر می‌رسد، نمونه‌برداری شد. از مجموع طبقات یادشده 75 نمونه در کوه چال سفید و 22 نمونه در کوه زرد برای مطالعات پالینولوژی برداشت شد و پالینوزوناسیون بر مبنای داینوفلاژله‌های شاخص انجام شد. در نتیجه چهار پالینوزون در کوه‌چال سفید و دو پالینوزون در کوه زرد  شناسایى و تفکیک شد. در کوه‌چال سفید پالینوزون Rhaetogonyaulaxwigginsiiبا سن نورین پیشین تا میانی نمونه‌های 1 تا 24 و ستبرای 160 متر از برش را در بر می‌گیرد. پالینوزون Suessia listeri با سن نورین میانی نمونه 25 تا 28 و ستبرای 140 متر را شامل می‌شود. پالینوزون  balmei Hebecysta با سن نورین میانى ـ نورین پسین، با ستبرای 550 متر  نمونه‌های 29 تا 36 از برش مورد نظر را شامل می‌شود. پالینوزون Rhaetogonyaulax rhaeticaبا سن رتین پیشین ـ میانی با ستبرای حدود 900  متر، از نمونه 37 تا انتهای برش ادامه پیدا می­کند. در کوه زرد پالینوزون Hebecysta  balmei با سن نورین میانی تا نورین پسین نمونه‌های 4 تا 15 و ستبرای 442متر را شامل می­شود و پالینوزون Rhaetogonyaulax  rhaetica با سن رتین پیشین تا میانی نمونه‌های 16 تا 22 و ستبرای 491 متر را در برمی‌گیرد. با تعیین سن این طبقات مشخص شد که نهشته­های ژوراسیک در این دو منطقه وجود ندارد و طبقاتی که در منابع زمین‌شناسی به عنوان نهشته‌های ژوراسیک تفکیک شده‌اند سن رتین دارند. بر روی این طبقات، نهشته­های کرتاسه با ترکیب آهکی کاملاً متمایز قرار می­گیرند. مهم­ترین عامل احتمالی که باعث حذف طبقات ژوراسیک در این دو منطقه شده است رویداد زمین­ساختی سیمرین­میانی است که با ایجاد فرازمین و دوره‌های فرسایشی در چنین مناطقی باعث تشکیل نشدن و حذف رسوبات ژوراسیک شده است. UR - http://www.gsjournal.ir/article_54071.html L1 - http://www.gsjournal.ir/article_54071_f5f2b2362966b372f5ada8d7407a28e9.pdf ER -