سنگ شناسی
سیدوحید شاهرخی
چکیده
توده گرانیتوئیدی دالایون در جنوب بروجرد و در شمال استان لرستان واقع شده و بخشی از پهنه دگرگونی سنندج-سیرجان است. ترکیب سنگشناسی این توده شامل گرانودیوریت، گرانیت، پگماتیت‌گرانیت، تونالیت، کوارتزدیوریت، پگماتیت‌تورمالین‌دار، و رگه‌های کوارتز تورمالین است که در سنگ‌های آتشفشانی و دگرگونی ناحیهای نفوذ کرده است. مجموعه کانی‌های ...
بیشتر
توده گرانیتوئیدی دالایون در جنوب بروجرد و در شمال استان لرستان واقع شده و بخشی از پهنه دگرگونی سنندج-سیرجان است. ترکیب سنگشناسی این توده شامل گرانودیوریت، گرانیت، پگماتیت‌گرانیت، تونالیت، کوارتزدیوریت، پگماتیت‌تورمالین‌دار، و رگه‌های کوارتز تورمالین است که در سنگ‌های آتشفشانی و دگرگونی ناحیهای نفوذ کرده است. مجموعه کانی‌های توده گرانودیوریتی با شاخص رنگی لوکوکرات تا مزوکرات شامل کانی‌های اصلی کوارتز، پلاژیوکلاز، ارتوز و میکروکلین و کانی‌های فرعی بیوتیت، موسکویت، زیرکن، گارنت، آپاتیت، روتیل، لوکوکسن، کانی‌های تیتانیوم‌دار و اسفن می‌باشد. کانی شاخص فرومنیزین در این سنگ‌ها بیوتیت است که از لحاظ ترکیبی غنی از منیزیم و فقیر از کلر بوده و ماهیت اولیه دارند. مقدار نسبت Fe/Fe+Mg میانگین (apfu)44/0 را نشان می‌دهد که بر این اساس میکاهای مورد بررسی در محدوده بیوتیت و در میان قطب سیدروفیلیت و آنیت جای می‌گیرند. میانگین دمای تبلور بیوتیت‌ها ⁰C681 و میانگین فشار تشکیل بر اساس آلومینیوم کل بیوتیت‌ها kb95/2 است که نشان‌دهنده تشکیل در عمق کم است. بر اساس نسبت‌های MgO، FeO و Al2O3 بیوتیت‌ها، ماگمای سازنده گرانودیوریت از نوع کالک آلکالن کوهزائی است. وجود فوگاسیته نسبتاً بالای اکسیژن و محیط اکسیدان نشان‌دهنده ماگمای با منشأ مخلوط گوشته-پوسته و سنگ میزبان سری گرانیتوئیدی مگنتیتی و گرانیتوئید نوع I برای بیوتیت‌ها است.
زمین شناسی اقتصادی
سیدوحید شاهرخی
چکیده
ترکیب شیمیائی کانی‌های گروه کلریت منعکس‌کننده شرایط فیزیکو شیمیائی تبلور و تشکیل آنها می‌باشد. تجزیه شیمیائی کلریت‌های حاصل از دگرسانی بیوتیت توسط دستگاه الکترون میکروپروب، بر پایه 30 نقطه از 8 نمونه سنگ مورد استفاده قرار گرفت. بر این اساس، ترکیب نمونه‌های کلریت از نوع رپیدولیت-پیکنوکلریت است. کسر مولی در فاز بین لایه‌ای(Xc)، ...
بیشتر
ترکیب شیمیائی کانی‌های گروه کلریت منعکس‌کننده شرایط فیزیکو شیمیائی تبلور و تشکیل آنها می‌باشد. تجزیه شیمیائی کلریت‌های حاصل از دگرسانی بیوتیت توسط دستگاه الکترون میکروپروب، بر پایه 30 نقطه از 8 نمونه سنگ مورد استفاده قرار گرفت. بر این اساس، ترکیب نمونه‌های کلریت از نوع رپیدولیت-پیکنوکلریت است. کسر مولی در فاز بین لایه‌ای(Xc)، در محدوده 97/0 تا 99/0 قرار دارد که نمایانگر نبود کامل لایه‌های اسمکتیت و خلوص کامل کلریت است. محاسبه فرمول ساختاری کلریت‌های ناحیه ملوک نشان می‌دهد که تعداد اتم سیلیسیم در محدوده 64/2 تا 91/2 اتم در واحد فرمولی(apfu) و مجموع کاتیون‌های هشت وجهی 6 اتم در واحد فرمولی(apfu) می‌باشد. به این ترتیب، کلریت‌های ناحیه ملوک از نوع هشت وجهی سه‌گانه می‌باشند. پائین‌بودن محتوای تیتانیوم کلریت‌ها، حضور کانی‌های تیتانیوم‌دار همرشد با رخ‌های کلریت و وجود قالب بلوری بیوتیت اولیه دگرسان‌شده شاهدی برای دگرسانی بیوتیت به کلریت است. میانگین دمایی کلریت‌های ناحیه ملوکºC340 است که با دمای حاصل از زمین دماسنجی کلریت‌های حاصل از دگرسانی بیوتیت مطابقت دارد. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد سیالات گرمابی نوع مزوترمال حاصل از توده گرانیتوئیدی در ناحیه مورد مطالعه در تشکیل کلریت مؤثر بوده است. همچنین عملکرد دگرگونی ناحیهای نقش مهمی در شکل‌گیری کلریت در ناحیه ملوک داشته است.
سیدعلی حسینی؛ سیدوحید شاهرخی؛ پیمان افضل؛ طاهر فرهادی نژاد؛ حمید ایمان‌زاده
چکیده
با استفاده از داده‌های برداشت شده ژئوشیمیایی رسوب آبراهه‌ای، می‌توان اکتشاف ناحیهای در مراحل شناسایی و پی‌جویی را انجام داد. در این مقاله به منظور مطالعات اکتشاف ناحیهای از روشهای فرکتالی عیار- مساحت و عیار- تعداد استفاده و ناهنجاری‌های عناصر شاخص شامل آرسنیک، آنتیموان، طلا و مس بررسی شد. 855 نمونه از رسوبات آبراهه‌ای ...
بیشتر
با استفاده از داده‌های برداشت شده ژئوشیمیایی رسوب آبراهه‌ای، می‌توان اکتشاف ناحیهای در مراحل شناسایی و پی‌جویی را انجام داد. در این مقاله به منظور مطالعات اکتشاف ناحیهای از روشهای فرکتالی عیار- مساحت و عیار- تعداد استفاده و ناهنجاری‌های عناصر شاخص شامل آرسنیک، آنتیموان، طلا و مس بررسی شد. 855 نمونه از رسوبات آبراهه‌ای در برگه 1:100000 آلوت در استان کردستان مورد تجزیه ICP-MS قرار گرفت. سپس پردازش‌های آماری و نمودار ستونی روی این عناصر صورت پذیرفت. در ادامه با استفاده از روشهای فرکتالی عیار- تعداد و عیار- مساحت بیهنجاریهای این عناصر در این برگه انجام و نقشههای هنجاری‌ها رسم شد. همچنین مقایسه میان دو روش فرکتالی عیار- تعداد و عیار- مساحت در برگه آلوت با توجه به جایگاه زمینشناسی، ساختارهای موجود و سنگشناسی چیره انجام گرفت. بهطور کلی نتایج حاصل از دو روش نشان داد که در مناطق مرکزی و جنوب خاوری محدوده میزان عیار این عناصر افزایش مییابد و در این مناطق احتمال وجود مناطق امیدبخش کانساری بالاست. هر چند که روش عیار- تعداد با ایجاد هالههای ژئوشیمیایی گستردهتر و با دربرگرفتن کانسار شناخته شده باریکا و پیروی از روند مورد انتظار کانهزایی در پهنه سنندج- سیرجان، مناطق پرپتانسیل محتملتری را برای عناصر مورد مطالعه نشان داد.
