چینه شناسی و فسیل شناسی
زینب منوچهری؛ طیبه محتاط؛ سید علی آقانباتی؛ مرتضی خلعت بری جعفری؛ فاطمه وکیل باغمیشه
چکیده
سازند قم در برش تاقدیس نواب در جنوب شرقی کاشان واقع شده که 447 متر ضخامت داشته که 440 متر آن متعلق به میوسن می باشد. جنس رسوبات آن عموما سنگ آهک و مارن بوده که مرز زیرین آن ناپیوستگی فرسایشی و مرز بالایی ناپیوستگی غیرموازی است. تعداد کل فسیل های یافته شده در این مقطع 69 گونه، 72 جنس و 46 خانواده می باشد. این رسوبات در یک شلف باز و در زیر محیطهای ...
بیشتر
سازند قم در برش تاقدیس نواب در جنوب شرقی کاشان واقع شده که 447 متر ضخامت داشته که 440 متر آن متعلق به میوسن می باشد. جنس رسوبات آن عموما سنگ آهک و مارن بوده که مرز زیرین آن ناپیوستگی فرسایشی و مرز بالایی ناپیوستگی غیرموازی است. تعداد کل فسیل های یافته شده در این مقطع 69 گونه، 72 جنس و 46 خانواده می باشد. این رسوبات در یک شلف باز و در زیر محیطهای دریای باز و لاگون تشکیل شده اند. تنوع و فراوانی فرم های فرامینیفرهای بنتیک و حضور اندک فرم های پلاژیک گواهی بر کم عمق بودن حوضه در این برش دارد که با مطالعه سایر فسیلها نیز تایید می گردد. از ویژگیهای شاخص این برش حضورگونههای Ammonia بویژه Ammonia pakinsonia است. این برش دارای توالی کاملی از ممبرهای سازند قم است. سن واحد سنگی مورد مطالعه بر اساس حضور فرامینی فرهای بنتیک و پلاژیک الیگوسن بالایی- میوسن زیرین است. مجموعه فرامینیفرهای موجود در مقطع تاقدیس نواب قابل قیاس با زون تجمعی Borealis Melo Group- Meandropsina Iranica به سن آکی تانین و زون تجمعی Miogypsinoides- Archaias- Valvulinid به سن بوردیگالین از زون بندی Adams& Bourgeois (1967) است.
چینه شناسی و فسیل شناسی
ابراهیم محمدی؛ محمدجواد حسنی
چکیده
در این مقاله دیرینه بوم شناسی استراکودهای سازند قم در برشهای بوجان و ورکان مطالعه گردیده است. سن برش‌ها بر اساس روزنه‌بران روپلین – شاتین (برش بوجان ) و شاتین (برش ورکان ) تعین گردیده است. از برشهای بوجان و ورکان به ترتیب 44 و 33 گونه استراکود شناسایی گردیده است. گونههای جنسCytheridea فراوان‌ترین و غالب‌ترین استراکودهای برش بوجان ...
بیشتر
در این مقاله دیرینه بوم شناسی استراکودهای سازند قم در برشهای بوجان و ورکان مطالعه گردیده است. سن برش‌ها بر اساس روزنه‌بران روپلین – شاتین (برش بوجان ) و شاتین (برش ورکان ) تعین گردیده است. از برشهای بوجان و ورکان به ترتیب 44 و 33 گونه استراکود شناسایی گردیده است. گونههای جنسCytheridea فراوان‌ترین و غالب‌ترین استراکودهای برش بوجان هستند. بااینحال، در بخش پایینی برش بوجان، در کنار گونههای جنس Cytheridea، گونههای مختلف جنس Cytherella نیز وجود دارند که به سمت بالا از فراوانی Cytherella کاسته شده و جنس‌های Cytheridea،Neonesidea و Bairdia غالب میگردند.استراکودهای پودوکوپید در روپلین 76% و در شاتین 86% جامعه استراکودی برش بوجان را تشکیل می‌دهند. گونههای Neonesidea elegans، Bythocypris pseudoreniformis، Paracypris pandyai، Paracypris sapperi و Paracypris naalunensis استراکودهای غالب برش ورکان بوده که همگی پودوکوپید بوده و 77% جامعه استراکودی را تشکیل می‌دهند. بالا بودن میزان استراکودهای پودوکوپید در هر دو برش حاکی از شرایط دیرینه بوم شناسی مساعد و فراوانی اکسیژن بوده با این تفاوت که در برش ورکان شرایط بوم شناسی یکسان بوده ولی در برش بوجان به سمت بالای برش شرایط به حالت نرمال دریایی نزدیکتر و میزان اکسیژن نیز بیشتر گردیده است.
چینه شناسی و فسیل شناسی
مرجان زاداسماعیل؛ محمودرضا مجیدی فرد؛ سید حمید وزیری؛ داود جهانی
چکیده
ردیف های مناسبی از سنگ های رسوبی ژوراسیک میانی و پسین در شمال باختری دامغان (محدوده ی ساختاری البرز خاوری) رخنمون دارد. سازند دلیچای در گستره مورد بررسی غالبا از مارن، سنگ آهک و سنگ آهک مارنی تشکیل شده است. چینه شناسی این سازند با 618 متر ستبرا در برش آب شرف مورد بررسی قرار گرفته و در6 بخش غیررسمی تقسیم و توصیف شده است. سازند دلیچای در برش ...
بیشتر
ردیف های مناسبی از سنگ های رسوبی ژوراسیک میانی و پسین در شمال باختری دامغان (محدوده ی ساختاری البرز خاوری) رخنمون دارد. سازند دلیچای در گستره مورد بررسی غالبا از مارن، سنگ آهک و سنگ آهک مارنی تشکیل شده است. چینه شناسی این سازند با 618 متر ستبرا در برش آب شرف مورد بررسی قرار گرفته و در6 بخش غیررسمی تقسیم و توصیف شده است. سازند دلیچای در برش مورد بررسی، در مرز زیرین خود به طور ناهمساز بر روی سازند شمشک قرار دارد و در مرز بالایی به طور همشیب و گذر تدریجی توسط سنگ آهک های ستبر لایه سازند لار پوشیده می شود. از برش مورد بررسی در مجموع 371 نمونه فسیلی جمع آوری شد که 15 نمونه مربوط به تاکسون های جانوری دیگر مانند (بلمنیت، دوکفه ای، مرجان، اسفنج) بوده است. مطالعه زیای آمونیتی موجود منجر به شناسایی 25 جنس و 51 گونه ی آمونیتی در قالب 14 زیست زون آمونیتی گردیده است که متعلق به خانواده های Phylloceratidae, Lytoceratidae , Haploceratidae ,Oppeliidae, Parkinsoniidae, Morphoceratidae, Reineckeiidae, Perisphinctidae and Aspidoceratidae هستند. آمونیت های یافت شده در محدوده زمانی باژوسین پسین تا کیمرجین پیشین قرار دارند. زیای آمونیتی ژوراسیک میانی- بالایی شمال باختری دامغان به طور عمده ارتباط نزدیکی را با زیای آمونیتی اروپای شما ل باختری و مناطق حاشیه ای مدیترانه نشان می دهند.
چینه شناسی و فسیل شناسی
شهرام نواواجاری؛ ایرج مغفوری مقدم؛ علیرضا شهیدی؛ حمید نظری
چکیده
نهشتههای الیگوسن- میوسن ایران بین دو فاز کوهزایی پیرینین و پاسادنین قرارگرفته‌است. این نهشتهها در حوضه پشت کمان ایران مرکزی، سازند قم نامیده می‌شوند. رخنمون‌های مناسبی از سازند قم در شمال ایران مرکزی وجود دارند. به‌منظور مطالعه ریززیست‌چینه‌نگاری و تحلیل محیط رسوبی این سازند، سه برش سطحی در شمال باختر شهرک درجزین،کوه بنک ...
بیشتر
نهشتههای الیگوسن- میوسن ایران بین دو فاز کوهزایی پیرینین و پاسادنین قرارگرفته‌است. این نهشتهها در حوضه پشت کمان ایران مرکزی، سازند قم نامیده می‌شوند. رخنمون‌های مناسبی از سازند قم در شمال ایران مرکزی وجود دارند. به‌منظور مطالعه ریززیست‌چینه‌نگاری و تحلیل محیط رسوبی این سازند، سه برش سطحی در شمال باختر شهرک درجزین،کوه بنک و باختر اروانه در شمال باختر- باختر شهر سمنان انتخاب شد. در این برش‌هاسازند قم با ناپیوستگی فرسایشی بر روی سازند قرمز زیرین و با همین گونه در زیر کنگلومرای دارای میان‌لایه‌های ماسه سنگی مربوط به میوسن پیشین،که هم ارز با سازند قرمز بالایی است، قرار میگیرد. ترکیب سنگشناسی اصلی سازند قم در ناحیه مورد بررسی، تناوب سنگ آهک و مارن بوده که دارای میان‌لایه‌هایی از سنگ‌های تخریبی نیز می‌باشد. عضوها و زیرعضوهای ناحیه الگوی سازند قم در اینجا قابل مشاهده نبوده و تنها می‌توان بر مبنای ویژگی سنگشناسی واحدهای سنگی، محلی برای آن در نظر گرفت. بر پایه روزنبران شناسایی شده، سن سازند قم در شمال باختر-باختر سمنان (زون در جزین- افتر)، که در زون ساختاری- رسوبی البرز مرکزی قرار دارد، آشکوب بوردیگالین از میوسن پیشین می‌باشد که معادل زیستزون Borelis melo curdica-Borelis melo است.
چینه شناسی و فسیل شناسی
آرش شعبانپور حقیقی؛ لیدا بخشنده؛ طیبه محتاط؛ مسعود زمانی پدرام؛ سید حمید وزیری
چکیده
به منظور تحقیق طبقات سازند گورپی در منطقه زاگرس ، برش دشت ارژن در منطقه شیراز به مورد بررسی بایوزوناسیون و تعیین عمق دیرینه مورد مطالعه قرار گرفتند. این رسوبات دارای 130 متر ضخامت است که از طبقات سنگ آهک و شیل تشکیل شده است .به منظور تعیین عمق دیرینه سازند گورپی ، فرامینیفرهای پلانکتونیک و بنتیک مورد مطالعه قرار گرفتند. بدین صورت که درصد ...
بیشتر
به منظور تحقیق طبقات سازند گورپی در منطقه زاگرس ، برش دشت ارژن در منطقه شیراز به مورد بررسی بایوزوناسیون و تعیین عمق دیرینه مورد مطالعه قرار گرفتند. این رسوبات دارای 130 متر ضخامت است که از طبقات سنگ آهک و شیل تشکیل شده است .به منظور تعیین عمق دیرینه سازند گورپی ، فرامینیفرهای پلانکتونیک و بنتیک مورد مطالعه قرار گرفتند. بدین صورت که درصد فرامینیفرهای پلانکتونیک به کل اجتماع فرامینیفرها بعد از حذف فرامینیفرهای بنتیک درون زی (%P*) با استفاده ار فرمول D = e (3.58718+(0.03534 × %P* )) تعیین و عمقی برابر 270-510 متر را برای این رسوبات تعیین کرد. مطالعات انجام شده بر روی فرامینیفرها در این برش منجر به شناسایی 62 گونه متعلق به 18 جنس از فرامینیفرهای پلانکتونیک گردید. برمبنای فرامینیفرهای پلانکتونیک، رسوبات کرتاسه بالایی به 9 بایوزون جهانی تقسیم گردید که عبارتند از: بایوزون شماره یک : Dicarinella concavata Interval Zone ، بایوزون شماره دو: Dicarinella asymetrica Total Range Zone، بایوزون شماره سه : Globotruncanita elevata Partial Range Zone ، بایوزون شماره چهار: Globotruncana ventricosa Interval Zone ، بایوزون شماره پنج: Radotruncana calcarata Interval ، بایوزون شماره شش: Globotruncanella havanensis Partial Range Zone ، بایوزون شماره هفت: Globotruncana aegyptiaca Interval Zone بایوزون شماره هشت: Gansserina gansseri Interval Zone بایوزون شماره نه: Contusotruncana contusa Interval Zone براساس فرامینیفرهای پلانکتونیک مطالعه شده سن سانتونین پیشین تا ماستریشتین برای این رسوبات تعیین شد.
چینه شناسی و فسیل شناسی
فاطمه واعظ جوادی؛ محمد علی قنبریان
چکیده
رسوبات ژوراسیک در شمال روستای کریم آباد، شمال بهاباد گسترش خوبی دارند. این رسوبات دربردارنده 41 گونه پالینومورف در قالب 15 گونه اسپور (12 جنس)، 15 گونه پولن (10 جنس) و 10 گونه سیست داینوفلاژله ( 3 جنس) می باشند. بر اساس انتشار چینه شناسی و بر پایه اولین و آخرین حضور مشاهده شده گونه های شاخص میوسپورها و سیست داینوفلاژله ها، دو زیست زون: Klukisporites ...
بیشتر
رسوبات ژوراسیک در شمال روستای کریم آباد، شمال بهاباد گسترش خوبی دارند. این رسوبات دربردارنده 41 گونه پالینومورف در قالب 15 گونه اسپور (12 جنس)، 15 گونه پولن (10 جنس) و 10 گونه سیست داینوفلاژله ( 3 جنس) می باشند. بر اساس انتشار چینه شناسی و بر پایه اولین و آخرین حضور مشاهده شده گونه های شاخص میوسپورها و سیست داینوفلاژله ها، دو زیست زون: Klukisporites variegatus-Chasmatosporites apertus Interval zone وNannoceratopsis triceras-Nannoceratopsis gracilis Assemblage zone مورد شناسایی قرار گرفتند. فراوانی نسبی سیست داینوفلاژله ها با 21/86%، اسپور با 2/7% و پولن با 6/6% . در این برش تعیین شد. بر اساس بررسی آماری گیاهان والد میوسپورها، سرخس ها، سیکادها و کونیفرها (مخروطیان) با 37%، 5/31% و 82/11% به ترتیب دارای بیشترین فراوانی بوده اند وگروه های بوم شناختی مرتبط نشان دهنده وجود محیط های بالادست، پایین دست خشک/مرطوب، رودخانه ای و ساحلی با یک آب و هوای مرطوب معتدل نیمه گرمسیری می باشد. بعلاوه، با توجه به فقدان زغالسنگ در سازند هجدک این منطقه و فراوانی نسبی بالای سیست داینوفلاژله ها می توان چنین نتیجه گرفت که شرایط دریایی کم عمق در منطقه غلبه داشته و اسپور و پولن گیاهان خشکی مجاور ساحل به آن منتقل و نهشته شده اند.
چینه شناسی و فسیل شناسی
نصرالله عباسی؛ مجید میرزایی عطاآبادی؛ محمد حسن پور
چکیده
برشی به ستبرای بیش از 205 متر از لایههای بالایی سازند زیوه (میوسن میانی) در شمال روستای اجاق‌کندی، واقع در شمال خاوری کلیبر، استان آذربایجان خاوری، مورد پیمایش قرار گرفت. در این برش، سازند زیوه با ناپیوستگی زاویه‌دار توسط رسوبات تورتونین پوشیده میشود و مرز زیرین آن پوشیده با آبرفت است. سنگواره‌های گوناگونی از نرمتنان، گیاهان و ...
بیشتر
برشی به ستبرای بیش از 205 متر از لایههای بالایی سازند زیوه (میوسن میانی) در شمال روستای اجاق‌کندی، واقع در شمال خاوری کلیبر، استان آذربایجان خاوری، مورد پیمایش قرار گرفت. در این برش، سازند زیوه با ناپیوستگی زاویه‌دار توسط رسوبات تورتونین پوشیده میشود و مرز زیرین آن پوشیده با آبرفت است. سنگواره‌های گوناگونی از نرمتنان، گیاهان و استخوان مهرهداران در این برش یافت گردیدند. همچنین در یک افق، اثر فسیلهای فراوانی متعلق به اثرگونه Teredolites longissimus که حاصل فعالیت دوکفه‌ای‌های حفار در بسترهای چوبی است، یافت گردید. وجود افق چوبی در توالی رسوبی نخستین نشانهی خیز سطح دریاهای آزاد محسوب میشود و قاعده آن را می‌توان سطح زیرین بخش TST در نظر گرفت. به بیان دیگر این افق را می‌توان مرحله نخست پیشروی و خیز سطح دریا در زمان رسوبگذاری توالی رسوبی سازند زیوه در برش مورد مطالعه دانست.
چینه شناسی و فسیل شناسی
طیبه سربندی فراهانی؛ مهدی یزدی؛ محمودرضا مجیدی فرد
چکیده
در ناحیه کپه‌داغ، توالی رسوبی ژوراسیک میانی- بالایی، ردیف های مارنی- آهکی دریایی و فسیل‌دار می‌باشند. پژوهش حاضر به مطالعه افق‌های آمونیت‌دار از بخش بالایی سازند چمن بید به ستبرای ۲۵۵ متر پرداخته که معادل با عضو 4 سازند چمن‌بید است. این بخش شامل تناوب سنگ آهک و مارن بوده و به سه زیرعضو تقسیم شده است که از وکستون، مادستون تا گرینستون ...
بیشتر
در ناحیه کپه‌داغ، توالی رسوبی ژوراسیک میانی- بالایی، ردیف های مارنی- آهکی دریایی و فسیل‌دار می‌باشند. پژوهش حاضر به مطالعه افق‌های آمونیت‌دار از بخش بالایی سازند چمن بید به ستبرای ۲۵۵ متر پرداخته که معادل با عضو 4 سازند چمن‌بید است. این بخش شامل تناوب سنگ آهک و مارن بوده و به سه زیرعضو تقسیم شده است که از وکستون، مادستون تا گرینستون تشکیل شده است. براساس حضور 7 افق آمونیت‌دار، محدوده زمانی اکسفوردین- تیتونین پسین را نشان می‌دهد. آمونیت‌های سازند چمن‌بید به خانواده‌های Perispinctidae, Ataxioceratidae, Haploceratidae, Oppeliidae, وAspidoceratidae تعلق دارند. براساس پراکنش آمونیت‌ها، تراز‌های آمونیت‌دار به ترتیب از قدیم به جدید با بیوزونهای استاندارد جهانی Hybonatum, Semiforme, Fallauxi, Pointi و Microcanthum از نظر زمانی مطابقت دارند. از نظر دیرینه زیست‌جغرافیایی، آمونیت‌های متعلق به خانواده Ataxioceratidae که به فراوانی در برش چمن‌بید حضور دارند نشان‌دهنده قرابت آمونیت‌های تیتونین ایران با انواع ایالت ساب‌مدیترانه می‌باشد؛ البته تعداد کمی از آمونیت‌های متعلق به ایالت اتیوپین نیز در این میان موجود هستند. همچنین شایان ذکر است که آمونیت‌های تیتونین پسین نظیر Zappalia cf. zapalensis, Paraulacosphinctes transitorios, P.seneoides برای اولین مرتبه از ایران گزارش می‌شوند.
چینه شناسی و فسیل شناسی
آرش شعبانپور حقیقی؛ لیدا بخشنده؛ طیبه محتاط؛ مسعود زمانی پدرام؛ حمید وزیری
چکیده
در این مطالعه رسوبات کرتاسه بالایی حوضه زاگرس، حوضه فارس، برش پیرغیب به منظور بررسی زیستچینهنگاری و تغییرات سطح آب دریا مورد بررسی قرار گرفتند. این رسوبات دارای 206 متر ضخامت بوده که از طبقات سنگ آهک، شیل، مارن و مارن آهکی تشکیل شده است. مطالعات انجام شده بر روی فرامینیفرها در این برش منجر به شناسایی 70 گونه متعلق به 16 جنس از ...
بیشتر
در این مطالعه رسوبات کرتاسه بالایی حوضه زاگرس، حوضه فارس، برش پیرغیب به منظور بررسی زیستچینهنگاری و تغییرات سطح آب دریا مورد بررسی قرار گرفتند. این رسوبات دارای 206 متر ضخامت بوده که از طبقات سنگ آهک، شیل، مارن و مارن آهکی تشکیل شده است. مطالعات انجام شده بر روی فرامینیفرها در این برش منجر به شناسایی 70 گونه متعلق به 16 جنس از فرامینیفرهای پلانکتونیک شد. برمبنای فرامینیفرهای پلانکتونیک، رسوبات کرتاسه بالایی به 9 بایوزون جهانی تقسیم شدهاند که این بایوزونها از قدیم به جدید عبارتند از : بایوزون شماره یک : Dicarinella concavata Interval Zone ، بایوزون شماره دو: Dicarinella asymetrica Total Range Zone، بایوزون شماره سه: Globotruncanita elevata Partial range zone ، بایوزون شماره چهار: Globotruncana ventricosa Interval Zone ، بایوزون شماره پنج: Radotruncana calcarata Interval ، بایوزون شماره شش: Globotruncanella havanensis Partial range zone ، بایوزون شماره هفت: Globotruncana aegyptiaca Interval zone ، بایوزون شماره هشت : Gansserina gansseri Interval zone، بایوزون شماره نه :Contusotruncana contusa Interval Zone رسوبات کرتاسه بالایی در منطقه مورد مطالعه برمبنای فرامینیفرهای پلانکتونیک، دارای سن کنیاسین – ماستریشتین پسین است. با توجه به بررسی مورفوتایپهای فرامینیفرهای پلانکتون عمق حوضه رسوبی روند افزایشی از کنیاسین تا سانتونین میانی را نشان می دهد. هر چند در زمان سانتونین بالایی عمق حوضه کاهش مییابد .و دوباره در ابتدای کامپانین حوضه رسوبی عمیق میشود ، در انتهای کامپانین ونزدیک به مرز کامپانین- ماستریشتین کم عمق شدگی حوضه و پسروی را مشاهده میکنید.
چینه شناسی و فسیل شناسی
حسین غلامعلیان؛ رویا فناطی رشیدی
چکیده
چینه‌های سازند کژدمی به سن آلبین میانی - سنومانین در برش انگوران (شمال باختری بندرعباس) مورد بررسی قرار گرفته و هشت گونه (متعلق به هشت جنس) از رده‌ی خارداران در آن شناسایی شده است. گونههای یاد شده عبارتند از: Tetragramma malbosii, Orthopsis ruppelli, Phyllobrissus aff. angustatus, Epiaster dartoni, Hemiaster sp., Pliotoxaster comanchei, Iraniaster douvillei, Coenholectypus planatus. گونه‌ی Iraniaster douvillei قبلا از ...
بیشتر
چینه‌های سازند کژدمی به سن آلبین میانی - سنومانین در برش انگوران (شمال باختری بندرعباس) مورد بررسی قرار گرفته و هشت گونه (متعلق به هشت جنس) از رده‌ی خارداران در آن شناسایی شده است. گونههای یاد شده عبارتند از: Tetragramma malbosii, Orthopsis ruppelli, Phyllobrissus aff. angustatus, Epiaster dartoni, Hemiaster sp., Pliotoxaster comanchei, Iraniaster douvillei, Coenholectypus planatus. گونه‌ی Iraniaster douvillei قبلا از لایههای کنیاسین تا سانتونین باختر زاگرس (زون لرستان) گزارش شده بود که در پژوهش حاضر وجود آن در لایههای آلبین – سنومانین نیز ثابت شد و بنابراین محدودهی سنی آلبین تا سانتونین برای آن پیشنهاد میشود. براساس مطالعهی روزنبران همراه با خارداران، سازند کژدمی در محدودهی مورد بررسی سن آلبین میانی تا سنومانین پیشین دارد. این سازند با یک مرز پیوسته بر روی سازند داریان قرار میگیرد، اما مرز بالایی آن با سازند گورپی ناپیوسته است.
چینه شناسی و فسیل شناسی
بهزاد سعیدی رضوی؛ مژگان ریخته گرزاده؛ سعیده سنماری
چکیده
به منظور مطالعه،زیست چینه نگاری سازندهای سروک و ایلام در چاه های A1 و A2 میدان نفتی بینک، B میدان نفتی گچساران، C میدان نفتی آغاجاری و D میدان نفتی رگ سفید، تعداد زیادی مقطع نازک میکروسکپی مورد مطالعه قرار گرفته است. در مطالعه زیست چینه نگاری 5 بایوزون در سازندهای سروک و ایلام در میدان های فوق معرفی شد که به شرح زیر می باشند: 1- Oligostegina flood ...
بیشتر
به منظور مطالعه،زیست چینه نگاری سازندهای سروک و ایلام در چاه های A1 و A2 میدان نفتی بینک، B میدان نفتی گچساران، C میدان نفتی آغاجاری و D میدان نفتی رگ سفید، تعداد زیادی مقطع نازک میکروسکپی مورد مطالعه قرار گرفته است. در مطالعه زیست چینه نگاری 5 بایوزون در سازندهای سروک و ایلام در میدان های فوق معرفی شد که به شرح زیر می باشند: 1- Oligostegina flood zone, 2- Nezzazata – Alveolinids assemblage zone, 3- Rudist debris zone, 4- Nezzazatinella – Dicyclina assemblage zone, 5- Rotalia skourensis – algae assemblage zone and Oligostegina flood zone. براساس مطالعه روزنبران سن سازند سروک از آلبین پسین تا تورونین و برای سازند ایلام از کنیاسین تا سانتونین درنظر گرفته شده است. براساس تطابق زیست چینه نگاری و بررسی ضخامت بایوزون های معرفی شده در دو سازند مورد مطالعه، عمق حوضه ی زاگرس از شمال غرب به سمت جنوب شرق کاهش چشمگیری دارد..
چینه شناسی و فسیل شناسی
منیژه فامرینی بزچلوئی؛ نصرالله عباسی؛ آرمین سلسانی؛ افشین زهدی
چکیده
سازند سلطانیه در برش سیدکندی واقع در 32 کیلومتری جنوب باختری زنجان، به ستبرای بیش از 1110 متر از هفت زیربخش غیررسمی، شامل دولومیت و شیل تشکیل شده است. توالی سنگی سازند سلطانیه در این برش به ترتیب شامل دولومیت اول یا زیرین، شیل اول، دولومیت دوم، شیل دوم، دولومیت سوم، شیل سوم و دولومیت چهارم یا بالایی می‌باشد. در طی این مطالعه، تعداد 109 ...
بیشتر
سازند سلطانیه در برش سیدکندی واقع در 32 کیلومتری جنوب باختری زنجان، به ستبرای بیش از 1110 متر از هفت زیربخش غیررسمی، شامل دولومیت و شیل تشکیل شده است. توالی سنگی سازند سلطانیه در این برش به ترتیب شامل دولومیت اول یا زیرین، شیل اول، دولومیت دوم، شیل دوم، دولومیت سوم، شیل سوم و دولومیت چهارم یا بالایی می‌باشد. در طی این مطالعه، تعداد 109 نمونه اثرفسیل یافت شدند که شامل 23 اثرجنس و 42 اثرگونه است. فراوانی اثرفسیلها در زیربخش شیل دوم بسیار زیاد بوده و 99 نمونه از این زیربخش برداشت شدند. بر اساس این مطالعه، مرز نئوپروتروزوییک- کامبرین در برش مورد مطالعه با ظهور اثرفسیل Treptichnus pedum در لایههای آغازین زیربخش دولومیت دوم پیشنهاد میشود.
چینه شناسی و فسیل شناسی
مریم نادریان؛ الهه زارعی؛ خدیجه محمدخانی
چکیده
سازند دلیچای با لیتولوژی شیلی ـ مارنی با میان لایههای آهکی به ضخامت ۶۳۱ متر در برش درجزین در شمال شرق سمنان مورد بررسی قرار گرفت. این سازند در مرز زیرین خود به طور ناهمساز و با یک لایه کنگلومرایی بر روی سازند شمشک قرار میگیرد و در مرز بالایی خود به طور همشیب و با گذر تدریجی توسط سنگ آهکهای ستبر لایه سازند لار پوشیده میشود. جهت ...
بیشتر
سازند دلیچای با لیتولوژی شیلی ـ مارنی با میان لایههای آهکی به ضخامت ۶۳۱ متر در برش درجزین در شمال شرق سمنان مورد بررسی قرار گرفت. این سازند در مرز زیرین خود به طور ناهمساز و با یک لایه کنگلومرایی بر روی سازند شمشک قرار میگیرد و در مرز بالایی خود به طور همشیب و با گذر تدریجی توسط سنگ آهکهای ستبر لایه سازند لار پوشیده میشود. جهت تعیین محیط دیرینه از مطالعات میکروفاسیسی و مطالعات پالینولوژیکی (فراوانی و تنوع داینوسیست‌ها، نسبت داینوسیست‌های پروکسیمیت به کوریت، مطالعات پالینوفاسیسی و فاکتورهای حفاظت از مواد ارگانیکی) استفاده شد. بالا بودن درصد اسپور و حضور مواد آمرف شفاف به همراه فراوانی از فرامینیفرهای بنتیک دارای پوسته پورسلانوز و حضور داینوسیست‌های شاخصی چون Nannoceratopsis gracilis و Pareodinia ceratophora موید یک محیط کم‌عمق با شرایط احیایی (محیط لاگون) در قسمتهای ابتدایی از برش مورد مطالعه است. به تدریج به سمت بالای برش مورد مطالعه افزایش تنوع و فراوانی داینوسیست‌ها بویژه فرم‌های کوریت به همراه کاهش نسبت اسپور و پولن و فیتوکلاست‌ها مشاهده می‌گردد. این شرایط به همراه ظهور فرامینیفرهای پلانکتون و افزایش تعداد آنها، فراونی رادیولرها و دوکفه‌ای پلاژیک به سمت بالای برش نشانه پیشروی و نهشته شدن در یک محیط دریایی باز است.
چینه شناسی و فسیل شناسی
ناهید خداشناس عبدل آبادی؛ فاطمه هادوی؛ مرضیه نطقی مقدم؛ احمدرضا خزائی
چکیده
در پژوهش کنونی سازند بغمشاه در برش بغداده واقع در حاشیه شرقی بلوک لوت جهت مطالعات زیستچینهنگاری برمبنای نانوفسیل های آهکی، نمونه برداری گردید. ضخامت سازند بغمشاه در برش مذکور 253متر بوده و عمدتا متشکل از شیل و مارن می باشد. براساس مطالعات انجام شده43 گونه نانوفسیلی متعلق به 20 جنس با حفظ شدگی خوب تا متوسط در برش بغداده شناسایی و عکس ...
بیشتر
در پژوهش کنونی سازند بغمشاه در برش بغداده واقع در حاشیه شرقی بلوک لوت جهت مطالعات زیستچینهنگاری برمبنای نانوفسیل های آهکی، نمونه برداری گردید. ضخامت سازند بغمشاه در برش مذکور 253متر بوده و عمدتا متشکل از شیل و مارن می باشد. براساس مطالعات انجام شده43 گونه نانوفسیلی متعلق به 20 جنس با حفظ شدگی خوب تا متوسط در برش بغداده شناسایی و عکس برداری شد. برمبنای نانوفسیل های آهکی شاخص و مجموعه فسیل های همراه، زیست زون هایCC1 تا CC5 از زون بندی Sissingh ( 1977 ) تعیین گردید. براساس زیست زون های تعیین شده، سن سازند بغمشاه در برش بغداده بریازین پیشین- بارمین پیشین پیشنهاد می شود.
چینه شناسی و فسیل شناسی
مهناز پروانه نژاد شیرازی؛ منا صدیقی؛ پریسا بلیچه خرم آبادی
چکیده
این تحقیق در برگیرنده چینهشناسی سنگی، چینهشناسی زیستی، ریزرخساره ها و محیط رسوبی سازند جهرم در برش چینهشناسی چله‌گاه سپیدان واقع در شمال غرب شیراز می‌باشد. بر اساس تغییرات سنگشناسی ۱۵ واحد سنگی در سازند جهرم قابل شناسایی است. این سازند با یک مرز تدریجی و بصورت پیوسته بر روی سازند پابده قرار گرفته و بصورت همشیب ولی ناپیوسته ...
بیشتر
این تحقیق در برگیرنده چینهشناسی سنگی، چینهشناسی زیستی، ریزرخساره ها و محیط رسوبی سازند جهرم در برش چینهشناسی چله‌گاه سپیدان واقع در شمال غرب شیراز می‌باشد. بر اساس تغییرات سنگشناسی ۱۵ واحد سنگی در سازند جهرم قابل شناسایی است. این سازند با یک مرز تدریجی و بصورت پیوسته بر روی سازند پابده قرار گرفته و بصورت همشیب ولی ناپیوسته با سازند آسماری پوشیده میشود. بر اساس گسترش قائم میکروفسیل‌های شناسایی شده، سازند جهرم در برش مورد مطالعه به ائوسن میانی- بالایی نسبت داده میشود. مطالعات رخسارهای نشان می‌دهند که این سازند از ۶ رخساره و ۱۲ زیررخساره تشکیل شده است. تجزیه و تحلیل رخسارههای شناسایی شده موید آن است که رسوبات سازند جهرم در محیط دریای باز، رمپ داخلی دریای باز، رمپ داخلی دریای محصور، شول، و لاگون می‌باشد و از لحاظ ساختاری در یک سیستم رمپ همشیب نهشته شدهاند.
چینه شناسی و فسیل شناسی
میر امیر صلاحی؛ عباس قادری؛ علیرضا عاشوری؛ علی اصغر ثیاب قدسی
چکیده
در پژوهش حاضر جهت تفکیک بخش‌های مختلف ردیف رسوبات پالئوژن حوضه رسوبی کپه‌داغ و تطابق ناحیه‌ای این حوضه با نواحی همجوار در منطقه آسیای میانی، از دوکفه‌ای‌های اویستر استفاده شده است. همچنین مطالعه دیرینه زیست جغرافیایی این فونا نیز مدنظر این پژوهش بوده است. بر این اساس، اجتماعات Pycnodonte-Oestra در انتهای سازند چهل کمان معرف زمان پالئوسن ...
بیشتر
در پژوهش حاضر جهت تفکیک بخش‌های مختلف ردیف رسوبات پالئوژن حوضه رسوبی کپه‌داغ و تطابق ناحیه‌ای این حوضه با نواحی همجوار در منطقه آسیای میانی، از دوکفه‌ای‌های اویستر استفاده شده است. همچنین مطالعه دیرینه زیست جغرافیایی این فونا نیز مدنظر این پژوهش بوده است. بر این اساس، اجتماعات Pycnodonte-Oestra در انتهای سازند چهل کمان معرف زمان پالئوسن پسین و اولین ظهور گونه Flemingostrea hemiglobosa در قاعده سازند خانگیران نشانگر آغاز ائوسن است. همچنین، اجتماعات انواع گونهها و زیرگونههای مختلف زیرجنس Turkostrea در سازند خانگیران گویای بخش میانی ائوسن پیشین و تجمعات Sokolowia در بخش نزدیک به رأس سازند خانگیران نیز شاخص محدوده سنی لوتشین ـ بارتونین در نظر گرفته شدهاند. این ویژگیها در تطابق کامل با اجتماعات ثبت شده از فونای دوکفه‌ای در سایر نقاط آسیای میانه نظیر حوضههای آمودریا، فرغانا، افغان ـ تاجیک و تریم چین بوده و نشان از تاریخچه زمین شناسی یکسان حوضههای فوق در طول پالئوژن دارند که در نتیجه آن، حضور انواع تاکسای نرمتنان شناسایی شده در حوضه کپه‌داغ، در افقها و واحدهای سنی مشابه در سرتاسر منطقه عظیم آسیای میانه رخ داده است.
چینه شناسی و فسیل شناسی
فائزه امیری؛ الهه زارعی
چکیده
ﺳﺎزﻧﺪﮔﻮرﭘﻲ در ﺑﺮش بیشه‌‌‌‌‌دراز با ضخامت ۲۰۱ متر در جنوب ایلام متشکل از ﻣﻴﺎن لایههای ﻣﺎرن آﻫﻜﻲ و ﺣﺎوی دوﻋﻀﻮ آهکی ﻟﻮﻓﺎ و اﻣﺎم ﺣﺴﻦ است که بهطور پیوسته و تدریجی بر روی مارن‌های سازند ایلام و در زیر شیل‌های ارغوانی رنگ سازند پابده قرار میگیرد. ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪه ﺑـﺮ روی ﻓﺮاﻣﻴﻨﻴﻔرﻫﺎ منجر به تفکیک ...
بیشتر
ﺳﺎزﻧﺪﮔﻮرﭘﻲ در ﺑﺮش بیشه‌‌‌‌‌دراز با ضخامت ۲۰۱ متر در جنوب ایلام متشکل از ﻣﻴﺎن لایههای ﻣﺎرن آﻫﻜﻲ و ﺣﺎوی دوﻋﻀﻮ آهکی ﻟﻮﻓﺎ و اﻣﺎم ﺣﺴﻦ است که بهطور پیوسته و تدریجی بر روی مارن‌های سازند ایلام و در زیر شیل‌های ارغوانی رنگ سازند پابده قرار میگیرد. ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت اﻧﺠـﺎم ﺷـﺪه ﺑـﺮ روی ﻓﺮاﻣﻴﻨﻴﻔرﻫﺎ منجر به تفکیک ۹ بایوزون شد که تمامی آنها گونههای جهانی بودند. ﺑـﺎﻳﻮزون ﺷـﻤﺎره ﻳـﻚ: Radotruncana calcarata Taxon-RangeZone؛ ﺑـﺎﻳﻮزون ﺷـﻤﺎره دو: Globotruncanita stuartiformis Partial-Range Zone؛ ﺑـﺎﻳﻮزون ﺷـﻤﺎره ﺳـﻪ: Globotruncana aegyptiaca Interval Zone؛ ﺑـﺎﻳﻮزون ﺷـﻤﺎره ﭼﻬـﺎر: Interval Zone Gansserina gansseri؛ ﺑـﺎﻳﻮزون ﺷـﻤﺎره ﭘـﻨﺞ: Interval Zone Contusotruncana contusa؛ ﺑﺎﻳﻮزون ﺷـﻤﺎره ﺷـﺶ: mayaroensis Interval Zone Abathomphalus؛ ﺑـﺎﻳﻮزون ﺷـﻤﺎره ﻫﻔـت:Praemurica uncinata Interval Zone ؛ ﺑﺎﻳﻮزون ﺷﻤﺎره ﻫﺸﺖ: Interval Zone Morozovella angulata ؛ ﺑﺎﻳﻮزون ﺷـﻤﺎره ﻧـﻪ: Globanomalina pseudomenardii Interval Zone. ﺑﺮ ﻣﺒﻨـﺎی اﻳـﻦ ﻓﺮاﻣﻴﻨﻴﻔرﻫـﺎی ﭘﻼﻧﻜﺘﻮﻧﻴﻚ، ﺳﺎزﻧﺪ ﮔﻮرﭘﻲ در ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در محدوده زمانی ﻛﺎﻣﭙﺎﻧﻴﻦ ﭘﺴﻴﻦ ﺗﺎ ﭘﺎﻟﺌﻮﺳﻦ (ﺳﻼﻧﺪﻳﻦ- ﺗﺎﻧﺘﻴﻦ؟) را در ﺑﺮﻣﻲﮔﻴﺮد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻓﺴﻴﻞﺷﻨﺎﺳﻲ، رﺳﻮبﺷﻨﺎﺳﻲ و ﻣﺸﺎﻫﺪات ﺻﺤﺮاﻳﻲ ﻣﺆﻳﺪ ﻧﺒﻮد در اﺛﺮ ﻓﻘﺮ رﺳﻮبﮔﺬاری و ﻓﺮﺳـﺎﻳﺶ ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ آن در ﻣﺮز ﻛﺮﺗﺎﺳﻪ - ﭘﺎﻟﺌﻮژن در برش مورد مطالعه اﺳﺖ.
چینه شناسی و فسیل شناسی
اعظم ماهانی پور؛ مریم افتخاری؛ سهیلا سهیلی
چکیده
به منظور بررسی رخداد غیر‌هوازی ابتدای آپتین، نانوفسیلهای آهکی در رسوبات بارمین پسین -آپتین پیشین سازند گرو واقع در یال جنوب غربی تاقدیس کبیرکوه در برش قلعه دره از نقطه نظر پالئواکولوژی مورد مطالعه و بررسی دقیق قرار گرفت. بررسی نانوفسیلهای آهکی در این برش منجر به تشخیص 90 گونه متعلق به 43 جنس از 15 خانواده شد که از جمله جنس و گونههای ...
بیشتر
به منظور بررسی رخداد غیر‌هوازی ابتدای آپتین، نانوفسیلهای آهکی در رسوبات بارمین پسین -آپتین پیشین سازند گرو واقع در یال جنوب غربی تاقدیس کبیرکوه در برش قلعه دره از نقطه نظر پالئواکولوژی مورد مطالعه و بررسی دقیق قرار گرفت. بررسی نانوفسیلهای آهکی در این برش منجر به تشخیص 90 گونه متعلق به 43 جنس از 15 خانواده شد که از جمله جنس و گونههای شاخص می‌توان به اولین حضور گونههای Hayesites irregularis و Eprolithus floralis اشاره کرد. بر این اساس محدوده تحت بررسی شامل قسمتهای انتهایی زیستزون CC6/NC5 تا قسمتهای ابتدایی زیستزون CC7/NC7A است. اولین حضور گونه H. irregularis شاخص مرز بارمین- آپتین و تفکیک کننده زیستزونهای CC6/NC5E از CC7/NC6 است. بررسی آماری تجمع نانوفسیلهای آهکی محدوده مورد مطالعه بیانگر ثبت افت نانوکونیدی (Nannoconid decline) در مرز بارمین- آپتین و آپتین پیشین و بحران نانوکونیدی (Nannoconid crisis) در زون CC7a/NC6B می‌باشد. بحران نانوکونیدی یکی از شاخصهای اصلی رخداد غیر‌هوازی اقیانوسی ابتدای آپتین است که از نقاط مختلف دنیا از جمله غرب تتیس، حوضه دریای شمال و اقیانوسهای اطلس و آرام در بازه زمانی آپتین پیشین وزون NC6 از زیستزونهای نانوفسیلی گزارش شده و در این مطالعه در رسوبات آپتین پیشین سازند گرو ثبت شده است.
چینه شناسی و فسیل شناسی
کیوان خاکسار
چکیده
هدف این مقاله شناسایی روزن داران الیگو- میوسن سازند قم در برش دوبرادر و بررسی سن سازند قم و پالئواکولوژی این محدوده از مجموعه حوضههایی است که آبراهه طویل ایران مرکزی را در میان رشته کوههای البرز و زاگرس به وجود میآوردند. حاصل آخرین پیشروی دریا درروپلین تا میوسن تناوبی از آهکهاى کم عمق و مارنی بوده که به طور مشخصى از نظر رنگ ...
بیشتر
هدف این مقاله شناسایی روزن داران الیگو- میوسن سازند قم در برش دوبرادر و بررسی سن سازند قم و پالئواکولوژی این محدوده از مجموعه حوضههایی است که آبراهه طویل ایران مرکزی را در میان رشته کوههای البرز و زاگرس به وجود میآوردند. حاصل آخرین پیشروی دریا درروپلین تا میوسن تناوبی از آهکهاى کم عمق و مارنی بوده که به طور مشخصى از نظر رنگ و لیتولوژى از سازند زیرین و فوقانی خود متمایز است و سازند قم خوانده می شوند، در منطقه مورد مطالعه ستبرای سازند 830 متر و متشکل از 8 بخش است که به طور کلی از تناوب سنگ آهک و مارن ساخته شدهاند. جهت انجام مطالعهای کامل و جامع از سازند قم در مقطع ذکر شده، تعداد زیادی نمونه جهت تهیه مقطع نازک و نمونههای مارنی جهت مطالعه روزن داران ایزوله برداشت و بررسی شدند. نتایج مطالعات نشان می دهد که بدون شک رسوبات دریای ایران مرکزی طی روپلین تا یوردیگالین در اقلیمی گرم و یا نیمه گرم و در محیطی دریایی محدود ولی مرتبط با دریای آزاد، رسوبگذاری شده اند؛ دریایی که عمق آن در طول الیگو- میوسن همیشه در حال تغییر بوده است.
چینه شناسی و فسیل شناسی
طیبه سربندی فراهانی؛ مهدی یزدی؛ محمودرضا مجیدی فرد
چکیده
پژوهش حاضر به مطالعه سیستماتیک و معرفی فرامینیفرای کف‌زی سازند چمن‌بید در برش الگو و سازند فرسیان در برش غزنوی می‌پردازد. سازند چمن‌بید در برش الگو شامل تناوبی از مارن، سنگ آهک و سنگ آهک مارنی حاوی فرامینیفر و آمونیت به سن ؟باتونین- تیتونین پسین می‌باشد. برش غزنوی در حدفاصل شاهرود- آزادشهر رخنمون داشته و شامل مارن‌های نرم فسیل‌دار، ...
بیشتر
پژوهش حاضر به مطالعه سیستماتیک و معرفی فرامینیفرای کف‌زی سازند چمن‌بید در برش الگو و سازند فرسیان در برش غزنوی می‌پردازد. سازند چمن‌بید در برش الگو شامل تناوبی از مارن، سنگ آهک و سنگ آهک مارنی حاوی فرامینیفر و آمونیت به سن ؟باتونین- تیتونین پسین می‌باشد. برش غزنوی در حدفاصل شاهرود- آزادشهر رخنمون داشته و شامل مارن‌های نرم فسیل‌دار، ماسه سنگ، رس و آهک زیستآواری با تنوع بالایی از فرامینیفرهای کف‌زی و آمونیت می‌باشد. در این برش نیز با توجه به حضور آمونیت‌های متعلق به خانواده‌های Oppelidae و Rienikiedae سن این نهشتهها کالوین تعیین شده است. در برش غزنوی23 جنس و 39 گونه و در برش چمن‌بید 10 جنس و 16 گونه فرامینیفر شناسایی شده که غالباٌ به زیرراسته Lagenina و Rotaliina خانواده‌های Nodosariidae, Vaginilunidae و Epistominidae تعلق دارند که بعلت تنوع بالای آنها، توصیف سیستماتیک برخی از آنها ارائه گردیده است. شایان ذکر است که 28 گونه از فرامینیفرهای ژوراسیک، برای اولین بار از ایران گزارش می‌شوند.. براساس مطالعات این تحقیق، تجمعات فرامینیفرهای ایران در این زمان بیشترین تشابه را با اجتماعات نواحی شمالی قلمرو تتیس نشان می‌دهند.
چینه شناسی و فسیل شناسی
مهین محمدی؛ رحیم شعبانیان؛ حمیده محمد علیزاده فرد
چکیده
در این تحقیق زیستچینهنگاری و سنگچینهنگاری نهشتههای کرتاسه پسین در برش جنوب روستای مراکان به ضخامت 320 متر مطالعه شده است. مرز برخورد زیرین آهکهای پلاژیک با رسوباتی به سن کرتاسه پیشین بوده و سطح تماس بالایی آن با رسوبات کواترنر و تودههای آذرین است. بر اساس مشاهدات صحرایی و گوناگونی سنگشناسی در این توالی، ...
بیشتر
در این تحقیق زیستچینهنگاری و سنگچینهنگاری نهشتههای کرتاسه پسین در برش جنوب روستای مراکان به ضخامت 320 متر مطالعه شده است. مرز برخورد زیرین آهکهای پلاژیک با رسوباتی به سن کرتاسه پیشین بوده و سطح تماس بالایی آن با رسوبات کواترنر و تودههای آذرین است. بر اساس مشاهدات صحرایی و گوناگونی سنگشناسی در این توالی، 8 واحد سنگی تشخیص داده شده است. از این توالی 102 نمونه سیستماتیک برداشت و مقاطع نازک آنها مطالعه شده است. در این مطالعه 41 گونه متعلق به 15 جنس از روزنبران پلانکتونیک شناسایی و محدوده حضور آنها در برش مورد مطالعه تعیین شد. برای شناسایی جنس و گونههای روزنبران ازPostuma (1971) و Caron (1985) و همچنین از Leoblich and Tappan (1987 and 1988) و Permoli Silva and Verga (2004) استفاده شده و مدل زیستزون این نهشتهها بر اساس الگوی پیشنهادی Robazynsky and Caron (1995) و Permoli Silva and Verga (2004) ارائه شده است. بر اساس پراکندگی چینهشناسی روزنبران پلانکتون نهشتههای کرتاسه در برش چینهشناسی مورد مطالعه، این نهشتهها به 9 زیستزون تقسیم و با زیستزونهای استاندارد جهانی مطابقت داده شده که به شرح زیر است: Dicarinella concavata Interval Zone (Robazynsky and Caron 1995) Dicarinella asymetrica Total range Zone(Robazynsky and Caron 1995) Globotruncanita elevata IntervalrangeZone(Robazynsky and Caron 1995) Globotruncana ventricosa IntervalZone (Robazynsky and Caron 1995) Rodotruncana calcarata Total range Zone(Robazynsky and Caron 1995) Globotruncanella havanensis Partial Range Zone (Robaszynski and Caron, 1985) Globotruncana aegyptiaca Interval Zone (Robazynsky and Caron 1995) Gansserina gansseri IntervalZone (Robazynsky and Caron 1995) Abathamphalus mayaroensis Total range Zone(Robazynsky and Caron 1995) سن آهکهای پلاژیک در این برش بر مبنای روزنبران پلانکتونیک، از کنیاسین پسین تا ماستریشتین پسین تعیین شده است. با توجه به مطالعه رخسارههای میکروسکوپی شناخته شده، آهکهای پلاژیک این برش در حاشیه شلف عمیق تشکیل شده و با توجه به فسیلهای شناسایی شده به ویژه اشکال پلانکتونیک و کیلدار، لایههای آهکی مزبور در ناحیه عمیق نهشته شده است.
چینه شناسی و فسیل شناسی
عباس قادری؛ مهدی بادپا؛ علیرضا عاشوری
چکیده
به منظور مطالعه مرجانهای پرمین در شمال باختر ایران، برش چینهشناسی در کوههای علی‌باشی انتخاب و مورد نمونه‌برداری قرار گرفت. پس از مطالعه میکروسکپی برشهای طولی، عرضی و سریالی متعدد تهیه شده از بیش از 180 سنگواره مرجانی تعداد 12 گونه متعلق به 6 جنس از مرجانهای روگوزا و تابولا شناسایی شد. توالی پرمین منطقه جلفا، قلمرو دو نوع فونای ...
بیشتر
به منظور مطالعه مرجانهای پرمین در شمال باختر ایران، برش چینهشناسی در کوههای علی‌باشی انتخاب و مورد نمونه‌برداری قرار گرفت. پس از مطالعه میکروسکپی برشهای طولی، عرضی و سریالی متعدد تهیه شده از بیش از 180 سنگواره مرجانی تعداد 12 گونه متعلق به 6 جنس از مرجانهای روگوزا و تابولا شناسایی شد. توالی پرمین منطقه جلفا، قلمرو دو نوع فونای مرجانی است. قلمرو فونای واگینوفیلیده شامل جنس‌های شاخص مرجانهای کلنی حوضه تتیس مانند Ipciphyllum و Waagenophyllum به دیرینگی پرمین میانی؟ ـ پسین است. قلمرو فونای سیاتاکسونیا به دیرینگی پرمین پسین شامل نماینده‌های فیلوژنتیک آخرین مرجانهای روگوزاست و غالباً دربردارنده جنس Pentaphyllum است که با فراوانی زیاد، تا نزدیکی حادثه انقراضی انتهای پرمین در رأس سازند علی باشی به حیات خود ادامه داده داده است. همچنین آخرین و جوانترین مرجان تابولا پیش از رویداد انقراضی پرمین پسین در منطقه جلفا، جنس Protomichelinia دانسته شده است. فونای مرجانی پرمین شمال باختر ایران به خوبی با فونای پرمین آباده در ایران مرکزی و فونای قفقاز جنوبی شباهت دارد. همچنین مرجانهای فونای واگینوفیلیده مشابه فونای هم سن در جنوب چین هستند، در حالی که مرجانهای سیاتاکسونیای پرمین پسین بوم‌گرایی بالایی را نشان می‌دهند.
چینه شناسی و فسیل شناسی
قمرناز دارابی؛ ایرج مغفوری مقدم؛ عباس صادقی؛ بیژن یوسفی یگانه
چکیده
در این پژوهش، زیست چینه نگاری و تعیین عمق دیرینه سازند گورپی در برش جنوب غرب مورد مطالعه قرار گرفته است. ضخامت سازند گورپی در این برش 160 متر است و سنگ شناسی آن به طور عمده شامل سنگ آهک، مارن، سنگ آهک مارنی و شیل است. مرز زیرین آن با سازند ایلام همشیب و مرز بالایی آن با سازند امیران ناپیوسته است. در این مطالعه 50 گونه متعلق به 24 جنس از روزن ...
بیشتر
در این پژوهش، زیست چینه نگاری و تعیین عمق دیرینه سازند گورپی در برش جنوب غرب مورد مطالعه قرار گرفته است. ضخامت سازند گورپی در این برش 160 متر است و سنگ شناسی آن به طور عمده شامل سنگ آهک، مارن، سنگ آهک مارنی و شیل است. مرز زیرین آن با سازند ایلام همشیب و مرز بالایی آن با سازند امیران ناپیوسته است. در این مطالعه 50 گونه متعلق به 24 جنس از روزن بران شناور و بنتیک تشخیص داده شده است که براساس گسترش چینه شناسی این روزن بران، 6 زون زیستی معرفی شده است.این زونها شامل Globotruncana ventricosa Interval Zone, Radotruncana calcarata Taxon Range Zone, Globotruncanella havanensis Partial Range Zone, Globotruncana aegyptiaca Interval Zone, Gansserina gansseri Interval Zone, Contusotruncana contusa Interval Zone. با توجه به زونهای زیستی معرفی شده سن سازند گورپی در این برش کامپانین میانی تا ماستریشتین پسین تعیین شده است. عمق 450 تا 600 متر، براساس نسبت درصد روزن بران شناور/ بنتیک و در صد موفوتایپ 3 وبا استفاده از فرمول Depth = e (3.58718 + (0.03534 × %P*)) پیشنهاد می شود.
چینه شناسی و فسیل شناسی
اعظم ماهانی پور؛ رضا افروز
چکیده
چکیده در مطالعه حاضر، جهت بررسی بیواستراتیگرافی نانوفسیلهای آهکی رسوبات پالئوسن – ائوسن میانی، رسوبات قسمتهای فوقانی سازند گورپی و قسمتهای ابتدایی سازند پابده در شمال شرق کازرون (تاقدیس شاه‌نشین) مطالعه شد. ضخامت محدوده مورد مطالعه در برش مذکور 50 متر و ترکیب سنگشناسی آن شامل سنگ‌آهک مارنی، شیل مارنی و مارن می‌باشد. بررسی ...
بیشتر
چکیده در مطالعه حاضر، جهت بررسی بیواستراتیگرافی نانوفسیلهای آهکی رسوبات پالئوسن – ائوسن میانی، رسوبات قسمتهای فوقانی سازند گورپی و قسمتهای ابتدایی سازند پابده در شمال شرق کازرون (تاقدیس شاه‌نشین) مطالعه شد. ضخامت محدوده مورد مطالعه در برش مذکور 50 متر و ترکیب سنگشناسی آن شامل سنگ‌آهک مارنی، شیل مارنی و مارن می‌باشد. بررسی نانوفسیلهای آهکی در محدوده مورد مطالعه منجر به شناسایی تعداد 180 گونه از 31 جنس از نانوفسیلهای آهکی گردید. بر اساس جنس و گونههای شاخص شناسایی شده و بر مبنای زوناسیون آگنینی و همکاران (Agnini et al., 2014) بیوزونهایCNP3 تا CNP11 در رسوبات پالئوسن و بیوزونهای CNE1 تا CNE8 در رسوبات ائوسن ثبت شد که منطبق بر بیوزونهایNP3 تا NP9 (در رسوبات پالئوسن) و NP10 تا NP14 (در رسوبات ائوسن) از زوناسیون مارتینی (Martini, 1971) می‌باشد. بر اساس تجمع نانوفسیلهای آهکی و بیوزونهای نانوفسیلی ثبت شده، مرز پالئوسن ‒ ائوسن در حد فاصل زونهای CNP11/NP9 و CNE1/NP10 قرار گرفت که در محدوده آخرین حضور گروه Fasciculithus richardii و ضخامت 22 متری می‌باشد. انقراض جنس Fasciculithus نیز در ضخامت 23 متری با آخرین حضور گونه Fasciculithus tympaniformis ثبت شد که شاخص ابتدای ائوسن می‌باشد. همچنین ظهور جنس و گونه‌هایی از قبیل Rhomboaster spp.، Tribrachiatus bramlettei و گونه نامتقارن Discoaster araneus مشابه با سایر نقاط دنیا در محدوده مرز پالئوسن ‒ ائوسن ثبت گردید.
چینه شناسی و فسیل شناسی
مهدی بادپا؛ حامد یاراحمدزهی؛ کاوه خاکسار
چکیده
گروه انارک با سازند های زلدو ( قزلین- آسلین) و سازند تیغ معدنو (ساکمارین) در ازبککوه (ایران مرکزی) بیش از 180 متر ضخامت دارد که شامل کنگلومرا، شیل، ماسه‌سنگ ، ماسه‌سنگ آهکی، آهک و بین لایههای دولومیتی است. در توالیهای سازند زلدو، تجمع گونه مرجانی Pseudozaphrentoides winsnesi Flügel, 1995 در دو افق با فراوانی زیاد در بخش بالایی لایههای قزلین ...
بیشتر
گروه انارک با سازند های زلدو ( قزلین- آسلین) و سازند تیغ معدنو (ساکمارین) در ازبککوه (ایران مرکزی) بیش از 180 متر ضخامت دارد که شامل کنگلومرا، شیل، ماسه‌سنگ ، ماسه‌سنگ آهکی، آهک و بین لایههای دولومیتی است. در توالیهای سازند زلدو، تجمع گونه مرجانی Pseudozaphrentoides winsnesi Flügel, 1995 در دو افق با فراوانی زیاد در بخش بالایی لایههای قزلین وجود دارد. این اجتماع مرجانی بر اساس نوع فونا، تنوع و فراوانی، آرایش کورالیتها و نیز میکروفاسیس رخسارههای رسوبی، بیانگر زیستگاه دیرینه مرجانی سطح پایین (تیپ A و زون اکولوژیکی A2)" است؛ این زیستگاه معرف شرایط سخت اکولوژیکی است که تنها تعداد معدودی از مرجانهای منفرد میتوانستند عوامل محدودکننده موثر بر زندگی مرجانها را تحمل کنند. بر اساس مطالعات میکروفاسیس، محیط زندگی این اجتماع مرجانی در نواحی تپههای ماسهای و حاشیه تپههای ماسهای (لاگون به سمت تپههای ماسهای و دریای باز به سمت تپههای ماسهای) در یک پلاتفرمکمعمق تشخیص داده شده است.
