نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترا، گروه زمین‌شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 استادیار، گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

3 دانشیار، گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران

4 دکترا، سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران

چکیده

برش مطالعه‌شده در باختر طبس، بلوک کلمرد و کوه‌های راهدار قرار دارد. سازند چیلی (گروه خان) بیشتر از سنگ‌آهک ماسه‌ای، سنگ‌آهک و دولومیت تشکیل شده است که به‌وسیله ناپیوستگی فرسایشی از سازند پده به سن کربنیفر پیشین و افق لاتریت و بوکسیت از سازند سرتخت (Late Yakhtashian-Early Murgabian) جدا می‌شود. در این مطالعه 6 جنس  و 19 گونه از فوزولین‌ها شناسایی شد که به دو زیست زون Perigondwania pamirensis Zone  به سن ساکمارین پسین (Late Sakmarian) و Chalaroschwagerina vulgaris Zone به سن یاختاشین پیشین (Early Ykhtashian) تقسیم شدند. زیست‌زون‌ها و فوزولین‌های شناسایی‌شده قابل مقایسه با مجموعه کالاکتاش (Kalaktash Assemblage) معرفی‌شده از نواحی پامیر مرکزی، کاراکوروم، افغانستان، عمان و جنوب تبت هستند.

کلیدواژه‌ها

آقانباتی، ع.، 1383- زمین­شناسی ایران، انتشارات سازمان زمین­شناسی و اکتشافات معدنی کشور، 620 صفحه.
اصلی، م.، 1389- آنالیز رخساره‌ای، محیط رسوبی و چینه‌نگاری سکانسی بخش A گروه خان (سازند چیلی) در برش تنگال مختار، پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، 144 صفحه
دهقانی، د.، 1389- آنالیز رخساره‌ای، محیط رسوبی و چینه‌نگاری سکانسی سازند خان در ناحیه کلمرد (برش گدار گچال)، پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، 144 صفحه.
راحت دهمرده، ع.، 1387- آنالیز رخساره­ای، محیط رسوبی و چینه­نگاری سکانسی بخشD سازند گچال در برش گدار گچال، پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، 144 صفحه.
شیخ الاسلامی، م.، 1378- نقشه زمین­شناسی رباط­خان، مقیاس 100000 :1، سازمان زمین­شناسی و اکتشافات معدنی کشور.
 
References
Aghanabati, A., 1977- Etude geologigue de la region de Kalmard (W. Tabas). Geological Survey of Iran,Report No.35, p. 230.
Angiolini, L., Stephenson, M. H. & Leven, E. Ja., 2006- Correlation of the Lower Permian Surface Saiwan Formation and Subsurface Haushi Limestone, Central Oman, GeoArabia 11 (3), 17–38
Arefifard, S. & Davydov, V. L., 2004- Permian in Kalmard,Shotori and Shirgesht Areas, Central–Eastern Iran, Permophiles, 44, 28–32
 Davydov, V. I. & Arefifard, S., 2007- Permian Fusulinid Fauna of Peri-Gondwanan Affinity from the Kalmard Region, East-Central Iran and Its Significance for Tectonics and Paleogeography, Palaeontologia Electronica 10 (2), 1–40
Gorjunova, R. V., 1975- Permskie mshanki Pamira (Permian Bryozoans from the Pamirs), Moscow: Nauka.
Kahler, F., 1977- Fusulinids from the Mediterranean and  Iranian area. NEUES Jahrbuch fuer Geologie und Paleontologie, 4:199-216.
Leven, E. Ja. & Gorgij, M. N., 2007- “Fusulinids of the Khan Formation (Kalmard Region, Eastern Iran) and Some Problems of Their Paleobiogeography,” Russian J. Earth Sci. 9, pp. 1–10 .
Leven, E. Ja. & Gorgij, M. N., 2009- Section of Permian Depos_ its and Fusulinids in the Halvan Mountains, Yazd  rovince, Central Iran, Stratigr. Geol. Korrelyatsiya, vol. 17, no. 2, pp. 49-67 [Stratigr. Geol. Correlation (Engl. Transl.), vol.17, no. 2, pp. 155-172].
Leven, E. Ja. & Gorgij, M. N., 2011-The Kalaktash and Halvan Assemblages of Permian Fusulinids from the Padeh and Sang_Variz Sections (Halvan Mountains, Yazd Province, Central Iran), Stratigraphy and Geological Correlation, 2011, Vol. 19, No. 2, pp. 141–159.
Leven, E. Ya., 1993- Early Permian fusulinids from the Central Pamir. Revista Italiana di Paleontologia e Stratigrafia, 104, 1:3-42.
Leven, E. Ya., 1997- Permian stratigraphy and Fusulinida of Afghanistan with their paleogeographic and paleotectonic implications. In Stevens, C.H. & Baars, D.L. (eds.), Special Paper, Geological Society of America, 316:1-135.
Morikawa, R., 1958- Fusulinids from the Akasaka Limestone (Part 1), Sci. Rep. Saitama Univ. Ser. B 3 (1), 93–130
Schellwien, E., 1909- Monographie der Fusulinen. Teil I: die Fusulinen des russisch-arctischen Meeresgebietes. Paleontographica. Stuttgart, 55:145-194.
Stöcklin, J., Eftekhar-nezhad, J. & Hushmand-zadeh, A., 1965- Geology of the Shotori Range (Tabas area East ran). Geological Survey of Iran, Report No. 3:1-63.