TY - JOUR ID - 79565 TI - تکامل ساختاری حوضه میوسن پیشین – پلیوسن پسین در ناحیه ساوه، حوضه رسوبی ایران مرکزی JO - فصلنامه علمی علوم زمین JA - GSJ LA - fa SN - 1023-7429 AU - عباسی, گلناز AU - سلگی, علی AU - پورکرمانی, محسن AU - معتمدی, حسین AU - فرخ نیا, علیرضا AU - اورنگ, کیوان AD - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه علوم و تحقیقات، تهران، ایران AD - دانشیار، گروه زمین شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران AD - گروه زمین شناسی، دانشده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال،تهران، ایران AD - استادیار، اداره زمین شناسی، مدیریت اکتشاف، شرکت ملی نفت ایران، تهران، ایران AD - گروه زمین شناسی ،واحد کرج،دانشگاه آزاد اسلامی،کرج ،ایران AD - کارشناس ارشد، اداره زمین شناسی، مدیریت اکتشاف، شرکت ملی نفت ایران، تهران، ایران Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 28 IS - 110 SP - 161 EP - 172 KW - ساوه" KW - حوضه رسوبی ایران مرکزی" KW - سازند قرمز بالایی" KW - سازند قم" KW - گسل کوشک نصرت DO - 10.22071/gsj.2018.98409.1257 N2 - در این مطالعه از خطوط لرزه‌ای، مشاهدات صحرایی و اطلاعات چاه اکتشافی به منظور بازسازی تاریخچه دگرریختی حوضه رسوبی ساوه در اواخر میوسن پیشین تا پلیوسن پسین بهره گرفته شده است. در این دوره زمانی، حدود 9-8 کیلومتر رسوبات سازند قرمز بالایی و واحد کنگلومرایی پلیوسن در محل مرکز حوضه ساوه نهشته شده‌اند. در اواخر میوسن پیشین- اوایل میوسن میانی (؟)، رسوب‌گذاری بخش زیرین سازند قرمز بالایی همزمان با عملکرد شبکه‌ای از گسل‌های پرشیب و دارای مؤلفه شیب لغز عادی بوده است. گسل‌های مذکور راستای شمال غرب- جنوب شرق تا شرقی - غربی داشته و با جا‌به‌جایی شیبی در کف حوضه رسوبی، فضای کافی برای تجمع رسوبات را فراهم کرده‌اند. از اواخر میوسن میانی (یا در میوسن پسین)، دگرریختی فشارشی در ناحیه ساوه آغاز گردیده و رسوبگذاری بخش بالایی سازند قرمز بالایی و واحد کنگلومرایی پلیوسن همزمان با آن ادامه می‌یابد. در این مرحله، افق جدایشی پدید آمده در بخش میانی سازند قرمز بالایی، پر تکاپو شده و چین خوردگی‌هایی چون تاقدیس‌های تراز‌نائین و ساوه شکل می‌گیرند. نازک‌شدگی رسوبات واحد کنگلومرایی پلیوسن به سمت رأس تاقدیس‌ها، نشان دهنده رشد چین خوردگی جوان است. بر طبق نقشه عمقی تهیه شده از رأس سازند قم، بستگی تاقدیسی مستقل از گسل، در ناحیه ساوه وجود ندارد. عمق دسترسی به افق رأس قم در محل چاه تراز نائین-1، حدود 4250- متر پیش بینی می‌‌شود. UR - http://www.gsjournal.ir/article_79565.html L1 - http://www.gsjournal.ir/article_79565_2c41979f39454d61a623d13f4faa44a4.pdf ER -