سمیه ویسه؛ افشین رجبی خرمی
چکیده
هدف از این مقاله، ارائه روشی نوین در تجزیه نمونههای زمینشناسی (آب) با استفاده از تهیه ستونی برای پیش تغلیظ این نمونهها است. این بررسی شامل سنتز ستون پلیمر حکشده یونی (IIP) برای یون اورانیم است. کمپلکس یون اورانیم با استفاده از استات اورانیم 2 Uo2 .2H2O(CH3Coo) بهعنوان هسته اولیه پلیمر در نظر گرفته شده و با استفاده از لیگاند دیوینیل ...
بیشتر
هدف از این مقاله، ارائه روشی نوین در تجزیه نمونههای زمینشناسی (آب) با استفاده از تهیه ستونی برای پیش تغلیظ این نمونهها است. این بررسی شامل سنتز ستون پلیمر حکشده یونی (IIP) برای یون اورانیم است. کمپلکس یون اورانیم با استفاده از استات اورانیم 2 Uo2 .2H2O(CH3Coo) بهعنوان هسته اولیه پلیمر در نظر گرفته شده و با استفاده از لیگاند دیوینیل فسفنیکاسید (VIP)، به وجود می آید. از اتیلنگلایکول دیمتاکریلات (EGDMA) بهعنوان اتصالدهنده عرضی و از آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل (AIBN) که نقش آغازگر را برای کنش پلیمریزاسیون دارد، برای سنتز پایانی پلیمر استفاده شد. کمپلکس پلیمر شاهد (NIP) نیز در شرایط بالا ولی بدون حضور یون اورانیم و لیگاند سنتز شد. از IIP بهدست آمده میتوان بهعنوان جاذبی با قدرت و توانایی جذب بالا برای نمونههای زمینشناسی (آب) در استخراج با فاز جامد (SPE) استفاده کرد (IIP-SPE). همچنین آزمایشهایی همچون اثر pH بر میزان جذب، ضریب نفوذپذیری، میزان غلظت و حجم اسید برای شویش برای بررسی کارایی ستون انجام شده است. شواهد تجربی بهدست آمده نشان داد که بیشترین میزان جذب یون اورانیم در7 =pH است. همچنین محلول اسیدنیتریک 1 مولار و در حجم 5 میلیلیتر دارای بالاترین میزان شویش است. حجم رسوخ برای اورانیم بیش از 200 میلیلیتر اندازهگیری شد. نتایج توسط تجزیه با دستگاه پلاسمای جفتشده القایی طیفسنج جرمی (ICP-MS) بهعنوان رفرنس و نیز با دستگاه پلاسمای جفتشده القایی طیفسنج نشر اتمی (ICP-OES) بهدست آمد که این نتایج بیانگر توانایی جذب بسیار بالای IIPبرای یون اورانیم است. گفتنی است این روند بهطور موفقیتآمیز برای پیشتغلیظ نمونههای زمینشناسی بهویژه نمونههای آب کاربرد دارد و در راستای بالا بردن توانایی خوانش همه یونهای فلزی از جمله یون اورانیم در این مطالعه در نمونههای زمینشناسی (آب) با دستگاه ICP-OES و بهینه کردن تجزیه آن با حد تشخیص پایینتر توسط دستگاه ICP-MS بسیار مفید است.