چینه شناسی و فسیل شناسی
کیوان خاکسار
چکیده
هدف این مقاله شناسایی روزن داران الیگو- میوسن سازند قم در برش دوبرادر و بررسی سن سازند قم و پالئواکولوژی این محدوده از مجموعه حوضههایی است که آبراهه طویل ایران مرکزی را در میان رشته کوههای البرز و زاگرس به وجود میآوردند. حاصل آخرین پیشروی دریا درروپلین تا میوسن تناوبی از آهکهاى کم عمق و مارنی بوده که به طور مشخصى از نظر رنگ ...
بیشتر
هدف این مقاله شناسایی روزن داران الیگو- میوسن سازند قم در برش دوبرادر و بررسی سن سازند قم و پالئواکولوژی این محدوده از مجموعه حوضههایی است که آبراهه طویل ایران مرکزی را در میان رشته کوههای البرز و زاگرس به وجود میآوردند. حاصل آخرین پیشروی دریا درروپلین تا میوسن تناوبی از آهکهاى کم عمق و مارنی بوده که به طور مشخصى از نظر رنگ و لیتولوژى از سازند زیرین و فوقانی خود متمایز است و سازند قم خوانده می شوند، در منطقه مورد مطالعه ستبرای سازند 830 متر و متشکل از 8 بخش است که به طور کلی از تناوب سنگ آهک و مارن ساخته شدهاند. جهت انجام مطالعهای کامل و جامع از سازند قم در مقطع ذکر شده، تعداد زیادی نمونه جهت تهیه مقطع نازک و نمونههای مارنی جهت مطالعه روزن داران ایزوله برداشت و بررسی شدند. نتایج مطالعات نشان می دهد که بدون شک رسوبات دریای ایران مرکزی طی روپلین تا یوردیگالین در اقلیمی گرم و یا نیمه گرم و در محیطی دریایی محدود ولی مرتبط با دریای آزاد، رسوبگذاری شده اند؛ دریایی که عمق آن در طول الیگو- میوسن همیشه در حال تغییر بوده است.
چینه شناسی و فسیل شناسی
مریم افتخاری؛ اعظم ماهانی پور؛ محمد داستان پور
چکیده
چکیده در مطالعه حاضر رسوبات بارمین در سازند گرو در یال جنوب غربی تاقدیس کبیرکوه (برش قلعهدره) از نقطه نظر نانوفسیلهای آهکی مورد بررسی قرار گرفت. در رسوبات تحت بررسی سه حادثه نانوفسیلی شاخص ثبت شد و بر اساس آنها بیوزون NC5 و قسمتهای ابتدایی بیوزونNC6 و زیرزونهای NC5c، NC5d و NC5e از زوناسیون روث (Roth, 1978) و بیوزونهای CC5 ، CC6 و CC7 از زوناسیون ...
بیشتر
چکیده در مطالعه حاضر رسوبات بارمین در سازند گرو در یال جنوب غربی تاقدیس کبیرکوه (برش قلعهدره) از نقطه نظر نانوفسیلهای آهکی مورد بررسی قرار گرفت. در رسوبات تحت بررسی سه حادثه نانوفسیلی شاخص ثبت شد و بر اساس آنها بیوزون NC5 و قسمتهای ابتدایی بیوزونNC6 و زیرزونهای NC5c، NC5d و NC5e از زوناسیون روث (Roth, 1978) و بیوزونهای CC5 ، CC6 و CC7 از زوناسیون سیسینگ (Sissingh, 1977) تشخیص داده شد. در محدوده تحت بررسی جنس و گونههای شاخص آب گرم از قبیل Cyclogelosphaera margerelii، Diazmatolithus lehmanii، Lithraphidites carniolensis، Micrantholithus spp.، Nannoconus spp.، Rhagodiscus asper و Watznaueria spp. به موازات جنس و گونههای شاخص آب سرد از قبیل Biscutum constans، Helenea chiastia و Zeugrhabdotus embergeri حضور دارند. درصد فراوانی گونههای آب گرم بیش از گونههای آب سرد بوده و روند معکوس در فراوانی آنها دیده میشود. بر اساس فراوانی جنس و گونههای شاخص آب گرم و سرد، سه فاز گرمشدگی و دو فاز سردشدگی در محدوده مورد مطالعه قابل ثبت است که شامل حادثه گرمشدگی قسمتهای ابتدایی بارمین پیشین، سردشدگی بارمین پیشین، گرم شدگی بارمین میانی، سرد شدگی بارمین پسین و گرم شدگی مرز بارمین-آپتین میباشد. لازم به ذکر است که این مطالب با دادههای ثبت شده از سایر نقاط دنیا در حوضههای تتیس (از جمله ایتالیا) و بورآل (از جمله شمالغرب آلمان و شمالشرق انگلستان) همخوانی دارد. کلیدواژهها: بارمین، بیوستراتیگرافی، پالئواکولوژی، سازند گرو، نانوفسیلهای آهکی.
اعظم ماهانیپور؛ امینه نجفپور؛ محمد داستانپور
چکیده
در این مطالعه بخشهای زیرین سازند گورپی در یال جنوب باختری تاقدیس کوه گورپی از دید نانوفسیلهای آهکی بررسی شد. بر پایه گونههای شاخص نانوفسیلی، زیستزونهای CC22/UC15eTP تا CC24/UC18 در محدوده مورد مطالعه تشخیص و سن کامپانین پسین- ابتدای مایستریشتین برای این محدوده در نظر گرفته شد. تجمع نانوفسیلهای آهکی موجود بیانگر حضور همزمان گونههای ...
بیشتر
در این مطالعه بخشهای زیرین سازند گورپی در یال جنوب باختری تاقدیس کوه گورپی از دید نانوفسیلهای آهکی بررسی شد. بر پایه گونههای شاخص نانوفسیلی، زیستزونهای CC22/UC15eTP تا CC24/UC18 در محدوده مورد مطالعه تشخیص و سن کامپانین پسین- ابتدای مایستریشتین برای این محدوده در نظر گرفته شد. تجمع نانوفسیلهای آهکی موجود بیانگر حضور همزمان گونههای شاخص میزان بالا و پایین مواد غذایی در برش تحت بررسی است. فراوانی جنس و گونههای الیگوتروف (Eiffellithus spp.، Prediscosphaera spp.، Watznaueria barnesae، Watznaueria fossacincta، Lithraphidites carniolensis، Staurolithites spp.، Micula staurophora و Cribrosphaerella ehrenbergii) بیش از گونههای یوتروف (Biscutum constans، Discorhabdus ignotus، Placozygus spiralis، Reinhardtites spp.، Zeugrhabdotus spp. و Tranolithus orionatus) بوده و در کل روند فراوانی گونههای الیگوتروف به سوی بخشهای بالایی برش (مرز کامپانین- مایستریشتین و مایستریشتین پیشین) افزایشی و روند فراوانی گونههای یوتروف کاهشی است.
مریم منانی؛ مهدی یزدی
چکیده
سازند نایبند در شمال اصفهان به بخشهای گلکان (تناوب ماسهسنگ و مارن)، بیدستان (ماسهسنگ و آهک ریفی)، حوض شیخ (تناوب ماسهسنگ و مارن)، حوضخان (آهک ریفی با میانلایههایی از مارن) و قدیر (تناوب ماسهسنگ و مارن) قابل تفکیک است. بخشهای بیدستان و حوضخان به صورت لایه کلیدی (آهکهای ریفی مرجانی- اسفنجی) در منطقه گسترش دارند. در بخشهای ...
بیشتر
سازند نایبند در شمال اصفهان به بخشهای گلکان (تناوب ماسهسنگ و مارن)، بیدستان (ماسهسنگ و آهک ریفی)، حوض شیخ (تناوب ماسهسنگ و مارن)، حوضخان (آهک ریفی با میانلایههایی از مارن) و قدیر (تناوب ماسهسنگ و مارن) قابل تفکیک است. بخشهای بیدستان و حوضخان به صورت لایه کلیدی (آهکهای ریفی مرجانی- اسفنجی) در منطقه گسترش دارند. در بخشهای بیدستان و حوضخان (سازند نایبند) رشد و گسترش ریفهای مرجانی چشمگیر است.12 جنس و 31 گونه از مرجان های اسکلراکتینا شناسایی شد که شامل خانوادههای Reimaniphylliidae , Coryphylliidae, Margarophylliidae, Astraeomorphidae, Cyclophyllidae Pamiroseriidae, Actinastraeidae, Stylophyllidae, هستند. با توجه به شواهد صحرایی، آزمایشگاهی، اندازه مرجانها و تخریب دیواره آنها میتوان حدس زد که مرجانهای اسکلراکتینا در برش دیزلو در زیر قاعده امواج طوفانی (حدود 20 متری) زندگی میکردهاند. ریختشناسی مرجانهای اسکلراکتینای دریای تریاس پسین (شمال اصفهان) نشاندهنده شرایط نامناسب زندگی آنها و محیط پر انرژی است. مرجانهای سازند نایبند برش دیزلو، نقش مهمی را در بازسازی شرایط حاکم بر محیط دیرینه ایفا میکنند.
فاطمه حسینی پور؛ محمدجواد حسنی؛ محمد داستانپور
چکیده
عضو سنگ آهک گوری از سازند میشان در جنوب خاوری حوضه زاگرس (شمال بندرعباس) از لایههای سنگآهک مارنی دارای پوستههای اویسترها تشکیل شده است. 7 گونه از Ostreidae و Gryphaeidae شناسایی شدهاند که متعلق به چهار جنس (Crassostrea, Cubitostrea, Ostrea and Hyotissa و شامل Cubitostrea ...
بیشتر
عضو سنگ آهک گوری از سازند میشان در جنوب خاوری حوضه زاگرس (شمال بندرعباس) از لایههای سنگآهک مارنی دارای پوستههای اویسترها تشکیل شده است. 7 گونه از Ostreidae و Gryphaeidae شناسایی شدهاند که متعلق به چهار جنس (Crassostrea, Cubitostrea, Ostrea and Hyotissa و شامل Cubitostrea frondosa, Cubitostrea dubertreti, Cubitostrea digitalina, Crassostrea gryphoides, Hyotissa virleti, Ostrea vesitata و Ostrea plicatulaهستند. این فسیلها برای اولین بار از حوضه زاگرس گزارش میشوند. سن این نهشتهها با توجه به حضور Borelis melo curdica بوردیگالین تعیین شده است. روش زندگی خوابیده (Recliner)، همراه بودن کفههای راست و چپ با هم و کم بودن آثار فرسایش در سطح پوسته این دوکفهایها نشان از دفن این مجموعه بهصورت درجا، در محیطی کمژرفا با شوری بالا، نزدیک ساحل و با نرخ متوسط تا کم رسوبگذاری دارد. مجموعههایی از اویسترهای میوسن پیشین همانند مجموعه مورد مطالعه، از دیگر نقاط تتیس نیز گزارش شده که نشاندهنده وجود یک راه ارتباطی آبی در طول زمان میوسن پیشین با تتیس است. بنابراین از اویسترها میتوان برای تطابق گسترش جغرافیای دیرینه نهشتههای میوسن پیشین استفاده کرد.