غزاله رزاقیان؛ علی بیتالهی؛ محسن پورکرمانی؛ مهران آرین
چکیده
ایران در بخش میانی کمربند لرزهخیز آلپ - هیمالیا قرار گرفته است که در همه بخشها ویژگیهای زمینشناسی، ساختاری و لرزهای یکسانی ندارد. در این مطالعه نقشههای پهنهبندی نرخ رویداد زمینلرزهها (Rate) و بزرگترین زمینلرزههای رخداده (Mmax) برای کل گستره ایران تهیه شده است. این متغیرها به ترتیب بیانکننده شمار زمینلرزههای رخداده ...
بیشتر
ایران در بخش میانی کمربند لرزهخیز آلپ - هیمالیا قرار گرفته است که در همه بخشها ویژگیهای زمینشناسی، ساختاری و لرزهای یکسانی ندارد. در این مطالعه نقشههای پهنهبندی نرخ رویداد زمینلرزهها (Rate) و بزرگترین زمینلرزههای رخداده (Mmax) برای کل گستره ایران تهیه شده است. این متغیرها به ترتیب بیانکننده شمار زمینلرزههای رخداده در سال در پهنه ایران است و بر پایه پهنهبندی آنها میتوان مناطق مختلف با فعالیتهای لرزهای متفاوت را از یکدیگر جدا کرد. بر پایه نقشه پهنهبندی آهنگ رویداد زمینلرزهها (Rate) در این مطالعه نشان داده میشود که روند پهنههای اصلی جداشده بر پایه محاسبات انجام شده، منطبق با ویژگیهای زمینشناختی و ساختاری منطقه است. چنین بر میآید که پهنههای زاگرس و بخشهایی از البرز خاوری و کپهداغ با بیشترین نرخ زمینلرزهها از پهنههای ایران مرکزی، مکران و نواحی خاور ایران با فعالیتهای لرزهای پایین به طور قابل ملاحظهای متفاوت هستند. همراه با تهیه نقشه پهنهبندی نرخ زمینلرزهها در گستره ایران، نقشه پهنهبندی بزرگترین زمینلرزههای رخداده Mmax در این گستره نیز تهیه شد. بر پایه این نقشه نواحی مختلف ایران مرکزی و البرز با فعالیتهای لرزهای سترگ از دیگر نواحی ایران جدا میشود. با مقایسه نقشههای پهنهبندی بهدست آمده از پژوهش حاضر با یکدیگر، میتوان مناطق با فعالیتهای لرزهای متفاوت را از یکدیگر جدا کرد. دادههای لرزهای و پایه این پژوهش بر پایه کاتالوگهای زلزله داخلی و خارجی در بازه زمانی 1900 تا 2008 بوده است.