چینه شناسی و فسیل شناسی
الهه زارعی
چکیده
سازند دلیچای با سنگشناسی مارن خاکستری – آبی با میانلایههای آهکی با ستبرای ۷۸ متر در برش چینهشناسی آهوانو در شمال دامغان مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین سن و انجام زیستچینهنگاری از حضور میوسپور Klukisporites variegatus و از فراوانی گونه Callialasporites dampieri که از گونههای شاخص ژوراسیک میانی است و وجود داینوفلاژلههای شاخص باژوسین پسین ...
بیشتر
سازند دلیچای با سنگشناسی مارن خاکستری – آبی با میانلایههای آهکی با ستبرای ۷۸ متر در برش چینهشناسی آهوانو در شمال دامغان مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین سن و انجام زیستچینهنگاری از حضور میوسپور Klukisporites variegatus و از فراوانی گونه Callialasporites dampieri که از گونههای شاخص ژوراسیک میانی است و وجود داینوفلاژلههای شاخص باژوسین پسین مانند Cribroperidinium crispum Total Range Biozone، باتونین- کالووین پیشین Dichadogonyaulax sellwoodii Interval Biozone و کالووین پیشین- میانیCtenidodinum continuum Interval Biozone و همچنین روزنبران بنتیک و پلانکتون شامل زون Lenticulina varians-Ophtalmidium Assemblage zone و lobigerina bathoniana Taxon range zone که تأییدکننده سن باژوسین پسین تا کالووین بالایی ؟ است استفاده شد. ﺷﺒﺎهت مجموعه فونای ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﺎزﻧﺪ دﻟﻴﭽﺎﯼ در منطقه مورد مطالعه (پالینومورفها، روزنبران و دوکفهای و رادیولر) ﺑﺎ نقاط مختلف ایران (البرز مرکزی و البرز خاوری و باختری، بینالود و منطقه جنوب ایران) و دیگر نقاط جهان (ﻣﻨﺎﻃﻖ اروﭘﺎﯼ ﺷﻤﺎل باختری و ﺷﻤﺎل باختر ﺗﺘﻴﺲ و....) تأییدکننده ارتباط دریایی و تبادل مجموعه فونا بین مناطق یاد شده در طول ژوراسیک میانی است.
فاطمه حسینی پور؛ محمدجواد حسنی؛ محمد داستانپور
چکیده
عضو سنگ آهک گوری از سازند میشان در جنوب خاوری حوضه زاگرس (شمال بندرعباس) از لایههای سنگآهک مارنی دارای پوستههای اویسترها تشکیل شده است. 7 گونه از Ostreidae و Gryphaeidae شناسایی شدهاند که متعلق به چهار جنس (Crassostrea, Cubitostrea, Ostrea and Hyotissa و شامل Cubitostrea ...
بیشتر
عضو سنگ آهک گوری از سازند میشان در جنوب خاوری حوضه زاگرس (شمال بندرعباس) از لایههای سنگآهک مارنی دارای پوستههای اویسترها تشکیل شده است. 7 گونه از Ostreidae و Gryphaeidae شناسایی شدهاند که متعلق به چهار جنس (Crassostrea, Cubitostrea, Ostrea and Hyotissa و شامل Cubitostrea frondosa, Cubitostrea dubertreti, Cubitostrea digitalina, Crassostrea gryphoides, Hyotissa virleti, Ostrea vesitata و Ostrea plicatulaهستند. این فسیلها برای اولین بار از حوضه زاگرس گزارش میشوند. سن این نهشتهها با توجه به حضور Borelis melo curdica بوردیگالین تعیین شده است. روش زندگی خوابیده (Recliner)، همراه بودن کفههای راست و چپ با هم و کم بودن آثار فرسایش در سطح پوسته این دوکفهایها نشان از دفن این مجموعه بهصورت درجا، در محیطی کمژرفا با شوری بالا، نزدیک ساحل و با نرخ متوسط تا کم رسوبگذاری دارد. مجموعههایی از اویسترهای میوسن پیشین همانند مجموعه مورد مطالعه، از دیگر نقاط تتیس نیز گزارش شده که نشاندهنده وجود یک راه ارتباطی آبی در طول زمان میوسن پیشین با تتیس است. بنابراین از اویسترها میتوان برای تطابق گسترش جغرافیای دیرینه نهشتههای میوسن پیشین استفاده کرد.