رسول شریفی نجف آبادی؛ مسعود معیری؛ حسنعلی غیور؛ همایون صفایی؛ عبداله سیف
چکیده
یکی از موضوعات مهم دربارة رشته کوه زاگرس، ناهماهنگی بین برخی ازآبراههها و ساختار زمینشناسی آن است. این موضوع در مورد شبکه آبراهههای زایندهرود به یکی از بحث برانگیزترین مباحث تبدیل شده، به گونهای که در این باره سه فرضیه متفاوت عنوان شده است. برای رفع این اختلاف نظرها و رسیدن به یک نتیجهگیری کلی، این حوضه و دو حوضه ...
بیشتر
یکی از موضوعات مهم دربارة رشته کوه زاگرس، ناهماهنگی بین برخی ازآبراههها و ساختار زمینشناسی آن است. این موضوع در مورد شبکه آبراهههای زایندهرود به یکی از بحث برانگیزترین مباحث تبدیل شده، به گونهای که در این باره سه فرضیه متفاوت عنوان شده است. برای رفع این اختلاف نظرها و رسیدن به یک نتیجهگیری کلی، این حوضه و دو حوضه کاکلستان و ازنا به فاصله 62 و 85 کیلومتری شمال خاوری آن، مورد مطالعه دقیق کتابخانـهای و میدانی قرار گرفتند. به استناد شواهد مختلف به دست آمده از وضعیت پادگانههای رودخانهای، رسوبــات و فسیلهای دریاچهای، سیرکها و رسوبات یخچالی و زمینساخت فعال نتیجهگیری شده که در طی پلیوسن، عموم سرشاخههای رودهای زاگرس به سمت خلیج فارس جاری بودهاند. اما، بسیاری از این آبراههها در اواخر این زمان و یا اوایل پلیستوسن، در اثر فعالیت گسل جوان زاگرس به دام افتاده و دریاچههایی را تشکیل دادهاند. بعدها در اثر فرایندهایی که بیشتر زمینساختی بودهاند، بستر این دریاچهها گسیخته شده و جریان آب در حوضههای ازنا و کاکلستان در مسیر قبلی و در حوضه زایندهرود در مسیر معکوس جاری شده است.