@article { author = {Shahbazi, S and Ghaderi, M and Rashidnejad-Omran, N}, title = {Mineralization Stages and Iron Source of Bashkand Deposit Based on Mineralogy, Structure, Texture and Geochemical Evidence, Southwest of Soltanieh}, journal = {Scientific Quarterly Journal of Geosciences}, volume = {24}, number = {95- سنگ و کانی}, pages = {355-372}, year = {2015}, publisher = {Geological Survey of Iran}, issn = {1023-7429}, eissn = {2645-4963}, doi = {10.22071/gsj.2015.42471}, abstract = {The Bashkand iron deposit is located in 16 km southwest of Soltanieh, in Central Iran Structural Zone. The rock units in the area include alternations of metamorphosed sedimentary rocks of the Kahar Formation, Khorramdarreh granite and an andesitic dike. The major alteration types are argillic, potassic, chloritic, sericitic and quartz-carbonatic in composition. N30-50W trend and S30-50W dip mineralization conforms primary bedding, foliation of phyllites as well as parallel faults. Mineralogical paragenesis includes: 1) Grossularite, pyroxene, idocrase; 2) Andradite, pyroxene, forsterite, phlogopite, magnetite; 3) Tremolite, serpentine, epidote, talc, biotite, magnetite, specularite and sulfides, and they have been cut by quartz-carbonate veins. The presence of magnetite synchronous with quartz and feldspar in the intrusive body, unconformity in behavior pattern of Fe2O3 with SiO2 and Al2O3, and its conformity with other major oxides as well as Cu and Zn, similarity of REE pattern in the ore, the intrusive body and skarnized host rocks as well as no similarity with the less altered host rocks, are the signs of sourcing ore from the intrusive-deriven fluids. Mixing of these fluids with meteoric water together with increasing in oxygen fugacity in the retrograde metasomatism stage led to ore mineralization.}, keywords = {Mineralogy,Retrograde Metasomatism,Geochemistry,Iron,Skarn,Bashkand}, title_fa = {مراحل کانه‌زایی و منشأ آهن کانسار باشکند در جنوب‌باختری سلطانیه بر اساس شواهد کانی‌شناسی، ساخت، بافت و ژئوشیمی}, abstract_fa = {کانسار آهن باشکند در 16 کیلومتری جنوب‌باختری سلطانیه در پهنه ساختاری ایران مرکزی قرار دارد. واحدهای سنگی منطقه شامل سنگ‌های دگرگونه سازند کهر، گرانیت خرم‌دره و دایک آندزیتی است. دگرسانی‌های عمده در منطقه، آرژیلی، پتاسیک، کلریتی، سریسیتی و کوارتز- کربناتی هستند. کانه‌زایی با روند N30-50W و شیب 30 تا 50 درجه به‌سوی جنوب‌باختر، از لایه‌بندی اولیه، برگوارگی فیلیت‌ها و گسل‌های همروند آنها پیروی می‌کند. ماده معدنی در کانسار آهن باشکند، بیشتر به‌صورت هم‌روند با برگوارگی و با ستبرای کمتر از 1 سانتی‌متر الی 7 تا 8 متر و نوارهایی با بیشینه پهنای 5 سانتی‌متر در حدفاصل سنگ‌های کربناتی و آواری دگرگون شده و گاه درون بخش کربناتی تبلور دوباره یافته با عیار متوسط 56 درصد جای گرفته است. پاراژنز کانی‌شناختی منطقه شامل 1) گروسولاریت، پیروکسن، ایدوکراز؛ 2) آندرادیت، پیروکسن، فورستریت، فلوگوپیت، مگنتیت و 3) ترمولیت، سرپانتین، اپیدوت، تالک، بیوتیت، مگنتیت، اسپکیولاریت و سولفیدها است که به‌وسیله رگه‌های کوارتز- کربنات قطع شده‌اند. حضور مگنتیت همزمان با کوارتز و فلدسپار در توده نفوذی، عدم تطابق الگوی رفتاری Fe2O3 با SiO2 و Al2O3 و تطابق آن با دیگر اکسیدهای اصلی و عناصر مس و روی، تشابه الگوی توزیع عناصر خاکی کمیاب در ماده معدنی، توده نفوذی و سنگ میزبان اسکارنی شده و عدم تشابه با نمونه‌های کمتر دگرسان شده فیلیت و متادولوستون، نشانگر تأمین ماده معدنی از سیال‌های مشتق شده از توده نفوذی است که در مرحله متاسوماتیسم پسرونده در اثر اختلاط با سیال‌های جوی و افزایش فوگاسیته اکسیژن، منجر به نهشت ماده معدنی شده است. }, keywords_fa = {کانی‌شناسی,متاسوماتیسم پسرونده,ژئوشیمی,آهن,اسکارن,باشکند}, url = {http://www.gsjournal.ir/article_42471.html}, eprint = {http://www.gsjournal.ir/article_42471_5e2dae256473ee9c88ca74ff6cda9876.pdf} }