سنگ شناسی
افسانه ناصری اسفندقه؛ محمد رهگشای؛ ساسان باقری
چکیده
کمربند افیولیتی حاجیآباد-اسفندقه-فاریاب به عنوان یکی از معروفترین رخدادهای کرومیتدار در جنوب ایران میباشد. کمربند افیولیتی حاجیآباد-اسفندقه-فاریاب در سالهای اخیر، کانون توجه بسیاری از زمینشناسان علاقمند به کمپلکسهای افیولیتی و زمینشناسی اقتصادی بوده است. واحد اولترامافیک گلاشکرد شامل دونیت، هارزبورژیتهای شدیداً ...
بیشتر
کمربند افیولیتی حاجیآباد-اسفندقه-فاریاب به عنوان یکی از معروفترین رخدادهای کرومیتدار در جنوب ایران میباشد. کمربند افیولیتی حاجیآباد-اسفندقه-فاریاب در سالهای اخیر، کانون توجه بسیاری از زمینشناسان علاقمند به کمپلکسهای افیولیتی و زمینشناسی اقتصادی بوده است. واحد اولترامافیک گلاشکرد شامل دونیت، هارزبورژیتهای شدیداً سرپانتینیتی شده، لایههای کرومیتیت و ورلیت در کمپلکس افیولیتی فاریاب واقع در جنوب شرق سنندج-سیرجان به عنوان یکی از مناطق کرومیتدار کمربند افیولیتی حاجیآباد-اسفندقه-فاریاب یافت شده است. سنگهای اولترامافیک و کرومیتیتهای ناحیه گلاشکرد از 20 تا بیش از 50 درصد مدال کرومیت تشکیل شدهاند. کرومیتهای مطالعه شده دارای بافتهای متغیر تودهای، نواری و پراکنده میباشند. ژئوشیمی سنگهای اولترامافیک گلاشکرد نشان میدهد که میانگین غنی-شدگی Cr# کرومیت در سنگهای سرپانتینیت (دونیت و هارزبورژیت) و ورلیت برابر 70-80 = 100Cr/(Cr + Al) × و در کرومیتیتها نسبتا بالاتر است [81 = 100Cr/(Cr + Al) ×]. بر اساس ویژگیهای سنگشناسی و شیمی کانی، واحد اولترامافیک گلاشکرد بخش گوشتهای مرتبط با افیولیت میباشد که توسط یک مذاب بونینیتی همگن گسترده در بالای زون سوپراسابداکشن تولید شده و کرومیتیتهای کروم بالا و پریدوتیتهای مرتبط را تشکیل داده است.
سنگ شناسی
سید محسن کشفی؛ سعید علیرضایی؛ محمد رضا حسینی؛ ایرج رسا
چکیده
ناحیه زاغدره در مجموعه افیولیتی صوغان - آبدشت از کمپلکس آمیزه رنگین اسفندقه- فاریاب در جنوبخاوری زون سنندج- سیرجان، با رخنمونهای گسترده از گدازههای مافیک-متوسط و یک توده نفوذی فلسیک معرفی میشود. سنگهای آتشفشانی، کالکآلکالن تا تولئیتی و متالومین هستند و در نمودار بهنجارشده نسبت به کندریت، تهیشدگی نسبی در عناصر خاکی کمیاب ...
بیشتر
ناحیه زاغدره در مجموعه افیولیتی صوغان - آبدشت از کمپلکس آمیزه رنگین اسفندقه- فاریاب در جنوبخاوری زون سنندج- سیرجان، با رخنمونهای گسترده از گدازههای مافیک-متوسط و یک توده نفوذی فلسیک معرفی میشود. سنگهای آتشفشانی، کالکآلکالن تا تولئیتی و متالومین هستند و در نمودار بهنجارشده نسبت به کندریت، تهیشدگی نسبی در عناصر خاکی کمیاب سبک و الگوی کمابیش تخت برای عناصر خاکی کمیاب سنگین به نمایش می گذارند؛ نسبت La/Yb)N) برای بیشتر نمونهها کمتر از یک است. سنگهای آتشفشانی زاغدره، از نظر شیمیایی قابل مقایسه با مجموعههای آتشفشانی زون فرافرورانش هستند. توده نفوذی زاغدره، بافت چیره پورفیری دارد که با درشتبلورهای پلاژیوکلاز و کوارتز، و کمتر از آن هورنبلند، در خمیرهای کوارتز- فلدسپاتی خودنمایی میکند. نمونههای معرف از این توده، در نمودار نورماتیو An-Ab-Or در محدوده تونالیت-ترونجمیت قرار میگیرند. توده نفوذی زاغدره، کالکآلکالن تا تولئیتی و پرآلومین است و با غنیشدگی نسبی از Na2O و CaO و تهیشدگی از K2O و Rb و دیگر عناصر لیتوفیل با شعاع یونی بزرگ، و همچنین نسبت پایین K2O/Na2O و نسبت بسیار پایین Rb/Sr و تهیشدگی از عناصر خاکی کمیاب سبک LREE مشخص میشود که از ویژگیهای معمول پلاژیوگرانیتهای اقیانوسی است. نتایج حاصل و مقایسه آن با دیگر مجموعههای افیولیتی نشان میدهد که رخداد تودههای پلاژیوگرانیتی با ویژگیهای کانیشناسی و ژئوشیمیایی کمابیش مشابه، پدیدهای تکرارشونده در مجموعههای افیولیتی زونهای فرافرورانش و همبسته با فرایندهای موثر در زایش و تحول این مجموعهها است.
سنگ شناسی
زهرا بدرزاده
چکیده
ترکیب عمومی توده گرانیتوئیدی چلتیان که در منتهیالیه جنوبشرقی زون سنندج-سیرجان قرار گرفته است، ترونجمیتی Al پایین با ماهیت تولئیتی تا ترانزیشنال میباشد. این توده درون نهشتههای رسوبی-آتشفشانی اوایل مزوزوئیک نفوذ نموده است. برپایه سنسنجی بلورهای زیرکن که به روش(SHRIMP) Pb-U انجام شد، سن توده مورد مطالعه187.5±3.2 میلیون سال برآورد ...
بیشتر
ترکیب عمومی توده گرانیتوئیدی چلتیان که در منتهیالیه جنوبشرقی زون سنندج-سیرجان قرار گرفته است، ترونجمیتی Al پایین با ماهیت تولئیتی تا ترانزیشنال میباشد. این توده درون نهشتههای رسوبی-آتشفشانی اوایل مزوزوئیک نفوذ نموده است. برپایه سنسنجی بلورهای زیرکن که به روش(SHRIMP) Pb-U انجام شد، سن توده مورد مطالعه187.5±3.2 میلیون سال برآورد شده است. توده مورد مطالعه دارای Al2O3 کمتر از 15wt.%، نسبت Sr/Y پایین، REE کمتر تفریقیافته و نسبت (La/Yb)N پایین میباشد. در نمودارهای عنکبوتی عادیشده نسبت به گوشته اولیه نمونههای مورد مطالعه غنیشدگی از عناصر LILEs مانند K، Rb، Ba و Th نسبت به HFSEs مانند Nb، Ta و Ti نشان میدهند که ویژگی شاخص سنگهای وابسته به کمان میباشد. براساس ویژگیهای زمینشناسی و ژئوشیمیایی ماگمای منشأ توده مورد مطالعه از ذوب بخشی دهیدراسیون سنگ مادر مافیک با ترکیب آمفیبولیتی در فشار کم حاصل شده و در یک حوضه کششی وابسته به فرورانش در اوایل ژوراسیک میانی جایگزین شده است.
رضا امامی؛ مهدی رضاپور؛ رضا رضائی
چکیده
در این مطالعه برای تعیین ضریب کیفیت امواج کدا برای شمال زون سنندج-سیرجان با استفاده از نگاشتهای ثبت شده در ایستگاههای لرزه-نگاری که در مخدوده طول جغرافیایی 48 تا 50 و عرض جغرافیایی 38 تا 40 درجه قرار دارند، استفاده شده است. در این تحقیق از دادههای با فاصله رومرکزی کمتر از 200 کیلومتر و نسبت سیگنال به نوفه مساوی و بیشتر از 3 استفاده شد. ...
بیشتر
در این مطالعه برای تعیین ضریب کیفیت امواج کدا برای شمال زون سنندج-سیرجان با استفاده از نگاشتهای ثبت شده در ایستگاههای لرزه-نگاری که در مخدوده طول جغرافیایی 48 تا 50 و عرض جغرافیایی 38 تا 40 درجه قرار دارند، استفاده شده است. در این تحقیق از دادههای با فاصله رومرکزی کمتر از 200 کیلومتر و نسبت سیگنال به نوفه مساوی و بیشتر از 3 استفاده شد. به دلیل برداشت حجمی امواج کدا از محیط تغییرات ضریب کیفیت امواج کدا در دو حالت جانبی و عمقی بررسی شد و در نهایت نتایج با مقادیر بدست آمده برای مناطق دیگر ایران و جهان مورد مقایسه قرار گرفت. میانگین مقادیر ضریب کیفیت و وابستگی بسامدی در منطقه با بکارگیری روشهای تک پراکنش به عقب و روش تک پراکنش همسانگرد به ترتیب Qc꞊149±9f0.66±0.03 و Qc꞊152±12f0.66±0.03 بدست آمد. مقایسه نتایج با مقادیر به دست آمده در منطقه ایران مرکزی (Qc꞊94f0.97)، البرز (Qc꞊79f1.07) و جنوب خاوری زاگرس (Qc꞊72f1.19) حاکی از همگنی بیشتر در لایههای کمعمق و لرزهخیزی کمتر نسبت به نواحی ایران مرکزی، البرز و زاگرس است. با توجه به اینکه با افزایش طول پنجره زمانی امواج از اعماق بیشتر عبور میکنند بنابراین برای ارزیابی تغییرات عمقی ضریب کیفیت در منطقه، از 11 پنجره زمانی کدا استفاده گردید بطوریکه نتایج نشان میدهد مقادیر ضریب کیفیت در زمانهای کاهندگی 10 تا 60 ثانیه بطور میانگین رفتار افزایشی خود را حفظ کردهاند. در پنجرههای ابتدائی کدا مقادیر کم Q0 نشانگر ناهمگنی شدید در لایههای کمعمق زمین است.