TY - JOUR ID - 53848 TI - شناسایی الگوی خوشه ای رخداد زمین لرزه های پارینه روی گسل گلباف، جنوب خاوری کرمان JO - فصلنامه علمی علوم زمین JA - GSJ LA - fa SN - 1023-7429 AU - بصیری, مجتبی AU - نظری, حمید AU - فروتن, محمد AU - سلیمانی آزاد, شهریار AU - شکری, محمد علی AU - طالبیان, مرتضی AU - قرشی, منوچهر AU - بلورچی, محمدجواد AU - رشیدی, علی AD - کارشناس ارشد، پژوهشکده علوم‌زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران AD - استادیار، پژوهشکده علوم‌زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران AD - دانشجوی دکتری، دانشگاه پاریس VI، پاریس، فرانسه AD - دکتری، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران AD - کارشناس ارشد، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران AD - دانشیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال ؛ پژوهشکده علوم‌زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران AD - کارشناس ارشد، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران AD - کارشناس ارشد، مدیریت زمین شناسی و اکتشافات معدنی جنوب خاوری، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، کرمان، ایران Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 22 IS - 87 SP - 171 EP - 180 KW - سامانه گسلی گلباف KW - الگوی خوشه ای KW - پارینه لرزه شناسی KW - ریخت زمین ساخت KW - زمین لرزه پارینه DO - 10.22071/gsj.2013.53848 N2 - گستره گلباف در استان کرمان (جنوب خاوری ایران) در سال­های1360 تا 1376خورشیدی شاهد رویداد پنج زمین­لرزه با بزرگای میان Mw 5.4-7.1 بوده است. رویداد این زمین­لرزه­ها در بازه­ زمانی هفده سال نشان‌گر الگوی خوشه‌ای رخداد زمین‌لرزه‌ها روی سامانه گسلی گلباف (گوک) است. در این بخش با بهره‌گیری از رهیافت‌های موجود در دانش‌های  ریخت‌زمین‌ساخت و  پارینه­لرزه­شناسی نشان داده شده که در گذشته نیز رفتار لرزه­ای این گسل در برخی از بازه­های زمانی الگوی خوشه­ای داشته است. بدین منظور ابتدا بررسی­های دقیق ریخت­زمین­ساختی به روش نزدیک میدان انجام گرفت و با انجام پیمایش به روش RTK توسط دستگاه GPS کینماتیک، مدل ارتفاعی رقومی و نقشه توپوگرافی رقومی با دقت بالا از سطح گسیختگی­های ایجاد‌شده در زمین­لرزه­های پیشین تهیه شد. با انجام بررسی­های دقیق روی این مدل­ها، زاویه ریک گسل گلباف نزدیک به 10 درجه برآورد شد که این نشان‌دهنده چیرگی سازوکار راستالغزی آن است و با نتایج به دست آمده از روش­های لرزه­شناسی و مشاهدات خطوط خش­لغز شکل گرفته بر روی سطح گسیختگی­ها نیز هم­خوانی دارد. بر پایه انجام پژوهش­های پارینه­لرزه­شناسی با حفر ترانشه عمود بر راستای گسل گلباف، چهار زمین­لرزه پارینه با بزرگای بیش از Mw 6.6 شناسایی شد. با استفاده از برخی روابط تجربی موجود، بیشینه­ بزرگای کهن­ترین زمین­لرزه پارینه تا Mw 8.2 به دست آمد که این به دور از انتظار است و نشان می­دهد همان­گونه که امروزه در بازه­ زمانی کوتاهی پنج زمین­لرزه روی این گسل رخ داده، در گذشته نیز رخداد زمین­لرزه­ها در برخی از بازه‌های زمانی الگوی خوشه­ای داشته و در مدت زمانی کوتاه چندین زمین­لرزه بزرگ روی داده به گونه‌ای­که فرصت کافی برای نهشته­گذاری و ثبت جداگانه شواهد آنها وجود نداشته است. UR - http://www.gsjournal.ir/article_53848.html L1 - http://www.gsjournal.ir/article_53848_0a38bbd837dc6db03ce6102151fb6712.pdf ER -