هادی جهانگیر؛ منصوره قبادی‌پور؛ علیرضا عاشوری
چکیده
لایه‌های رسوبی مرز کامبرین- اردوویسین در برش کلات، در کپهداغ باختری، بیشتر متشکل از یک توالی یکنواخت از رسوبات آواری ریزدانه آرژیلیتی با میان‌لایه‌های آهکی صدف‌دار است که در یک محیط فلات قاره یا شلف بیرونی ته‌نشین شده‌اند. در محدوده این مرز، یک توالی کامل از زیست‌زون‌های کنودونتی Cordylodus intermedius،Cordylodus lindstromi و Cordylodusangulatusدیده ...
بیشتر
لایه‌های رسوبی مرز کامبرین- اردوویسین در برش کلات، در کپهداغ باختری، بیشتر متشکل از یک توالی یکنواخت از رسوبات آواری ریزدانه آرژیلیتی با میان‌لایه‌های آهکی صدف‌دار است که در یک محیط فلات قاره یا شلف بیرونی ته‌نشین شده‌اند. در محدوده این مرز، یک توالی کامل از زیست‌زون‌های کنودونتی Cordylodus intermedius،Cordylodus lindstromi و Cordylodusangulatusدیده می‌شود. اولین ظهور گراپتولیت پلانکتونی Rhabdinoporacf. flabelliformis flabelliformis (Eichwald, 1840)، در بخش بالایی زیست‌زون کنودونتی Cordylodus lindstromi،در رسوبات آرژیلیتی سیاه رنگ موقعیت به نسبت دقیق مرز کامبرین- اردوویسین را در برش کلات آشکار می‌سازد. در البرز خاوری، به دلیل نبود کنودونت و گراپتولیت شاخص در محدوده مرز کامبرین- اردوویسین، تعیین دقیق این مرز ممکن نیست. ردیف رسوبات گذر کامبرین- اردویسین در برش‌های ده‌ملا و سیمه‌کوه از البرز خاوری، از دید سنگ‌شناسی به سه بخش قابل تقسیم است: 1) سنگهای آهکی به سن فورونگین که به سمت بالا به رسوبات آواری تبدیل می‌شود؛ 2) ماسه‌سنگ‌های دارای Cruziana مربوط به پایان کامبرین، نشان‌دهنده کمپلکس‌های ساحلی یا پایابی؛ 3) آرژیلیت‌های خاکستری متعلق به ترمادوسین که گویای نواحی ژرف‌تر دور از ساحل هستند. در این ناحیه مرز تقریبی کامبرین- اردوویسین در قاعده زیست‌زون تریلوبیتی Asaphellus inflatus- Dactylocephalus قرار دارد.
سید محمود حسینی نژاد؛ مهدی یزدی؛ منصوره قبادی‌پور؛ حسین غلامعلیان
چکیده
نهشته‌های سازند جیرود در برش کلاریز با توالی نسبتاً ستبری از ماسه‌سنگ، شیل و سیلتستون سرخ، سفید و قهوه‌ای رنگ آغاز می‌شود و در ادامه به لایه‌های دولومیتی زرد رنگ، آهک، آهکهای شیلی و مارنی فسیل‌دار تبدیل می‌گردد. این سازند با ناپیوستگی فرسایشی بر روی سازند میلا واقع شده و به طور پیوسته با آهکهای سازند مبارک پوشیده می‌شود. ...
بیشتر
نهشته‌های سازند جیرود در برش کلاریز با توالی نسبتاً ستبری از ماسه‌سنگ، شیل و سیلتستون سرخ، سفید و قهوه‌ای رنگ آغاز می‌شود و در ادامه به لایه‌های دولومیتی زرد رنگ، آهک، آهکهای شیلی و مارنی فسیل‌دار تبدیل می‌گردد. این سازند با ناپیوستگی فرسایشی بر روی سازند میلا واقع شده و به طور پیوسته با آهکهای سازند مبارک پوشیده می‌شود. در این توالی، فسیلهای فراوان و متنوعی از کنودونتها و بازوپایان شناسایی شد. بر اساس پخش و پراکندگی بازوپایان دو زیست‌زون تجمعی، و بر مبنای کنودونتها چهار زیست‌زون تجمعی با سن فامنین و استرونین تعیین شد. ضمن اینکه زیست‌زون‌های محلی بازوپایان با زیست‌زون‌های محلی کنودونتی تطابق داده شده است. زیست‌زون شماره 1 بازوپادار معادل زیست‌زون‌های کنودونتی Older than late crepida zone and romboidea to late trachytera zone با سن فامنین زیرین است. زیست‌زون شماره 2 بازوپادار معادل زیست‌زون‌های کنودونتی postera to late expansa zone and praesulcata zone با سن فامنین بالایی است.
شواهد دیرینهشناسی و چینه‌نگاری نشان میدهد که رسوبات فرازنین در این منطقه وجود ندارد.
