زمین ساخت
زینب تسلیمی؛ عبدالله سعیدی؛ مهران آرین؛ علی سلگی؛ منوچهر قرشی
چکیده
رشته کوههای البرز از خاور تا شمال باختری ایران مارپیچ وار دارای تغییرات زیادی در روند ساختاری شکل گرفته می باشد.رخدادهای دو فاز کوهزایی سیمرین و آلپی سبب تغییرات زیادی در حوضه رسوبی وپیچیدگی فراوان ساختاری این بخش شده است. هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل ساختارهای شکل گرفته در بخش خاوری البرز مرکزی از شمال باختر دامغان (حنوب تویه) تا ...
بیشتر
رشته کوههای البرز از خاور تا شمال باختری ایران مارپیچ وار دارای تغییرات زیادی در روند ساختاری شکل گرفته می باشد.رخدادهای دو فاز کوهزایی سیمرین و آلپی سبب تغییرات زیادی در حوضه رسوبی وپیچیدگی فراوان ساختاری این بخش شده است. هدف از این پژوهش بررسی و تحلیل ساختارهای شکل گرفته در بخش خاوری البرز مرکزی از شمال باختر دامغان (حنوب تویه) تا جنوب ساری(گسل شمال البرز) بوده است. بررسی ها نشان می دهد که در پی کوتاه شدگی پوسته البرز در این منطقه چین ها الگوی آغازین خود را از دست داده و بسیاری از آنها مایل، خوابیده و یا چینهای جریانی یا کششی را به جهت جابه جا شدن یک یال آنها بر روی سطح گسل های راندگی کوچک زاوبه بصورت خوابیده را ساخته اند. از کنترل کننده های اصلی تنوع ساختاری این بخش از رشته کوه البرز گسل های راندگی فراوان می باشند. بیشترین نرخ دگرشکلی رشته کوه البرز در مرز البرز و ایران مرکزی پدید آمده است. بر پایه ویژگی های زمین شناسی و ساختاری، شکل گیری ساختارهای چین خورده در طی کوهزایی آلپی از زمان ائوسن پسین(37 میلیون سال) آغاز شده و بیشتر نرخ کوتاه شدگی و گسلش در میوسن پسین رویداده است. برآورد نرخ کوتاه شدگی در این بخش از البرز مرکزی 36.27 درصد و نرخ کوتاه شدگی این گستره نیز 0.93 میلیمتر در سال محاسبه گردیده است.
سیدحسین هاشمی؛ مهتاب فهیمی
چکیده
توالیهای دونین بالایی در اطراف دروار، جنوب باختر دامغان، از تناوب کنگلومرا، کوارتزیت، ماسهسنگ، سیلتستون و شیل همراه با میانلایههایی از نهشتههای کربناتی تشکیل شدهاند که با ناپیوستگی فرسایشی بر روی رسوبات اردوویسین و بهصورت تدریجی زیر سنگهای کربنیفر زیرین (سازند مبارک) قرار دارند. انواع براکیوپودها، تریلوبیتها، ...
بیشتر
توالیهای دونین بالایی در اطراف دروار، جنوب باختر دامغان، از تناوب کنگلومرا، کوارتزیت، ماسهسنگ، سیلتستون و شیل همراه با میانلایههایی از نهشتههای کربناتی تشکیل شدهاند که با ناپیوستگی فرسایشی بر روی رسوبات اردوویسین و بهصورت تدریجی زیر سنگهای کربنیفر زیرین (سازند مبارک) قرار دارند. انواع براکیوپودها، تریلوبیتها، گاستروپودها، مرجانها، خارپوستان، و کونودونتها همراه با مجموعه متنوعی از پالینومورفها، بهترتیب فراوانی، شامل اسپورهای بیشتر ترایلت و میکروفیتوپلانکتونهای دریایی (سیست جلبکهای سبز و آکریتارکها) با حفظشدگی خوب در رسوبات سازند جیرود در برش چینهشناسی دروار وجود دارند. افزون بر این، اسکولوکودونتها با تنوع و فراوانی نسبی بسیار کمتر در برخی از نمونههای برش مورد مطالعه دیده میشوند، اما نمونهای از کیتینوزوآها در این رسوبات مشاهده نشده است. بر اساس وجود انواع پالینومورفهای با گسترش چینهشناسی شناخته شده در مقیاس جهانی مانند:Cymatiosphaera perimembrana, Chomotriletes vedugensis, Deltotosoma intonsum, Papulogabata annulata, Tornacia sarjeantii, Unellium lunatum , Unellium piriforme, Retispora lepidophyta, Geminospora lemurata, Retusotriletes rugulatus, Grandispora cornuta, Grandispora sp. cf. G. gracilis، نهشتههای سازند جیرود در مقطع چینهشناسی مورد مطالعه به دونین پسین (فرازنین- فامنین) نسبت داده میشوند. وجود میکروفیتوپلانکتونهای با وزیکل تقریباً دایرهای شکل، دیواره نسبتاً نازک و بدون عناصر تزئیناتی یا با زوائد بهنسبت کوتاه در رسوبات مورد مطالعه نشاندهنده تشکیل نهشتههای یادشده در محیط دریایی کمژرفا و نزدیک به ساحل است. فراوانی نسبیGeminosporalemurata در بیشتر نمونهها، معرف وجود ژیمنوسپرمهای ابتدایی (Progymnosperms)، و یافت شدن نمونههایی از ماکروفسیلهای گیاهی با فراوانی کم و حفظشدگی ضعیف و قابل انتساب به Lepidodendrales، نشاندهنده وجود فرمهایی از پنجه گرگیان (Lycopodophyta) در پوشش گیاهی اطراف محیط تشکیل نهشتههای مورد مطالعه است. نزدیکی اسپورهای موجود در نهشتههای مورد بررسی نیز نشان میدهد که نمونههایی از وابستگان سرخسها (fern allies) از جمله گیاهان متعلق بهEquisetopsida, Lycopodopsida, Rhyniopsida همراه با Progymnospermopsida در پوشش گیاهی یادشده وجود داشتند. فراوانی نسبی Geminospora lemurata که به ژیمنوسپرمهای اولیه نسبت داده شده است، و اسپورهای منتسب به پنجه گرگیان در پالینوفلورای سازند جیرود احتمالاً نشاندهنده فراوانی نسبی بیشتر این گیاهان در ترکیب پوشش گیاهی اطراف محیط تشکیل رسوبات دونین بالایی جنوب باختر دامغان است.