نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمد رضا مزینانی ¹
• علی یساقی ²
• رضا نوزعیم ³

¹ گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

² گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

³ پردیس علوم، دانشکده زمین شناسی، دانشگاه تهران

چکیده

سامانه گسلی فغان، با طولی بالغ‌بر 180 کیلومتر، متشکل از پهنه‌ای از گسل‌ها و با راستای تقریباً خاوری-باختری در مرز شمالی بلوک لوت و جنوب گسل دورونه قرار دارد. اثر عملکرد این سامانه گسلی ضمن برونزد واحدهای سنگی پالئوزوئیک و مزوزوئیک، موجب قطع و جابجایی واحدهای کنگلومرایی-ماسه‌سنگی نئوژن و آبرفت‌های کواترنری نیز گردیده‌ است. با توجه به جایگاه زمین ساختی سامانه گسلی فغان، تحلیل دقیق سازوکار و موقعیت محورهای تنش برآورد شده عامل گسل خوردگی آن داده‌های مناسب بر جنبش شناختی سنوزوئیک پسین بلوک لوت را ارائه می‌نماید. نتایج به دست آمده از چنین تحلیلی در این مطالعه نشان می‌دهد که این سامانه از پهنه‌ای از گسل‌های اصلی با سازوکار غالب راستالغز راست‌بر با روند خاوری-باختری و گسله‌های کوچکتر چپ‌بر، راست‌بر و شیب لغز به‌صورت گسل‌های ریدل تشکیل شده است. بر همین اساس سامانه گسلی فغان و به عنوان یکی از پهنه‌های گسلی بنیادین در شمال بلوک لوت در بازه زمانی سنوزوئیک پسین همانند پهنه گسلی کوه سرهنگی، موجب تقسیم‌شدگی دگرریختی بلوک لوت شده است. در نتیجه سامانه راستالغز راست‌بر گسل فغان ضمن جدا کردن ریز بلوک‌های بردسکن-کاشمر و گناباد از یکدیگر، موجب انتقال دگرریختی مابین بلوک اصلی لوت و ریز بلوک‌های حاشیه‌ای شمالی آن به‌صورت فرار درون ورقی گردیده است.

کلیدواژه‌ها

• سامانه گسلی فغان
• گسل دورونه
• ریز بلوک بردسکن-کاشمر
• بلوک لوت
• سنوزوئیک پسین

موضوعات

• زمین ساخت