نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• صالح رضایی
• علی یساقی

کارشناسی ارشد، گروه زمین‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

چکیده

نسبت شکلی چین‌ها از مهم‌ترین عامل‎های نشان‌دهنده ویژگی‌های هندسی چین‌هاست. چین‌ها بر پایه نسبت شکلی به دو گروه چین‌های تاخورده و تحمیلی تقسیم‌بندی می‌شوند. تاقدیس قیتوله که با روند عمومی شمال ‌باختر- جنوب ‌خاور در شمال ‌باختر زیرپهنه ساختاری لرستان و در مجاورت گسل زاگرس مرتفع قرار گرفته‌ است، دارای ویژگی بی‌همتایی است که آن را از دیگر چین‌های بخش چین‌خورده زاگرس متمایز می‌سازد. این تاقدیس در مجموعه‌های سنگی کهن‌تر از کرتاسه هندسه تاخورده داشته و از چهار چین با آرایه پلکانی تشکیل شده‌ ولی در مجموعه‌های سنگی ترشیری از یک تاقدیس بزرگ با نسبت شکلی بالا و هندسه تحمیلی تشکیل شده ‌است. چنین تغییری در سبک چین‌خوردگی از سطح تا ژرفای افق‌های چین‌خورده این تاقدیس به دلیل اثر پهنه گسلی وارون زاگرس مرتفع بر افق‌های جدایشی میانی تحلیل شده ‌است. چنین سبکی از چین‌خوردگی که در دیگر تاقدیس‌های مجاور گسل وارون زاگرس مرتفع در جنوب خاور زاگرس نیز دیده شده می‌تواند الگویی برای مناطق مجاور گسل‌های وارون بنیادین پی‌سنگی در دیگر بخش‌های زاگرس باشد. 

کلیدواژه‌ها

• کمربند چین- رانده زاگرس
• گسل پی‌سنگی
• گسل زاگرس مرتفع
• چین‌های پلکانی
• تاقدیس قیتوله