چینه شناسی و فسیل شناسی
فاطمه واعظ جوادی؛ محمد علی قنبریان
چکیده
رسوبات ژوراسیک در شمال روستای کریم آباد، شمال بهاباد گسترش خوبی دارند. این رسوبات دربردارنده 41 گونه پالینومورف در قالب 15 گونه اسپور (12 جنس)، 15 گونه پولن (10 جنس) و 10 گونه سیست داینوفلاژله ( 3 جنس) می باشند. بر اساس انتشار چینه شناسی و بر پایه اولین و آخرین حضور مشاهده شده گونه های شاخص میوسپورها و سیست داینوفلاژله ها، دو زیست زون: Klukisporites ...
بیشتر
رسوبات ژوراسیک در شمال روستای کریم آباد، شمال بهاباد گسترش خوبی دارند. این رسوبات دربردارنده 41 گونه پالینومورف در قالب 15 گونه اسپور (12 جنس)، 15 گونه پولن (10 جنس) و 10 گونه سیست داینوفلاژله ( 3 جنس) می باشند. بر اساس انتشار چینه شناسی و بر پایه اولین و آخرین حضور مشاهده شده گونه های شاخص میوسپورها و سیست داینوفلاژله ها، دو زیست زون: Klukisporites variegatus-Chasmatosporites apertus Interval zone وNannoceratopsis triceras-Nannoceratopsis gracilis Assemblage zone مورد شناسایی قرار گرفتند. فراوانی نسبی سیست داینوفلاژله ها با 21/86%، اسپور با 2/7% و پولن با 6/6% . در این برش تعیین شد. بر اساس بررسی آماری گیاهان والد میوسپورها، سرخس ها، سیکادها و کونیفرها (مخروطیان) با 37%، 5/31% و 82/11% به ترتیب دارای بیشترین فراوانی بوده اند وگروه های بوم شناختی مرتبط نشان دهنده وجود محیط های بالادست، پایین دست خشک/مرطوب، رودخانه ای و ساحلی با یک آب و هوای مرطوب معتدل نیمه گرمسیری می باشد. بعلاوه، با توجه به فقدان زغالسنگ در سازند هجدک این منطقه و فراوانی نسبی بالای سیست داینوفلاژله ها می توان چنین نتیجه گرفت که شرایط دریایی کم عمق در منطقه غلبه داشته و اسپور و پولن گیاهان خشکی مجاور ساحل به آن منتقل و نهشته شده اند.
سنگ شناسی
غلامرضا تاج بخش
چکیده
فوج دایک‌های مافیک توده گرانیتوئیدی زریگان در شمال بافق در ردیف‌های رسوبی- آتشفشانی کامبرین زیرین ایران مرکزی نفوذ کرده‌اند. این دایک‌ها از نظر سنگ‌شناسی در دو دسته گابرو- دیوریت و آلکالی گابرو قرار می‌گیرند. آلکالی‌گابروها جوانتر بوده و در افق‌های بالاتری نفوذ کرده‌اند. از نظر ژئوشیمیایی، گابرو-دیوریت‌ها دارای ماهیتی تولئیتی ...
بیشتر
فوج دایک‌های مافیک توده گرانیتوئیدی زریگان در شمال بافق در ردیف‌های رسوبی- آتشفشانی کامبرین زیرین ایران مرکزی نفوذ کرده‌اند. این دایک‌ها از نظر سنگ‌شناسی در دو دسته گابرو- دیوریت و آلکالی گابرو قرار می‌گیرند. آلکالی‌گابروها جوانتر بوده و در افق‌های بالاتری نفوذ کرده‌اند. از نظر ژئوشیمیایی، گابرو-دیوریت‌ها دارای ماهیتی تولئیتی تا انتقالی با غنی شدگی LILE و HREE و تهی شدگی عناصر Nb و Ta هستند. در مقابل، آلکالی‌گابروها ماهیتی آلکالن سدیک داشته، غنی شدگی Nb و Ta و نسبت بالای LREE به HREE نشان میدهند. ماگمای مادر گابرو-دیوریت‌ها از ذوب بخشی گوشته لیتوسفر زیر قارهای متاثر از سازندههای فرورانش و در تعادل با اسپینل لرزولیت حاصل شدهاست اما آلکالی‌گابروها از ژرفای بیشتر و ذوب بخشی درجه کم یک گوشته استنوسفری غنی شده در تعادل با گارنت لرزولیت سرچشمه گرفتهاند. این دایک‌ها در یک محیط کشش درون کمان مرتبط با فرورانش حاشیه قاره شکل گرفتهاند. هندسه و سازوکار حرکت گسلهای پی سنگی پشت بادام و کوهبنان سبب چرخش پادساعتگرد بخش میان این دو گسل، شکستگی پوسته، نازک شدگی لیتوسفر و برآمدگی استنوسفری شدهاست.
