نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترا، گروه زمین‎شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران

2 دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، ایران

3 استاد مدعو گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال ، ایران

چکیده

نهشته‌های سازند داریان (آپسین) در جنوب شرق خلیج فارس به‌طور معمول دارای مقاومت ویژه پایین از 6 تا 1 اهم‌متر هستند. بر پایه مطالعات آزمایشگاهی، 8 ریزرخساره کربناته برای سازند مورد نظر تعیین شده است که در یک پلتفرم کربناته از نوع رمپ هموکلینال، در بخش‌های داخلی، میانی و خارجی رمپ نهشته شده‌اند. وجود تخلخل‌های میکروسکوپی از عوامل مهم در کاهش مقاومت ویژه است. فرایندهای دیاژنزی مؤثر مانند میکریتی شدن و پیریتی شدن در نمونه‌ها در کاهش مقاومت ویژه مخزن مؤثر است. محدوده‌های تخلخل ریزرخساره‌های سازند مورد بررسی، به‌صورت بین بلوری حاصل از نئومورفیسم، تخلخل حفره‌ای غیر مرتبط و مادستون میکروپروسیتی هستند. برای تعیین خواص مخزنی از نتایج تشدید مغناطیسی هسته‌ای مغزه و لاگ استفاده شده است. بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که کاهش مقاومت ویژه به تغییرات بافت (اندازه کوچک دانه‎ها) بستگی دارد و ارتباطی با حضور آب قابل جابه‌جایی ندارد. میزان اشباع‎شدگی آب 30 تا 50 درصد در زون مخزنی محاسبه شده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

شرکت نفت فلات قاره،  1385- گزارشات زمین‎شناسی در میدان سلمان، رشادت و رسالت.
 
Al-Husseini, M. I. 2007- Iran’s crude oil reserves and production. GeoArabia, v. 12, no. 2, p. 69-94.
Dunham, R. J., 1962- Classification of carbonate rocks according to depositional texture In: Ham, W.E. Classification of carbonate rocks. American Association of Petroleum Geologists Memoir. 1. pp. 108–121.
Flugel, E., 2004- Microfacies of carbonate rocks. Berline, Springer, 976p.
Lønøy, A., 2006- Making sense of carbonate pore system: AAPG Bulletin, v. 90, no. 9 (September), pp. 1381–1405