سنگ شناسی
نرگس شیردشت زاده؛ قدرت ترابی
چکیده
در این پژوهش گروهی از لرزولیت‌های گوشته‌ای افیولیت عشین بررسی شده‌اند که شواهد رویداد دگرگونی-زمین‌ساختی هنگام بالاآمدگی (exhumation) و فرارانش روی پوستة قاره‌ای پس از بسته‌شدن اقیانوس نئوتتیس در آنها دیده می‌شود. برپایة سنگ‌نگاری، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن، الیوین و کرم‌اسپینل از کانی‌های سازندة اولیة این سنگ‌ها هستند. برپایة ...
بیشتر
در این پژوهش گروهی از لرزولیت‌های گوشته‌ای افیولیت عشین بررسی شده‌اند که شواهد رویداد دگرگونی-زمین‌ساختی هنگام بالاآمدگی (exhumation) و فرارانش روی پوستة قاره‌ای پس از بسته‌شدن اقیانوس نئوتتیس در آنها دیده می‌شود. برپایة سنگ‌نگاری، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن، الیوین و کرم‌اسپینل از کانی‌های سازندة اولیة این سنگ‌ها هستند. برپایة کانی‌شناسی و زمین‌دمافشارسنجی، این لرزولیت‌های چهارفازی در گوشتة سنگ‌کُره‌ای (در فشار ~6/21 -6/8 کیلوبار) و در پی واکنش‌های مذاب/سنگ‌دیواره (در دمای 1012-1183 درجة‌سانتیگراد) پدید آمده‌اند.پس از تشکیل، این سنگ‌ها در راستای پهنة گسلی این منطقه روی پوستة‌قاره‌ای جایگیری و فرارانش کرده و دگرریخت شده‌اند. نخستین رویداد دگرریختی انعطاف‌پذیر و در بخش‌های ژرف‌تر سنگ‌کره موجب میلونیتی‌شدن دمابالای این سنگ‌ها (دمای بیشتر از 600 -800~ درجة‌سانتیگراد) شده است. ویژگی‌های کانی‌شناسی نشان‌دهندة کاهش فشار در این مرحله و واکنش ساب‌سولیدوس پیروکسن‌ها و اسپینل‌ها با هم و پیدایش الیوین و پلاژیوکلاز به‌جای آنهاست. ازاین‌رو، داده‌های سنگ‌نگاری و دمافشارسنجی نشان‌دهندة رخسارة لرزولیت‌های گوشته‌ای اسپینل‌دار تا پلاژیوکلازدار برای این سنگ‌ها هستند. سرانجام، درپی فرایند بالاآمدن و بیرون‌آمدن، این سنگ‌ها تا اندازه‌ای دچار خردشدگی و دگرریختی شکنا و کاتاکلاستیک در دمای کمتر از 600 ~ درجة سانتیگراد و فشار و ژرفای کمتر شده‌اند. در پی فرایندهای دگرسانی، بیشتر پلاژیوکلازها با کانی‌های پرهنیت، پومپله‌ایت، کلریت، هیدروگروسولر و زنوتلیت جایگزین شده‌اند.
نوشین بقاء؛ منوچهر قرشی؛ مهران آرین؛ محسن پورکرمانی؛ علی سلگی
چکیده
گسترش ساختاری تحت تأثیر فعالیت‌های زمین‌ساخت جنبا به دگرشکلی عارضه‌های زمین‌ریختی می‌انجامد. پهنه گسلی مشا- شمال تهران در لبه جنوبی البرز مرکزی شامل ساختارهای زمین‌ساختی شاخصی است. در این راستا مطالعه بر روی نشانه‌های ریخت‌زمین‌ساختی، روش مناسبی در ارزیابی فعالیت‌های زمین‌ساخت نسبی ناحیه است. در این پژوهش 6 شاخص ریخت‌سنجی ...
بیشتر
گسترش ساختاری تحت تأثیر فعالیت‌های زمین‌ساخت جنبا به دگرشکلی عارضه‌های زمین‌ریختی می‌انجامد. پهنه گسلی مشا- شمال تهران در لبه جنوبی البرز مرکزی شامل ساختارهای زمین‌ساختی شاخصی است. در این راستا مطالعه بر روی نشانه‌های ریخت‌زمین‌ساختی، روش مناسبی در ارزیابی فعالیت‌های زمین‌ساخت نسبی ناحیه است. در این پژوهش 6 شاخص ریخت‌سنجی مهم در نظر گرفته شده است که عبارتند از: شاخص طول - شیب آبراهه(SL) ، انتگرال فرازسنجی (Hi)، عدم تقارن حوضه زهکشی(Af) ، شکل حوضه زهکشی (Bs)، نسبت عرض کف دره به ارتفاع آن(Vf) و پیچوخم پیشانی کوه (Smf). محاسبه و ارزیابی این شاخصها 3 رده از فعالیت زمین‌ساخت نسبی ناحیه را از فعالیت کم تا زیاد مشخص میکند. بر این پایه، بیشتر حوضههای زهکشی که رده بالا از این فعالیت را نشان میدهند، با گسلهای اصلی لبه جنوبی البرز مرکزی منطبق هستند.
